یکشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ شماره ۱۴۱۲

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و پیکان تهران در هفته بیست و یکم لیگ برتر فوتبال کشور

خروج از بن بست

مهرداد یاری

پس از چند هفته نتیجه نگرفتن، بد بازی کردن و زمانی که تصور می شد منصوریان و کادر فنی اش در یک بن بست تاکتیکی گرفتار شده اند به یکباره دست به تغییرات گسترده زدند و در دیدار مقابل پیکان هم سیستم تیم و هم نفرات درون زمین را تغییر دادند. هر چند این تغییرات نتوانست آلومینیوم را به ۳ امتیاز بازی برساند اما نوع بازی تیم به ویژه در عقب زمین نشان داد که می شود به آینده تیم خوشبین بود و احتمالا در هفته های آینده شاهد پیروزی های آلومینیوم خواهیم بود. البته پیشتر شاهد بوده ایم که بهترین تیم های لیگ نیز در مقابل بازی بسته و فیزیکی پیکان به مشکل خورده اند به این خاطر نمی شود تساوی در مقابل این تیم را صرفا از ضعف آلومینیوم و کادر فنی بدانیم. در این دیدار آلومینیوم با ترکیب پایه ۱-۳-۲-۴ بازی را آغاز کرد در واقع این سیستم هنگامی استفاده می شد که آلومینیوم توپ را در اختیار نداشت و می بایست در برابر بازیسازی و حمله حریف دفاع کند در این سیستم، در صورتی که حریف فشار خود را زیاد کند تیم مدافع با نه بازیکن خود با آن ها تقابل می کند وجود ۳ هافبک پشت تک مهاجم باعث می شود خط دفاعی حریف توسط چهار بازیکن تحت فشار قرار بگیرند و نتوانند به راحتی توپ را به گردش در آورند از طرفی برای جلوگیری از حرکت در کانال های مرکزی، دو هافبک تدافعی نیز پشت سر این چهار نفر حضور دارند. در مجموع اگر خط هافبک کار خود را به خوبی انجام دهد تیم حریف فرصت مناسبی برای موقعیت سازی به دست نمی آورد. از طرفی هنگامی که آلومینیوم صاحب توپ بود دفاع راست این تیم به خط هافبک و دو هافبک هجومی تیم نیز به خط حمله اضافه می شدند به این ترتیب سیستم آلومینیوم هنگام حمله به ۳-۴-۳ لوزی تغییر می کرد در این سیستم اگر گردش توپ به درستی و انتقال آن با سرعت از دفاع به حمله صورت گیرد تیم می تواند با تعداد هافبک و مهاجم های فراوان به سمت دروازه حریف حمله ببرد و به گل های زیاد دست پیدا کند هدف منصوریان نیز استفاده از سرعت بالای خط هافبک و حمله اش بود. از طرفی تحرک خط هافبک باعث می شود تیم هم در دفاع و هم در حمله برتری عددی داشته باشد در بازی امروز نیز دیدیم که بر خلاف بازی های گذشته بازیکن های ایرالکو در مناطق مختلف زمین حضور پر رنگی داشتند.
اگر بخواهیم درمورد مهم ترین تغییری که منصوریان انجام داد حرف بزنیم باید به تغییر جای مصطفی احمدی و نوع بازی گرفتن از او یاد کنیم پس از چند هفته استفاده ی اشتباه از این بازیکن و گلایه هایی که از تاکتیک های منصوریان داشتیم او در این دیدار احمدی را به طور کامل در خط هافبک قرار داد و دیگر او را در دفاع مرکزی قرار نداد به این ترتیب گردش توپ در خط هافبک بسیار بهتر از گذشته صورت گرفت و آلومینیوم می توانست توپ را راحت تر از گذشته در اختیار داشته باشد. دیگر تغییر مثبتی که کادر فنی ایجاد کرد قرار دادن رامتین سلیمان زاده و میثم مجیدی در خط دفاعی بود این تصمیم باعث شد هنگام در اختیار داشتن توپ دفاع تیم متشکل از سه بازیکن فیزیکی و سرزن باشد که در هنگام لو رفتن توپ یا ارسال آن به روی دروازه خط دفاع در وضعیت خوبی قرار داشته باشد در این دیدار دیگر خبری از ناهماهنگی های گذشته نبود و آلومینیوم در خط دفاع آرامش بیشتری داشت. با خارج شدن ایرانپوریان از دفاع راست و اضافه شدنش به خط هافبک، پوریا آریاکیا از مصطفی احمدی فاصله گرفته و جلوتر بازی می کرد پیشاپیش این سه نفر نیز عباس چراغعلی به عنوان هافبک خلاق و طراح قرار داشت به این ترتیب خط هافبک آلومینیوم شکل لوزی به خود می گرفت احمدی در عقب، ایرانپوریان و آریاکیا متمایل به کناره ها و چراغعلی جلوتر از همه. در خط حمله نیز معین عباسیان در سمت راست، مرتضی آقاخان در سمت چپ و حامد پاکدل نیز مهاجم نوک تیم بود در ابتدا تصور می شد که با وجود این سه مهاجم سرعتی و تکنیکی خط دفاع پیکان تسلیم و بی سلاح باشد اما بازی آن گونه که تصور می شد پیش نرفت! مهم ترین دلایل آن ناهماهنگی بازیکن های آلومینیوم و انسجام خوب خط دفاعی پیکان بود.البته در کنار تصمیم های خوبی که کادر فنی اتخاذ کرده بود اشتباهاتی نیز وجود داشت به ویژه در خط هافبک و حمله. اینکه منصوریان دیگر از احمدی در خط دفاع استفاده نکرد تصمیم خوبی بود اما بازی دادن به احمدی به عنوان تک هافبک دفاعی تیم نشان می دهد که منصوریان همچنان احمدی را یک مهره دفاعی می داند و هنوز نتوانسته با این واقعیت کنار بیاید که نوع بازی، هوش و تکنیک احمدی او را در بین هافبک هایی با میل تهاجمی بالا قرار می دهد.
بازی دادن به ایرانپوریان در خط دفاع باعث شد که آلومینیوم از نظر میانگین قدی وضعیت مناسبی داشته باشد و در تقابل های هوایی با مهاجمین پیکان و در نبردهای فیزیکی موفق ظاهر شود اما ایرانپوریان بازیکنی نیست که به سادگی به خط هافبک اضافه شده و بتواند در میانه میدان آقایی کند چرا که او نه تکنیک و نه چابکی مطلوبی که ویژگی یک هافبک خوب است را ندارد. پوریا آریاکیا در فصل قبل به عنوان بازیکن جلو و در این فصل، دفاع چپ آلومینیوم بوده است او بازیکنی سریع است که به خوبی توپ را به یک سوم دفاعی حریف می رساند و تصور می شد در این سیستم آلومینیوم جواب دهد اما آریاکیا به بازی در فضاهای کم عادت نداشت و نمی توانست از تکنیک خود برای عبور دادن توپ از هافبک های پر تعداد پیکان استفاده کند او عادت کرده که مانند یک مدافع کناری فضای زیادی برای استارت زدن و جلو کشیدن در اختیار داشته باشد همان اتفاقی که در صحنه رخ دادن پنالتی شاهدش بودیم او با یک نفوذ خوب توانست تا نزدیکی دروازه پیکان پیش برود و از مدافع پیکان یک پنالتی بگیرد ولی در دیدار پنج شنبه شب، در بیشتر اوقات در فضاهای محدود میانه میدان گیر افتاد و نتوانست نمایش عالی داشته باشد هر چند در ادامه امکان دارد در این پست به خوبی جا بیوفتد او بازیکن با هوشی است و این توانایی را دارد. چراغعلی نیز که به تازگی به جمع ایرالکویی ها پیوسته است هنوز نتوانسته با تیم هماهنگ شود و در مجموع بازی او کم اثر است البته او تحرک فراوانی داشت و منطقه حرکتی او نامحدود بود به گونه ای که گاهی در کنار احمدی به عنوان هافبک تدافعی دیده می شد و گاهی نیز چسبیده به مهاجم ها. ضعف خط هافبک آلومینیوم باعث شد که بال های کناری تیم عباسیان و آقاخان خیلی کم در یک سوم دفاعی پیکان صاحب توپ شوند و نهایتا دو بازیکن خطرناک و زهردار تیم نتوانستند آن بازی که انتظار داشتیم را از خود به نمایش بگذارند از طرفی فاصله میان مهاجم های کناری، هافبک هجومی و مهاجم نوک خیلی زیاد بود و در بیشتر اوقات بازیکن صاحب توپ در تنگنا قرار گرفته و توپ را از دست می داد به این ترتیب هم عباسیان و آقاخان و هم حامد پاکدل از دروازه و محوطه فاصله گرفته و کم خطر شدند.
با نوع بازی که آلومینیوم در نیمه اول ارائه داد و به ویژه پس از دریافت گل، به بازی آمدن شریفات و مهدی حسینی برای تیم الزامی شده بود اما نظر کادر فنی چیز دیگری بود و در نیمه دوم نیز به ایجاد تغییر در نفرات اعتقادی نداشت به این ترتیب زمان زیادی از دست رفت و پیروز شدن در این دیدار سخت شد بلاخره شریفات و باقرپسند در دقیقه ۷۳ و حسینی و امیر نوری در دقیقه ۸۳ به بازی آمدند که در همان ده دقیقه دیدیم قدرت تهاجمی آلومینیوم چقدر افزایش پیدا کرد شناخت افراد درون زمین از یکدیگر به شدت بالا رفت و تیم با آگاهی بیشتری بازی می کرد از طرفی سرعت بالای شریفات در اضافه شدن به خط حمله، تلاش فراوان باقرپسند و پاس های نوری بازی آلومینیوم را بهبود بخشید اما مهم تر از همه حضور مهدی حسینی بود که با تحرک و گردش به شدت زیادی که در زمین پیکان داشت میان خط هافبک و حمله ارتباط قابل قبولی ایجاد کرد و در چند صحنه نظم دفاعی پیکان را به هم ریخت و نشان داد آلومینیوم بدون حضور او نمی تواند تیمی خطرناک و زهردار باشد آمار گل و پاس گل های حسینی نیز این موضوع را بیشتر به اثبات می رساند.
از دیگر نکات قابل توجه این دیدار پرس هایی بود که حامد پاکدل انجام می داد او با چنان سرعت و شدت بالایی به سمت بازیکن صاحب توپ حــریف می رود که گاهی یک تنه به کل خط دفاع حریف استرس زیادی وارد می کند اگر کادر فنی آلومینیوم دیگر بازیکن ها را برای حمایت از پاکدل در هنگام پرس کردن توجیه کنند قطعــا آلومینیوم از این طریق فرصت های گل قابل قبولی به دست می آورد توپ گیری که پاکدل در دقیقه ۱۲ انجام داد قابل ستایش بود.
در دقیقه ۷ بازی دیدیم که رامتین سلیمان زاده با تکلی بسیار زیبا و دیدنی توپ را از جلوی پای مهاجم پیکان دور کرد و در ادامه چراغعلی با سرعت بالا توپ را تا زمین حریف جلو برد تا شاهد یک ضد حمله حرفه ای در عرض چند ثانیه باشیم اما اشتباه در ارسال پاس آخر همه چیز را خراب کرد.
یکی دیگر از زیبایی های این دیدار، الگوهای مختلفی بود که آلومینیوم در هنگام ارسال ضربات کرنر به کار می گرفت و به تیم این فرصت را می داد که هم بتواند توپ های دوم را از آن خود کند و هم مانع از شکل گیری ضد حملات حریف شود.
در این بازی اما شاهد یکی دو ناهماهنگی در خط دفاع بودبم که از بخت بد آلومینیوم یکی از آن ها منجر به خطای پنالتی روی مهاجم حریف شد در آن صحنه توکلی نتوانست تصمیم مناسبی بگیرد او نه اجازه داد پورحمیدی توپ را جمع کند و نه آن را به درستی دفع کرد و باعث شد دروازه خالی آلومینیوم تا فروپاشی فاصله اندکی پیدا کند در نهایت نیز برخورد پورحمیدی و مهاجم پیکان اجتناب ناپذیر بود و یک گل تقدیم حریف شد در نیمه دوم هم نزدیک بود عینا چنین اتفاقی تکرار شود ولی بخت با ایرالکویی ها یار بود و همه چیز به خیر گذشت اما خط دفاع باید با پورحمیدی به ارتباط و هماهنگی بیشتری دست پیدا کند تا دیگر شاهد چنین خودزنی هایی نباشیم.