یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۸ شماره ۱۲۴۱

وقایع استان بررسی می کند، پیشگیری از ویروس کرونا چه تاثیرات سو روانی برای خانواده ها ایجاد کرده است

توفیق اجباری

کوروش دیباج

این روزها آدم ها در کنار هم هستند، اما دلشان برای هم تنگ است. پدر و مادر با فرزند، خواهر با برادر در یک خانواده و خانه اما بـا فاصله اند، این روزها حس می کنی یک عمر است مادرت را بغل نکرده ای و دلت می خواهد چنان خودت را در آغوشش غرق کنی که هیچ ویروسی اجازه نفوذ به خودش ندهد.
شاید هیچ وفت فکرش را کسی نمی کرد همین دست دادن ها و بغلل کردن‌های ساده روزی تبدیل به حسرت شود تا در کنار تمام استرس های دیگر آفریده شده این ویروس ، مردم برای باذگشت به روزهای عادی و پایان این کابوس لحظه شماری کنند.
در حالی که شرایط جامعه پر از ترس و استرس و نگرانی است ، رسانه های مجازی با اخبار ضد و نقیض وحشت جامعه را دوچندان کرده اند. احتیاط های بهداشتی و محدودیت های عاطفی خود موجب افسردگی و ضعف روحی شده است و این در حالی است که پزشکان بر تقویت سیستم ایمنی بدن که یکی از اصلی ترین مولفه هایش شادی و شرایط روحی نرمال است، برای مقابله با کرونا تاکید می کنند.
شرایط روحی جامعه در حال حاضر به گونه ای است که مردم در حسرت دست دادن های معمولی و روبوسی های عامیانه ساذه ای هستند که در مراودات هر روزه از طریق آن گوشه ای از محبت و احساساتشان را تخلیه می کردند، اما امروز حتی این دست دادن های ساده به رویایی برای همه تبدیل شده، و در کنارش هم بیم آن می رود که با تداوم این جو و فضا ایــن رویه های ساده تخلیه احساسی و نشانه های محبت برای همیشه از جامعه انسانی ایرانیان رخت ببندد و به عادتی بهداشتی و همیشگی تبدیل شود.
هرچند ممانعت دست دادن و روبوسی حتی از سوی نزدیکترین افراد خانواده از زمان ظهور سرماخوردگی و آنفلوانزا از سوی پزشکان رایج شد، اما این هشدار و توصیه های پزشکان نتوانسته بود تاکنون این عادت های عاطفی را از جامعه ما حذف کند، اما امروزه وحشتی که کرونا و حاشیه های آن آفریده فراتر از تصور است. به همین جهت روزنامه وقایع استان به بررسی اثرات سو روانی پیشگیری از ویروس کرونا بر خانواده ها پرداخته است.
سپیده غلامی، کارشناس مسائل خانواده درباره اثرات روانی ویروس کرونا معتقد است: جدا از اثرات ترش و اضطراب که اکنون در جامعه شاهد آن هستیم، ویروس کرونا مطمئنا به دلیل ایجاد فاصله میان اعضای جامعه اثرات عاطفی منفی بلند مدت خواهد داشت.
وی ادامه داد: در فرهنگ ایرانی بر خلاف فرهنگ غربی ابراز احساسات از طریق حرکات جسمی از جمله دست دادن، روبوسی، در آغوش کشیدن و نوازش بسیار عمیق تر است. علاوه بر آن در زندگی محاوره ای جامعه ایرانی بسیاری از تعاملات اجتماعی نیز به صورت جسمی بوده و برخلاف جوامع غربی کمتر از الفاظ استفاده می شود.
این کارشناس مسائل خانواده تصریح کرد : قطع یکباره این فرهنگ می تواند بخش از هویت ارتباطی جامعه را مختل کرده و عوارضی همچون گوشه گیری و همچنین افسردگی را در درازمدت به همراه داشته باشد.
غلامی گفت:اکنون اقدامات پیشگیرانه کرونایی از ارتباطات عمومی فراتر رفته و نزدیکی اعضای خانواده را نشانه گرفته است و منجر به ایجاد فاصله میان آنها شده است.
وی نسبت به اثرات طولانی مدت ویروس کرونا بر ارتباطات اجتماعی هشدار داد و در ادامه بیان کرد: حتی اگر در کوتاه مدت این ویروس کنترل و درمان شود، اما اثرات جانبی آن تا مدت ها بر روابط خانوادگی و اجتماعی باقی خواهد ماند.
این کارشناس خانواده با اشاره به اثرات مثبت برخی محدودیت های ناشی از شیوع ویروس کرونا اذعان کرد: اینکه این ویروس کشنده و خطرناک سلامت جامعه را به خطر می اندازد شکی نیست، ولی برای جامعه ای مانند ایران که دارای برخی عادات بد است می تواند مفید باشد.
وی ادامه داد: ایجاد فرهنگ و عادت بهداشتی در مردم حتی با ترس از یک ویروس می تواند موثر باشد و آنها را به ترک برخی کج فرهنگی ها ترغیب کنند و علاوه بر آن عادت ناپسندی همچون عطسه در ملاعام و بدون رعایت نکات بهداشتی، روبوسی با افراد بیمار، اصرار بیماران بر دست دادن با افراد عادی و دیگر عادات مواردی است که متاسفانه به نوعی فرهنگ در جامعه تبدیل شده است که می توان امید داشت با ترس از ویروس کرونا از تعاملات اجتماعی برچیده و یا محتاطانه تر شود
غلامی در پایان بیان کرد: با این حال ویروس کرونا این طور که اعداد و ارقام بیان می کنند در حال پیشروی است و دوستان و خانواده ها باید فعلا در حسرت یک دل سیر آغوش و یک روبوسی منتظر بمانند.