شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰  شماره ۱۵۱۲

تحلیل فنی بازی نساجی مازندران و آلومینیوم اراک در هفته دهم لیگ برتر فوتبال ایران

فرار از شکست

مهرداد یاری

شاید تا پیش از شروع بازی تصور می شد که آلومینیوم کار سختی پیش رو نداشته باشد اما نساجی چی ها با ارائه یک بازی حساب شده توانستند روز سختی را برای آلومینیومِ بالانشین رقم بزنند در کمتر بازی دیده بودیم که تیمی بتواند تا این حد به دروازه آلومینیوم نزدیک شده، موقعیت های فراوانی بسازد و به گل نیز برسد اما نساجی توانست چنین کاری انجام دهد و در برابرِ آلومینیوم بازی سریع، تاکتیکی و درگیرانه به نمایش گذاشت.
نساجی با انجام پرس شدید به ویژه در نیمه اول توانست توپ گیری های زیادی انجام دهد و به مدافعین و هافبک های آلومینیوم اجازه بازیسازی ندهد. همچنین با اضافه شدن سریع بازیکن های این تیم به خط حمله و ایجاد برتری عددی در خلق موقعیت، شرایط بهتری را برای خود به وجود آوردند. حضور مسعود شجاعی در زمین این فرصت را به نساجی داده بود که بتواند از توپ هایی که در میانه میدان و پشت محوطه وجود داشت استفاده بهتری ببرند.
به طور کلی بازیکن های نساجی به شدت به دنبال حاضر شدن در فضاهای موجود در زمین آلومینیوم بودند و با حرکت کردن در آن فضاها توانستند آلومینیوم را اذیت کنند. در فاز دفاعی نیز به شدت به دنبال قطع کردن ارتباط بین هافبک های دفاعی و مهاجم ها و همچنین ایجاد فاصله بین دیگر هافبک های آلومینیوم بودند که در نیمه نخست به بهترین شکل توانستند به این هدف برسند. آلومینیوم در این دیدار مثل همیشه بازی را با سیستم ۴-۲-۳-۱ آغاز کرد که در فاز دفاعی به ۵-۳-۲ تغییر پیدا می کرد در ترکیب نفرات نیز در نبود محمد علینژاد این میلاد نوری بود که به جای او به بازی گرفته شد. با بازی خوبی که امیرمحمد هوشمند در دیدار هفته قبل مقابل فجر سپاسی به نمایش گذاشت تصور می شد کادر فنی در این دیدار از ابتدا از او بازی می گرفتند و از خلاقیت و پاس های خــوب او بیشتر استفـــاده می کردند اما این گونه نشد و هوشمند بازی را از روی نیمکت آغاز کرد. در بازی ظهر چهارشنبه بر خلاف بازی های قبل شاهد آن طراوت و چابکی کـه از بازیکن های آلومینیوم سراغ داشتیم، نبودیم عاملی که باعث شده بود بازیکن صاحب توپ عموما در تنگنا گیر افتاده و به جز زیر توپ کشیدن راهی برای انتقال توپ نداشته باشد همچنین تقریبا در تمام نقاط زمین برتری عددی با بازیکن های نساجی بود که سعی داشتند با سرعت بالا در زمین جابجا شوند. این کم تحرکی بازیکن های آلومینیوم و همچنین آنالیز دقیقی که تیم نساجی انجام داده بود باعث شد فضاهای زیادی در زمین آلومینیوم به وجود بیاید که مدام تــوسط هافبک های نساجی مورد استفاده قرار می گرفت و توپ را در زمین آلومینیوم به گردش در می آوردند. نساجی پا را فراتر گذاشته و پرس شدیدی را در یک سوم دفاعی آلومینیوم تدارک دید تا به طور کلی این تیم را در یک تنگنای تاکتیکی قرار دهد. با وجود این پرس شدید آلومینیوم به سختی می توانست توپ را در زمین به گردش در بیاورد و مدافعین تیم مجبور بودند از ارسال توپ های بلند برای انتقال توپ به خط حمله استفاده کنند موضوعی که باعث می شد مهاجم های عموما سرعتی و تکنیکی آلومینیوم نتوانند در هوا عملکرد خوبی داشته باشند و توپ نصیب مدافعین نساجی می شد. این در حالی بود که در این شرایط باید مدافعین و هافبک های آلومینیوم با ارســـال پاس های کوتاه و زمینی پر تعداد از زیر فشــار نساجی خارج شده و با تکرار مداوم آن پرس نساجی را می شکستند تا در ادامه نســـاجی نیز از انجـام پرس های شدید منصرف می شد.
طی بازی های گذشته بارها از عملکرد خوب خط دفاع به ویژه سلیمان زاده و محمدزاده تعریف کرده ایم اما در این دیدار ضعف هایی دیده شد که از خط دفاعی بعید به نظر می رسید طی دو فصل اخیر به ویژه در فصل جاری کریم اسلامی تک مهاجم نساجی و بهترین گلزن این تیم بوده است و مدافعین آلومینیوم باید برای مهار او با دقت و جدیت بازی می کردند اما اسلامی در این دیدار همه کار توانست انجام دهد او چند موقعیت خوب به دست آورد و توانست دروازه آلومینیوم را باز کند در دقیقه ۱۶ نساجی صاحب ضربه آزاد شد و توپ را روی دروازه آلومینیوم ارسال کرد اما چه در هنگام ارسال و چه بعد از فرود توپ مدافعین آلومینیوم یارگیری بسیار ضعیفی انجام داده بودند و از همه بدتر اینکه توپ به بازیکنی رسید که یارگیری نشده بود و آن بازیکن هم کریم اسلامی بود! جدا این تعجب برانگیز است که از میان آن همه بازیکن، مهم ترین شان نادیده گرفته شده بود. در صحنه گل هم جدا از رامتین سلیمان زاده انتظــار نمی رفت از بین همه انتخاب هایی که داشت آنقدر ناشیانه توپ را دور کند در ادامه نیز بازیکن نساجی توپ را سانتر کرد و در کمال ناباوری کریم اسلامی از همه مدافعین آلومینیوم حدودا ۲ متر فاصله داشت و توانست در یک موقعیت مناسب با ضربه سر دروازه پورحمیدی را باز کند.
جدا که بازی آلومینیوم در نیمه نخست فاجعه بار و سردرد آور بود و تنها نکته ای که می توان به آن اشاره کرد همکاری خوب و پاس های سریعی بود که در انتهای این نیمه بین فخرالدینی، شریفات، نقی زاده و اسدی رد و بدل شد که تمام خط دفاع نساجی را خلع سلاح کرد اما اسدی نتوانست دروازه این تیم را باز کند.
مثل همیشه بازی آلومینیوم در نیمه دوم پیشرفت کرد و برتری تاکتیکی نساجی کمتر شد هر چند که در ابتدای نیمه باز هم نساجی برتری محسوسی بربازی داشت که مشهودترین برتری نساجی اضافه شدن سریع بازیکن های این تیم به خط حمله بود و در مقابل بازیکن های آلومینیوم بسیار کند و سنگین به نظر می رسیدند و توان زیادی در پوشش فضاها و بازگشت به فاز دفاعی نداشتند همچنین موضوع آزار دهنده بعدی این بود که بیشتر نبردهای تن به تن به سود بازیکن های نساجی تمام می شد و باز هم این تیم بود که صاحب توپ می شد. نساجی چی ها به خوبی توانسته بودند امیر نوری را از جریان بازی خارج کنند آن ها نه اجازه می دادند خیلی توپی به او برسد و نه اجازه می دادند بتواند پاس مناسبی را ارسال کند از طرفی بازیکن های آلومینیوم هم با فاصله زیاد نسبت به یکدیگر بازی می کردند و اتصالات ضعیفی بین بازیکن ها داشت.
کادر فنی به خوبی نیاز تیم به تعویض را درک کرد و در دقیقه ۶۳ امیرمحمد هوشمند را به جای نوری وارد زمین کردند و از او در میانه میدان بازی گرفتند توان فیزیکی، خلاقیت، دید خوب و توانایی هوشمند در ارسال پاس در عمق به آلومینیوم این فرصت را داد تا شاید بتواند بازی را از نساجی بگیرد که در ادامه همین گونه هم شد و هوشمند با ارسال یک پاس در عمق چشم نواز شریفات را درون محوطه جریمه صاحب موقعیت کرد و نهایتا مدافع نساجی روی شریفات مرتکب خطای پنالتی شد. با ورود میثم مجیدی بازوبند و ضربه پنالتی به مجیدی رسید و آلومینیوم در حضور او توانست کمربند خط میانی را مستحکم و برتری در فاز هجومی را به دست بیاورد.
با حضور هوشمند و مجیدی در کنار احمدی و قایدرحمتی سیستم آلومینیوم به ۴-۴-۲ تغییر پیدا کرد و تقریبا نساجی دیگر نتوانست مانند نیمه نخست بازی را در دست بگیرد و تاکتیک های این تیم خنثی شد اما همچنان می توانست خلق موقعیت کند کادر فنی آلومینیوم باید بررسی کند که چرا هر گاه نساجی اراده کرد موقعیت بسازد توانست این کار را انجام دهد؟ از طرفی باید با اسدی مهاجم خود نیز جلساتی داشته باشند تا روی توانایی گلزنی او کار کنند چرا که این مهاجم موقعیت های خوب فراوانی را از دست می دهد در حالی که آلومینیوم تیمی فرصت طلب است و قرار نیست مهاجم های این تیم در هر بازی موقعیت های زیادی را از دست بدهند.