سه شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۱  شماره ۱۵۴۲

سنگین و بی دقت

مهرداد یاری

آلومینیوم در اولین بازی خئد در لیگ برتر فوتبال در سال جدید در مصاف با تیم پایین جدولی فجر شیراز به تساوی بدون گل رسید. تا پیش از شروع بازی تصور می شد آلومینیوم بتواند با دست پر از زمین بازی خارج شود اما نمایش بسیار خوب شیرازی ها معادلات را بر هم زد و شاهد یک بازی درگیرانه و پر موقعیت بودیم هر چند که تقریبا تمام موقعیت ها را میزبان خلق کرد و آلومینیوم در خلق موقعیت موفق ظاهر نشد و نتوانست آن گونه که انتظار می رفت دروازه فجر را تهدید کند. مشخص ترین موضوع در بازی آلومینیوم سنگین و کند بودن بازیکن های این تیم بود که در تمام طول بازی فرصت بازیسازی و حرکت سریع در زمین را از آن ها گرفت از طرفی اغلب موقعیت های فجر نیز به واسطه ضعف بازیکن های آلومینیوم در بازگشت سریع به خط دفاعی و پر کردن فضاهای ایجاد شده در زمین خودی، به وجود آمدند. بازیکن های آلومینیوم در دادن پاس، کنترل توپ، حرکت کردن و … بسیار بی دقت عمل کردند و در تمام طول بازی نتوانستند به ریتم مناسب خود دست پیدا کنند تیمی که بازیکن هایش در مسائل تکنیکی ضعف عمده دارند دیگر نمی تواند از نظر فنی خواسته ای از آن ها داشته باشد چرا که در چنین تیمی توپ به هیچ‌ عنوان امکانی برای حفظ و رد و بدل شدن صحیح ندارد آلومینیوم نیز در بازی عصر یکشنبه در چنین موقعیتی قرار داشت و گاها بازیکن ها از کنترل کردن بعضی توپ های ساده نیز عاجز بودند در طرف مقابل اما بازیکن های فجر در چند صحنه حفظ توپ را به خوبی انجام داده و توانستند موقعیت سازی کنند همچنین پرس های آلومینیوم را نیز بی ثمر گذاشتند.
آلومینیوم در این دیدار هنگام در اختیار داشتن توپ از سیستم ۴-۱-۴-۱ استفاده می کرد این گونه که سیلیمان زاده و محمد زاده در قلب خط دفاع و مجیدی و فخرالدینی در چپ و راست آن ها بازی می کردند، قاید رحمتی تک هافبک دفاعی تیم، شریفات، مصطفی احمدی، نوری و علینژاد چهار هافبک تهاجمی و درودی نیز تک مهاجم تیم بودند هنگام دفاع کردن این سیستم به ۴-۴-۲ تغییر پیدا می کرد البته با توجه به نوع دفاع کردن تیم این سیستم دستخوش تغییرات می شد گاهی که تیم پرس را از بالای زمین شروع می کرد تعداد نفرات حاضر در خط جلو افزایش می یافت اما هنگامی که فشار حریف زیاد می شد همگی عقب رفته و تنها درودی جلوتر از بقیه ( ۴-۵-۱ ) بازی می کرد. در طول بازی، فجر سپاسی اصرار زیادی به تحت فشار قرار دادن مدافعین آلومینیوم داشت و پرس را از بالا انجام می داد به نحوی که آلومینیوم برای حفظ توپ در یک سوم دفاعی خود همواره تحت فشار بود و نمی توانست این کار را با آسودگی خاطر انجام دهد با اینکه آلومینیوم علاقه داشت بازیسازی را از خط دفاع شروع کند و پورحمیدی هر بار مدافعینش را به سرعت صاحب توپ می کرد اما متاسفانه در پرس شدید و مداوم توسط مهاجمین فجر و ناتوانی آلومینیوم در گرداندن توپ تا پایان بازی تغییری حاصل نشد. اینکه حریف اصرار دارد چه کاری را انجام بدهد و در جریان بازی به دنبال چه می گردد موضوعی است که آلومینیوم و کادر فنی اش اختیاری در انتخاب آن ندارند اما اینکه چگونه با این چالش ها باید رو به رو شد وظیفه ای است که بر عهده کادر فنی و بازیکن های آلومینیوم قرار دارد. به عقیده نگارنده، قرار دادن محمود قاید‌رحمتی به عنوان هافبک دفاعی تیم انتخاب درستی نبود چرا که قایدرحمتی اساسا بازیکنی پر توان، دونده و فیزیکی است که در انتقال توپ به خط حمله و پر کردن فضاهای موجود در زمین توانایی بالایی دارد اما او به اندازه ای تکنیکی نیست که بتواند با حفظ توپ تیم را از زیر پرس حریف خارج کند هافبکی باید در این منطقه به کار گرفته می شد که علاوه بر حفظ توپ، بتواند با توپ بچرخد و دیگر بازیکن های هم دسته را صاحب توپ کند اما قاید رحمتی در تمام طول بازی رو به دروازه خودی بود، شکل ایستادنش هنگام دریافت توپ ایراد و حتی در دادن پاس نیز ضعف عمده ای داشت و در یک صحنه نزدیک بود دروازه پورحمیدی را به اشتباه باز کند. البته او را در گذشته بسیار ستایش کرده ایم و در اینکه قاید رحمتی بازیکن خوب و با کیفیتی است شکی نیست اما در جای مناسب به بازی گرفته نشد. بارها نوشته ایم که بازیکن هایی مثل مصطفی احمدی باید به دروازه حریف نزدیک باشند اما در شرایطی که گزینه مناسبی برای بازی در پست هافبک دفاعی وجود ندارد بدون شک مصطفی احمدی بهترین گزینه ممکن است بازیکنی که حتی در روزهای بد آلومینیوم نیز خوب بوده است. یکی از مسائل فنی که توسط بازیکن ها نادیده گرفته می شد ندیدن و نا آشنا بودن شان با نحوه بازی درودی و شرح وظایف او بود! هنگامی که حریف دست به پرس می زند یکی از گزینه های موجود برای شکستن پرس حریف، عقب آمدن بازیکن های خط جلو است چرا که آن ها یارگیری نمی شوند و آزادانه می توانند به خط دفاع کمک کنند اما مدافعین و هافبک های آلومینیوم از فرصتی که درودی برای شان به وجود می آورد استفاده نمی کردند. مهم ترین نکته برای مقابله با پرس حریف، جابجایی و دادن پاس های متوالی است باید هافبک ها و مدافعین کناری با جابجا شدن در زمین یار مستقیم شان را با خود ببرند تا فضاهایی در زمین خالی شود و دیگر بازیکن همدسته بتواند در آنجا صاحب توپ شده و با ارسال پاس های متوالی و سریع پرس حریف را بشکند. شک نکنید اگر تیمی به این شکل بتواند از زیر پرس حریفش خارج شود به سرعت می تواند موقعیت سازی کند چرا که بیشتر بازیکن های حریف به واسطه پرس کردن در بالای زمین باقی مانده اند و دفاع شان خالی است.
یکی دیگر از عواملی که باعث شده بود آلومینیوم نتواند هم به خوبی دفاع و هم به خوبی حمله کند فاصله زیاد هر سه خط این تیم از یکدیگر بود این فاصله باعث شد که فضاهای موجود در زمین آلومینیوم توسط مهاجمین فجر مورد استفاده قرار گیرد از طرفی چون فاصله ها زیاد بود اتصال بین خطوط ضعیف می شد انتقال توپ از دفاع به هافبک و از هافبک به حمله به سختی صورت می گرفت و ریتم دلخواهی پیدا نمی کرد. یکی از مسائلی که آلومینیوم در آن پیشرفت داشته است گرفتن توپ های دوم در یک سوم دفاعی حریف است در دیدار برابر فجر خیمه زدن روی دروازه حریف به خوبی انجام می شد و تقریبا تمام توپ های دفع شده توسط مدافعین فجر به بازیکن های آلومینیوم رسید همچنین داشتن ۵ بازیکن در خط جلو اتفاق خوبی است چرا که آلومینیوم تیمی متشکل از بازیکن های توانمند است که می توانند بازی هجومی را به خوبی انجام دهند حتی با اینکه شوت های بازیکن های آلومینیوم دقت لازم را نداشت اما به وضوح اقدام به شوتزنی در این تیم بیشتر شده است. انتقال توپ از کانال های مرکزی ضعف بزرگی است که بیشتر تیم های لیگ از آن رنج می برند اما این یک الزام است چرا که اگر توپ در کانال های مرکزی جلو برود این فرصت به وجود می آید هم از عمق و هم از کناره ها خلق موقعیت صورت گیرد و به این ترتیب مدافعین حریف نمی توانند با خیال آسوده در مناطق خاصی از زمین جمع شده و بازی را ببندند آلومینیوم در کناره ها بازیکنان سریع و تکنیکی دارد اما تا وقتی که مدافعین حریف در آن منطقه تجمع می کنند کاری از دست این بازیکن ها ساخته نیست.
فجر همان گونه که در حمله پر تعداد بود در دفاع نیز با نفرات زیاد درون زمین خودی به دفاع می پرداخت و فضای زیادی برای بازی سازی به بازیکن های آلومینیوم نمی داد در چنین شرایطی می بایست سرعت جابجا شدن توپ را زیاد کرد و مدام آن را از راست به چپ و از چپ به راست پاس داد. با هر بار چپ و راست رفتن توپ، مدافعین حریف نیز به چپ و راست شیفت می شوند که این شرایط احتمال از بین رفتن نظم موجود در خط دفاعی حریف را بیشتر می کند اما این کار در آلومینیوم به کُندی انجام می شد البته غیبت نقی زاده و آریاکیا که بازیکن هایی سریع، باهوش و تکنیکی هستند و توانایی حرکت بین خطوط را دارند هم یکی از عوامل ضعف تیم در شکستن ساختار دفاعی حریف است البته شاید کادر فنی هم چنین خواسته هایی ازبازیکن ها نداشته باشد ما آن چیزی را که دیده ایم بیان می کنیم شاید خواسته و شرح وظایفی که کادر فنی برای بازیکن ها تعیین کرده چیز دیگری بوده باشد هر تیمی با توجه به وضعیت فیزیکی، سلامتی و برنامه هایی که برای دیدارهای پیش رو دارد طرح ریزی هایی انجام می دهد.
مثل همیشه باید واکنش های پورحمیدی را مورد ستایش قرار داد و از داشتن چنین دروازبانی لذت برد جدا که یکی از جذابیت های بازی های آلومینیوم دیدن واکنش های حسین پورحمیدی است طی دو فصل اخیر بارها از این دروازبان نوشته ایم اما هیچ‌گاه این کار تکراری نمی شود و همواره لذتبخش است ای کاش شرایط در آلومینیوم به گونه ای دیگر پیش می رفت و این دروازبان لایق و شایسته بیشتر دیده می شد.
در دقیقه ۶۷ یکی از بهترین همکاری ها را شاهد بودیم و همکاری مجیدی، نوری و درودی منجر به فضاسازی شد که هر چند مدافعین فجر اجازه خلق موقعیت را ندادند اما این فضاسازی قابل ستایش است و اگر بیشتر تمرین و تکرار شود قطعا خیلی از گره های آلومینیوم را باز می کند. توپ گیری نوری در دقیقه ۲۶ پشت محوطه جریمه فجر بسیار دلچسب بود اما ای کاش ضربه نهایی را با دقت بیشتری میزد. بارها گفته ایم مدافعین آلومینیوم به بازیکن صاحب توپ فشار وارد نمی کنند و بازیکن های حریف هنگام شوتزنی با خیال آسوده به توپ ضربه می زنند در این دیدار نیز بارها این اتفاق افتاد البته در دقیقه ۵ فخرالدینی به خوبی راه شوت مهاجم فجر را بست. نیما درودی قطعا بهترین انتخاب برای خط حمله است او به شدت دونده و پر تلاش است، در همه جای زمین دیده می شود، وارد حاشیه نمی شود و در خدمت تیم است.
در دقیقه ۴۰ پیش از آنکه مجیدی از سمت چپ ارسالی روی دروازه داشته باشد شریفات با سرعت بسیار زیادی وارد محوطه جریمه فجر شد دیگر مهاجمین تیم نیز باید بدانند که در چنین موقعیت هایی باید با نهایت سرعت شان به سمت دروازه حریف حرکت کنند. در دقیقه ۳۹ برای اولین بار یک پاس ریسکی به قاید رحمتی که تک هافبک دفاعی تیم بود داده شد اگر قرار است تیم از دم دروازه بازیسازی کند باید از این نوع پاس ها بیشتر داده شود. بعد از تعویص ها نظم تیم به شدت به هم ریخت و تصویر واضحی ازنحوه قرار گیری و حرکت بازیکن ها وجود نداشت.