یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰  شماره ۱۵۰۹

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و فجر سپاسی شیراز در هفته نهم لیگ برتر فوتبال ایران

بالانشین ها

مهرداد یاری

باز هم بازی در خانه و باز هم یک پیروزی دلچسب دیگر که برای خطیبی و آلومینیوم به دست آمد تا همچنان در کورس صدر جدول شانه به شانه گل گهر و سپاهان پیش بروند. این در حالی است که باز هم دروازه این تیم بسته باقی ماند تا همچنان دست یابی به دروازه آلومینیوم از دسترس حریفان دور بماند.
آلومینیوم طی دو هفته اخیر به تیمی به مراتب هجومی تر تبدیل شده است که موقعیت های بیشتری نیز خلق می کند. از طرفی با تغییر سیستم در طول بازی و بهره بردن از همه ابزاری که دارند باعث شده تیم بسیار خلاق تر و توانا تری شوند قطعا این آلومینیوم را بیشتر می توان دوست داشت. تیمی که به هیچ عنوان دست و پا بسته نیست و برای پیروز شدن به تمام دقایق بازی فکر می کنند و به هیچ عنوان ترسی به خودشان راه نمی دهند. یکی از مهم ترین ویژگی های خوب آلومینیوم یکدست بودن بازیکن های این تیم است که باعث شده در هیچ پستی ضعف خاصی به چشم نیاید.
آلومینیوم برای ارائه بازی دلخواهی که کادر فنـی می خواهد تقریبا تمام ابزارهای ممکن را دارا است و این انعطاف را دارد که بتواند در هر بازی با توجه به نیازی که دارد تغییر سیستم و تاکتیک بدهد.در دیدار برابر فجر سپاسی آلومینیوم دو نیمه کاملا متفاوت داشت که هم از نظر آماری و هم از نظر ترکیب نفرات و سیستم می توان آن ها را متفاوت دانست این تغییرات نیز به طور کاملا محسوسی باعث پیشرفت بازی تیم شده و نهایتا نیز آلومینیوم توانست به آنچه که مستحق دریافت آن است دست پیدا کند.

نیمه اول: در نیمه نخست، مثل تمام بازی های لیگ آلومینیوم هنگام در اختیار داشتن توپ از سیستم ۴-۲-۳-۱ و هنگام دفاع کردن از سیستم ۵-۳-۲ استفاده می کرد هر چند که این سیستم مانند هفته های ابتدایی لیگ دیگر کارساز نیست چرا که به دلیل ثابت بودن این سیستم، به راحتی توسط تیم های رقیب آنالیز شده است هر چند این امکان وجود دارد که کادر فنی با علم به همین آنالیز شدن توسط حریفان به این سیستم تن می دهد تا در نیمه دوم و با تغییر تاکتیک بتواند آن ها را غافلگیر کند. در ترکیب تیم نیز مثل همیشه حسین پورحمیدی در درون دروازه، سلیمان زاده و محمدزاده در عمق دفاع، آریاکیا و فخرالدینی در دفاع چپ و راست، احمدی و قایدرحمتی به عنوان هافبک دفاعی، نقی زاده هافبک پشت مهاجم، شریفات و علی نژاد هم به عنوان وینگرهای راست و چپ عقب تر از محمد امین اسدی که تک مهاجم تیم است به بازی گرفته شدند. در این نیمه آلومینیوم نتوانست بازی خوبی به نمایش بگذارد و فجر خیلی تحت فشار قرار نگرفت بازیکن های این تیم تقریبا در زمین راحت بودند آن ها از وسط زمین پرس را شروع کرده و اجازه نمی دادند که توپ به راحتی در زمین شان بچرخد و هر گاه بازیکن های آلومینیوم برای دریافت توپ جابجا می شدند مدافعین فجر نیز با آنها حرکت کرده و قصد داشتند که هیچ فضایی برای حرکت از مرکز زمین را در اختیار آن ها قرار ندهند. البته همچون دیگر تیم های کمتر آماده، فجر نیز مشکلات خاص خودش را داشت که باعث می شد آلومینیوم بتواند موقعیت سازی کند هر چند که به واسطه ناهماهنگی و کم دقتی میان بازیکن ها عموما موقعیت ها از دست می رفت و یا در نزدیکی محوطه جریمه با بی دقتی توپ را از دست می دادند. بازیکن های آلومینیوم باید بدانند هنگامی که توسط حریفان تحت فشار قرار گرفته و پرس شده اند باید به یکدیگر نزدیک شده و با قرار دادن خود در فضای مناسب گزینه های قابل قبولی برای دریافت پاس شوند نه اینکه سر جای خود مانده و با ایستا بودن، مدافعین خود را مجبور به ارسال های بلند برای بازیکن های جلوزن کنند. از آنجایی که عموما میل هجومی تیم بالا است در حالتی که هافبک ها نتوانند شرایط مناسب برای انتقال توپ را فراهم کنند اجبارا توپ یا به صورت ارسال های بلند برای استفاده خط حمله به جلو فرستاده می شود و یا به کناره ها می رود تا شاید بتوان در اطراف محوطه جریمه اقدام به سانتر کرد. هر دو حالت اما بیشتر به سود حریف است چرا که با تجمع در زمین خود و حضور پر تعداد مدافعین در اطراف محوطه خودی فضا برای ارسال یک پاس یا سانتر خوب را کاهش می دهد موضوعی که در نیمه نخست باعث شد فجری ها بتوانند فضا را از آن خود کرده و یک بازی پایاپای با آلومینیوم انجام دهند. در برابر تیم هایی که توان هجومی کمتری دارند بهتر است که آرایش خط هافبک را تغییر و اجازه داد که هر دو یا یکی از هافبک های دفاعی جلوتر بازی کرده و اجازه ندهد که خط پرس حریف بالا آید. در این دیدار در چند صحنه هنگام انتقال توپ از بازیکن های دفاعی به خط حمله شاهد بی تحرکی هافبک های دفاعی و اضافه نشدن آن ها به خط حمله و پر کردن فضای پشت محوطه جریمه بودیم این مسئله باعث شکل نگرفتن فاز دوم و سوم حمله می شد وضعیتی که از تیم پر تحرک و دونده آلومینیوم بعید بود.
نکته دیگری که در بازی های قبل هم به آن اشاره کرده ایم دست کشیدن آلومینیوم از پرس های شدید و گازانبری است کاری که در بازی های ابتدایی فصل انجام می شد و نتیجه هم می داد. در بازی با تیم هایی مثل فجر که در بازیسازی از عقب زمین توانایی کمی دارند انجام پرس از دم دروازه با حضور نفرات زیاد بدون شک باعث توپگیری های بیشتر در مناطق حساس تر می شود.

نیمه دوم: مصدوم شدن علینژاد در نیمه نخست در ابتدا خبر بسیار بدی به نظر می آمد اما کادر فنی با ایجاد تغییرات جسورانه به طور کلی روند بازی را تغییر داد بازی دادن به میلاد نوری به جای علینژاد تا حدودی قابل حدس بود اما به بازی آمدن امیرمحمد هوشمند به جای میلاد فخرالدینی یک سورپرایز واقعی بود به ویژه که هوشمند با قرار گرفتن در کنار سلیمان زاده و محمدزاده ترکیب تیم از ۴-۲-۳-۱ را به ۳-۵-۲ تغییر داد از طرفی نوع بازی کردن خاص هوشمند خود باعث خلق موقعیت های بیشتر نیز شد. در سیستم ۳-۵-۲ اسدی و نقی زاده دو مهاجم تیم بودند و شریفات و آریاکیا بال های تیم شدند دیگر بازیکن ها نیز در همان پست قبلی خود باقی ماندند. با این اوضاع و با توجه به توانایی حمل توپ و پاس دهی هوشمند، آلومینیوم در خط حمله با نفرات بیشتر به سمت دروازه حریف حمله می کرد پاس در عمق دیدنی هوشمند در دقیقه ۶۱ اسدی را در موقعیت تک به تک قرار داد که در نهایت ضربه اسدی با برخورد به دیرک عمودی راهی به درون دروازه پیدا نکرد ولی در هر حال پاس هوشمند بسیار جذاب بود. البته پیش از این پاس نیز هوشمند در دقیقه ۵۳ یک پاس دیدنی دیگر ارسال کرده بود. هر چه آلومینیوم بیشتر حمله می کرد بازیکن های بیشتری در خط حمله قرار می گرفتند در چند نوبت هنگام ارسال توپ آریاکیا به سرعت خود را به تیر دو نزدیک می کرد با اینکه شاید گاهی تو‌پ به او نمی رسید. برای مثال ارسال خوبی که نقی زاده در دقیقه ۶۰ انجام داد و آریاکیا مثل گلوله با سرعت وارد محوطه شد اما به دلیل لو رفتن توپ با همان سرعت به خط دفاع بازگشت این تحرک بالای آریاکیا قابل تحسین و تقدیر است.
نحوه حملات تیم در نیمه دوم بسیار پیشرفت کرد و تیم از همه مناطق دست به موقعیت سازی می زد به شکلی که این نوع بازی برای هوادارها بسیار رضایتبخش بود و تیم فجر را جوری خلع صلاح کرد که توان حمله و خلق موقعیت را از این تیم گرفته بود این حملات در صحنه گل به بهترین شکل تکامل یافت و تیم را به گل رساند. توپ ارسالی در درون محوطه جریمه به آریاکیای پیش کشیده رسید، او با تکنیک خوب خود توانست خط دفاع فجر را به هم بریزد اما تو‌پ او دفع شد و در بیرون محوطه و جلوتر از قوس وسط زمین به سلیمان زاده رسید او‌ نیز با تکیه بر تکنیک خود فاز دوم حمله را کلید زد و پس از عبور از چند بازیکن با یک دید عالی و پاس زیبا اسدی را در موقعیت تک به تک قرار داد اما باز هم ضربه این بازیکن به دیرک عمودی برخورد کرد و بازگشت، با این وجود چون تیم به خوبی پیش کشیده و آماده استفاده از توپ های بازگشتی بود قاید رحمتی از این توپ استفاده کرده و با یک شوت محکم دروازه فجر را گشود اتفاق خوبی که برای رخ دادنش در این بازی بسیار انتظار کشیده شد.
آلومینیوم با ارائه بازی های برتر در نیمه های دوم توقف ناپذیر به نظر می رسد و بازی به بازی غیرقابل پیش بینی می شود.