روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
پنجشنبه ۲۷ آبان ۹۵ شماره ۴۶۷
وقایع استان
یاسر هویدی
دیدار تیم های ملی فوتبال ایران و سوریه در چارچوب رقابت های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ به میزبانی سوریه عصر روز سه شنبه در کشور مالزی برگزار شد.
در واقع هیچ نقد فنی نمی توان درباب بازی ایران و سوریه نوشت بازی در بدترین شرایط ممکن در روزی که مرغ ناظر ژاپنی یک پاداشت برگزار شد و دنیا فعلا به کام کره و البته ازبکستان گردید، از آنجا که سالیان متمادی است که نه فریادی در کنفدراسیون آسیا داریم و نه فریادرسی، این بازی بر خلاف میل باطنی کارلوس کی روش در شهر همیشه بارانی سرمبان برگزار شد، سوریه میزبان این بازی بود و سرمربی خرافاتی سوریه به دلیل خوش یمن بودن این بازی علیرغم اینکه چندین ورزشگاه بمراتب بهتر در مالزی وجود داشت حکم بر برگزاری بازی در این باتلاق کرد.
نکته جالب توجه اینجاست که همیشه ژاپنی ها به دلیل رعایت اصول و قوانین کاری زبانزد هستند حال چگونه بود که ناظر ژاپنی این دیدار از خر شیطان پایین نیامد و رای به برگزاری بازی در این شرایط داد خود جای تعجب دارد، ورزشگاه باتلاق مانند تونکو عبدالرحمان سرمبان شاهد برگزاری نود دقیقه گِل بازی و البته فوتبال سیاه و کثیف سوری ها بود، رفتاری که گمان می شد منسوخ گردیده؛ ولی سوری ها در این دیدار به هر حربه ناجوانمردانه ای برای توقف تیم ملی ما متوسل شدند و همچنان این ورزشگاه برایشان خوش یمن ماند و کار برای ما کمی سخت شد.
جالب اینجاست اصرار سرمربی سوریه برای برگزاری این بازی در این شرایط در همان دقایق اولیه بازی به مصدوم شدن مدافع کلیدی این تیم منتج شد و به راست و دروغ گلر سوری ها هم نود دقیقه با مصدومیت خود را به زمین می انداخت. از کنفدراسیون آسیا بعید بود که با اصرار بر برگزاری بازی در هر شرایط جوی خود را تا سطح سازمان لیگ ایران پایین بیاورد، به هر روی این بازی تمام شد و دو امتیاز را در میان گل و لای تونکو عبدالرحمان شهر سرمبان جای گذاشتیم.
بازیکنان تیم ملی با تمام توان بازی کردند و از جان مایه گذاشتند تا هم سه امتیاز را بردارند و هم جواب محکمی به رفتار زننده و ناجوانمردانه سوری ها در طول بازی بدهند که تلاش هایشان همچون توپ بازی بر روی آب به ساحل مقصود نرسید.
متاسفانه در مجموع مالزی و یا شهر سرمبان صلاحیت برگزاری این دیدار حساس را نداشت تا جایی که بد نیست بدانید کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی در آشپزخانه و در میان بوی نامطبوع غذا و ظروف مانده برگزار شده است. در این فصل هیچ مسابقه فوتبالی در کشور مالزی به دلیل بارش شدید باران های فصلی برگزار نمی شود و موافقت کنفدراسیون فوتبال آسیا با برگزاری این بازی در این کشور و این شرایط، نمونه ای دیگر از حق کشی فوتبال ایران بود که مدتهاست باب شده است.
واقعا تحلیل فنی این دیدار سخت است؛ ولی استراتژی تیم ملی برای بازی در این زمین و روی آوردن به توپهای مستقیم تنها چاره بود و دوندگی بیش از حد بازیکن های تیم نیز نتوانست از تاثیر باران بر روند تیمی ما جلوگیری کند. در مسابقه ای که نمی توان هیچ منطق و سیستم فوتبالی بر آن حاکم کرد تا بتوان نتیجه را دلخواه در آورد طبیعتا نیز تحلیل بازی تیمی و کارکرد فردی بازیکنان امر مشکلی است.
در درون دروازه سوشا مکانی روز سختی نداشت البته در یک صحنه روی یک خروج بی جهت نزدیک بود دروازه تیم ایران بلرزد. البته در یک صحنه هم خوب توانست تک به تک بازیکن سوری را مهار کند. پنجمین بازی سوشا در تیم ملی در شرایطی ثبت شد که بیرانوند دوران نقاهت شکستگی دست خود را طی می کند و قطعا با بازگشت او دوباره سوشا به لیست انتظار خواهد رفت.
در خط دفاعی شاهد روز خوب سیدجلال حسینی و مرتضی پور علی گنجی بودیم که توانستند با قدرت بدنی فوق العاده خود معدود حملات سوری ها را دفع کرده و در حملات نیز به قوای تهاجمی تیم اضافه شوند در مجموع شرایط ستونهای دفاعی تیم ملی ایده آل بوده و در این بازی نیز جز یک صحنه قدرت عرض اندام به حریف را ندادند.
در خط هافبک نیز شاهد تلاش زیاد بازیکن ها بودیم و در این میان میلاد محمدی با دوندگی بسیار زیاد توانست چهره بهتری نسبت به رامین رضاییان در جناح چپ نشان دهد و صد حیف از موقعیتی که در دقیقه ۸۶ با سانتر زیبای این بازیکن با بی دقتی جهانبخش به هدر رفت.
امید ابراهیمی بیشتر در تلاش بود تا توپ را مستقیما برای بازیکنان خط حمله ما روی هوا ارسال کند که در این میان چیزی عاید ما نشد؛ ولی در مجموع بسیار جنگنده و پرتوان ظاهر شد به گونه ای که جای خالی آندو تیموریان احساس نشد.
یکی از مردان ضعیف تیم ملی در این بازی سعید عزت الهی بود که بر خلاف دیدار های قبلی نتوانست بازی مطلوبی از خود به نمایش بگذارد و اکثر توپهای دریافتی را لو داد. البته شرایط بد زمین قدرت عرض اندام را به این بازیکن که عموما روی زمین چهره مطلوب تری ارائه می دهد را گرفته بود.
شرایط بد زمین بر روی کیفیت کار اشکان دژاگه کاپیتان تیم ملی نیز تاثیر بسیار زیادی گذاشته و البته باعث شد توان بدنی وی هم تحلیل رفته و در نیمه دوم تعویض شود.
رضا قوچان نژاد می توانست مرد شماره یک بازی باشد اگر کمک داور بی دقت بازی در جایگیری اش بهتر عمل می کرد. قوچان نژاد در نیمه دوم جانشین طارمی شد و توانست یک گل سالم نیز به ثمر برساند که مردود اعلام گردید.
مهدی طارمی تمام تلاش فیزیکی خود را به کاربسته بود تا در پست وینگر چپ بتواند عملکرد خوبی به نمایش گذارد که او هم اسیر شرایط بد زمین شد و در نیمه دوم از بازی خارج شد.
در خط حمله اگر از تلاشهای فیزیکی کریم انصاری فر و وحید امیری بگذریم دیگر مورد خاصی بچشم نمی آید آنقدر شرایط زمین بد بود که هافبک ها نتوانستند حتی یک توپ درست برای مهاجمین آماده کنند، بدون تعارف ضعیفترین چهره این بازی علیرضا جهانبخش بود که تا می توانست توپ از دست داد و بهترین موقعیت ما را در بهترین زمان بازی یعنی دقیقه ۸۶ به راحتی هر چه تمام تر از بین برد. بنابراین می توان مقابل این نظریه که بعضی ستاره ها فقط در باشگاه ستاره اند و در تیم ملی فاقد کارآیی بالا هستند کمی دست از مقاومت برداشت، نمونه بارز این نظریه علیرضا جهانبخش است و یا نمونه سالهای دور رضا عنایتی گلزن قهار لیگ برتر که در تیم ملی هیچ حرفی برای گفتن نداشت. امیدوارم در آینده حسرت موقعیت هدر رفته جهانبخش را نخوریم و دست روی دست نزنیم که ای کاش آن توپ گل می شد.
به هر حال این بازی تمام شد و بازیهای دور رفت مسابقات به اتمام رسید، بی شک بازی های دور برگشت تیم ملی به مراتب سخت تر خواهد شد و در واقع دهانه صعود گروه بمراتب تنگ تر خواهد شد.
و ایران باید در برابر تیم هایی قرار بگیرد که برخی بی شک با تمام توان جلوی ما خواهند ایستاد مانند کره و برخی تیم های نا امیدی مانند سوری با فوتبال معمولا غیرفوتبالیشان برای چوب لای چرخ گذاشتن خواهند آمد و در واقع همگی برای زمین زدن تیم ایران آماده اند. آنچه در این میان می ماند این است که به درایت و تدبیر سرمربی تیم ملی و بازیکنان آماده ای که حالا تا سه ماه آینده در کوران لیگ به سر خواهند برد، خوشبین بود.
