روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
یکشنبه ۵ شهریور ۹۶ شماره ۶۶۵
وقایع استان: در میان اهالی تئاتر و سینمای ایران نام هایی وجود دارد که هرگز از یاد نخواهد رفت. مردان و زنانی که هنر را برای خود هنر می خواستند. یکی از این هنرمندان داوود رشیدی بود. هنر پیشه تئاتر، سینما و تلویزیون که در پنجم شهریور سال گذشته از دنیا رفت. رشیدی از جمله افرادی بود که تئاتر ایران به او مدیون است و بخشی از نوگرایی خود را مرهون تلاش های اوست.
رشیدی در سال ۱۳۴۳ به تهران آمد و در اداره تئاتر آن زمان وابسته به وزارت فرهنگ و هنر استخدام شد. سپس گروه تئاتر امروز را پایه گذاری کرد، که هنرپیشگانی مانند: پرویز فنی‌زاده، داریوش فرهنگ، مهدی هاشمی، فهیمه راستکار، سیاوش طهمورث، مرضیه برومند، سوسن تسلیمی، به عضویت در این گروه درآمدند. وی در سال ۱۳۵۲ از اداره تئاتر به تلویزیون ملی ایران رفت و در سمت مدیریت گروه نمایشات و سرگرمی‌های آن سازمان (شامل: سریال‌ها، مسابقات، تئاترهای تلویزیونی) مشغول به کار شد. رشیدی از سال ۱۳۵۰ با فیلم سینمایی فرار از تله وارد عرصه بازیگری سینما گردید و علاوه بر بازیگری و کارگردانی در سینما، تلویزیون و تئاتر به تهیه کنندگی سینما نیز روی آورد. رشیدی با احترام برومند، مجری برنامه‌های کودک در تلویزیون ازدواج کرد و لیلی رشیدی؛ بازیگر، دختر آنها می باشد.
داود رشیدی بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون در سال ۱۳۸۷ به عنوان یکی از چهره‌های هفتمین دوره چهره‌های ماندگار برگزیده شد. او همچنین نشان درجه یک هنر معادل دکترا را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده است.
. از جمله نمایش‌هایی که اجرا کرده می‌توان به «در انتظار گودو»، «ریچارد سوم»، «پیروزی در شیکاگو»، «منهای دو»، «آقای اشمیت کیه؟ » و… اشاره کرد. از جمله فیلم‌های سینمایی که در آنها بازی کرده می‌توان به آثاری چون «کمال الملک»،«ملاقات با طوطی»،«زمهریر» و … نام برد. او در مجموعه‌های تلویزیونی گوناگونی مانند «ولایت عشق»، «هزار دستان»، «آوای فاخته»، «عطر گل یاس» و … نیز بازی کرده بود.
رضا آشفته در پی درگذشت وی در ایران تئاتر نوشت: آنچه از دوستان و همکارانش درباره داود رشیدی می شود به طور چکیده گرفت؛ این است که او یکی از افرادی است که در ایران ما و در دهه ۴۰ خورشیدی تئاتر مدرن را در تالارهای تهران اجرا می کند و برای این منظور مهم ترین مثالشان همواره اجرای در انتظار گودوی ساموئل بکت است که به نحوی وفادار به این نمایشنامه نویس ایرلندی- فرانسوی است که از پیچیده ترین مدل اجرایی در قرن بیستم برخوردار بوده است.
داود رشیدی به همراه حمید سمندریان و پری صابری در همان آغاز دهه ۴۰ هر کدام از یک کشور اروپایی با تحصیلات عالیه تئاتری به ایران آمدند و هر کدام به گونه ای در شناساندن سبک ها و شیوه های مدرن تئاتری کوشیدند. پری صابری از فرانسه، حمید سمندریان از آلمان و داود رشیدی از سوییس آمده بودند و با اشراف و تسلط بر تئاتر قرن بیستم در غرب خواستند و توانستند در نوجویی تئاتر ایران بکوشند که این تاثیرات هنوز هم در روال معمول تئاتر ما باقی مانده است چون هر کدام گامهای اساسی و اصولی در این راه برداشته اند اما در این بین پری صابری و داود رشیدی به تئاتر ایرانی و سنت های نمایشی و آیینی نیز نظر داشته اند و بر خلاف حمید سمندریان که اصلا به تئاتر ایرانی التفاتی نداشت، این دو به گونه ای در تثبیت تئاتر ایرانی نیز تلاش هایی کرده اند.
