به بهانه درگذشت «عارف لرستانی» /مرگ در نمی زند

یکشنبه ۲۷ فروردین شماره ۵۶۳
****
وقایع استان
****
هنوز صبح شنبه را آغاز نکرده بودیم که در شبکه های مجازی و رسانه ها خبری منتشر شد. عارف لرستانی بازیگر طنز تلویزیون و سینما به علت عارضه قلبی درگذشت. خبر ناگهانی است. همه شوکه می‌شوند و افسوس می‌خورند که چه وقت خداحافظی بود. چاره چیست؟ امکان بازگشت وجود ندارد. اندک زمانی به سکوت می‌گذرد و باز هم دیگری تصادف می‌کند یا بیماری از پا درش می‌آورد. باز هم آهی و افسوسی اما زندگی ادامه دارد. آخرین روزهای سال ۹۵ نیز برای اهالی هنر پر از خبرهای دردناک بود. از مرگ حسن جوهرچی، علی معلم تا تصادف مرگبار افشین یداللهی ولی هنوز سال ۹۶ را آغاز نکرده باز هم قطار مرگ هنرمندان به راه افتاد. مرگ امری اجتناب ناپذیر است و برای همه دیر یا زود پیش خواهد آمد؛ اما با وجود دیدن اعلامیه های مرگ در خیابان و کوچه آنقدر تحت تاثیر قرار نمی گیریم که با شنیدن مرگ یک هنرمند. مرگ در میان هنرمندان جلوه بیشتری دارد، زیرا درست زمانی که سرگرم زندگی هستیم و به پایان زندگی فکر نمی کنیم مرگ فردی که می شناسیم و با بازی هایش خاطره داریم و نامش تداعی کننده لحظاتی از زندگی ما است، برایمان یک تلنگر است. هنرمندانی که شاید در خیلی از مقاطع دلمان می خواسته به جای آن ها باشیم و شاید حسرت زندگی پر از هیجان آن ها را خورده ایم.
مرگ هنرمندان که اغلب بر اثر عارضه قلبی پیش می آید این سال ها بسیار دیده می شود. رسول ملاقلی پور، خسرو شکیبایی، قیصر امین پور و .. از جمله هنرمندانی هستند که بر اثر عارضه قلبی از دنیا رفته اند.
بیماری قلبی معمولاً به دلیل اضطراب و استرس به وجود می آید. یکی از کارهایی که در آن استرس زیادی وجود دارد سینما، تلویزیون، فوتبال و… است. بازیگران و فوتبالیست ها معمولاً با بیماری هایی روبرو می شوند که ناشی از این عوامل است. عارف لرستانی یکی از بازیگران جوانی بود که در عین ناباوری بر اثر ایست قلبی در خواب از دنیا رفت. وی متولد ۱۵ بهمن ۱۳۵۰ در کرمانشاه بود. لرستانی توسط دوستان خود از تئاتر مدرسه شروع کرد و سپس آشنایی اش با مهران مدیری و حضور در مجموعه جنگ ۷۷ بصورت حرفه ای وارد عرصه بازیگری شد و پس از آن در چندین مجموعه دیگر با مدیری همکاری کرد. در حاشیه، کوچه مروارید، شوخی کردم، ویلای من، قهوه تلخ، مرد دوهزارچهره، خسته‌دلان، ۹۰شب و ببخشید شما مجموعه آثاری است که لرستانی در آن نقش آفرینی کرد.
این بازیگر درباره نحوه ورودش به این عرصه گفته بود: من خیلی اتفاقی وارد عرصه طنز شدم و شرایطی برایم فراهم شد که با یک کارگردان بزرگ در یک اثر موفق همکاری کنم. موضوع حضور من در عرصه طنز به آشنایی ام به مهران مدیری بازمی گردد. در سال ۷۷، زمانی که من دانشجوی سال سوم تئاتر بودم، به اتفاق «علی ابولحینی» یکی از دوستانم که در آن مقطع، یکی از دستیاران مهران مدیری بود، در جمعی به ایشان معرفی شدم. لرستانی همچنین در فیلم‌های سینمایی شام عروسی، انتخاب، معادله و مانی و ندا بازی کرده بود اما در مجموع حضور پررنگی در سینما نداشت و مردم عمدتاً او را از طریق قاب تلویزیون می‌شناختند. این بازیگر علاوه بر بازی در چند تئاتر، چند کار را نیز خودش ساخته و کارگردانی کرده بود که یکی از آنها پروژه مستند نرم افزاری با نام «تهرانیکا» بود.