شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰  شماره ۱۴۲۰

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و پدیده خراسان در هفته بیست و سوم لیگ برتر فوتبال کشور

بهترین آلومینیوم فصل

مهرداد یاری

هر چقدر که از همکاری آلومینیوم و منصوریان بیشتر می گذرد نتـایج و نمایش های تیم نیز بهتر می شود تا آنجا که در بازی عصر جمعه مقابل پدیده خراسان، شاهد زیباترین بازی آلومینیوم در طول فصل بودیم و بلاخره آن نمایشی که از یک تیم لیگ برتری انتظار داشتیم را توانستیم در بازی ایرالکویی ها ببینیم آنها بر خلاف بازی های گذشته توانستند توپ را بیشتر در اختیار داشته باشند، کنترل شده تر آن را انتقال داده و تقریبا هر چه دلشان خواست انجام بدهند.
آلومینیوم در این دیدار با ترکیب ۳-۵-۲ بازی را آغاز کرد و هنگام در اختیار داشتن توپ و حمله به سمت دروازه پدیده از این سیستم استفاده می کردند و هنگام دفاع نیز با اضافه شدن دو هافبک به خط دفاع و یک مهاجم به خط هافبک سیستم به ۵-۴-۱ تغییر می کرد. ایرالکویی ها نسبت به بازی های گذشته تغییراتی در خط هافبک و حمله داشتند در خط هافبک ایرانپوریان تک هافبک دفاعی تیم بود که نزدیک به خط دفاعی بازی می کرد و فضای جلوی آنها را پوشش می داد. جلوتر از ایرانپوریان، چهار هافبک به بازی گرفته شده بودند به این شکل که آریاکیا و شریفات متمایل به کناره ها و سینک و عباسیان نیز متمایل به مرکز بودند و در نهایت پاکدل و آقاخان نیز به عنوان دو مهاجم تیم در خط حمله بازی می کردند. در این ترکیب نحوه بازی گرفتن از هافبک ها بسیار جالب توجه بود و باید گفت که همین بازی خوب و روان هافبک ها بود که برتری را برای آلومینیوم رقم زد. بلاخره بعد از بارها توصیه، برای اولین بار در لیگ امسال دیدیم که به پوریا آریاکیا برای شرکت در حملات اجازه و آزادی عمل زیادی داده شد او نیز مطابق انتظار توانست یک بازی بسیار درخشان را از خود به نمایش بگذارد پوریا که همواره در انجام بازی دفاعی یکی از کم نقص ترین و جنگنده ترین بازیکن های تیم است در فاز حمله نیز با همان کیفیت توانست بازی کند او در این دیدار، با همکاری سینک سمت راست پدیده را به نقطه ضعف این تیم تبدیل کرد و آلومینیوم بارها از آن سمت به دروازه رقیب یورش برد همچنین دو توپ گیری بسیار زیبا در منطقه حساس در زمین پدیده انجام داد که متاسفانه با کم دقتی از دست رفتند آریاکیا در صحنه نخست می بایست اندکی خودخواهی به خرج می داد و در زمان مناسب اقدام به شوتزنی می کرد در صحنه دوم نیز اگر بیشتر دقت کرده بود می توانست توپ را به گل تبدیل کند او در این دو صحنه رو به رو و نزدیک به دروازه پدیده قرار داشت و می توانست با تصمیم گیری درست هر دو موقعیت را تبدیل به گل کند.در کنار آریاکیا، امید سینک به عنوان بازیکن آزاد این اجازه را یافته بود که به تمام مناطق زمین سرک بکشد و در طول بازی تقریبا در همه جا دیده می شد سینک که اغلب متمایل به سمت چپ زمین بازی می کرد از ابتدای بازی همکاری و جابجایی های خوبی با آریاکیا انجام می داد و تحرک بالای دو بازیکن تمرکز مدافعین پدیده را بر هم می زد چرا که گاهی سینک تا نزدیک خط دفاعی عقب می آمد و توپ می گرفت در حالی که آریاکیا نزدیک محوطه جریمه حریف منتظر دریافت توپ و حمله به سمت دروازه پدیده بود در صورتی که در بازی های قبلی آریاکیا وظایف دفاعی فراوانی داشت و کمتر پیش می آمد که تا آن حد جلو برود و برعکس سینک نیز تا این حد به عقب بر نمی گشت. سینک نشان داد که به عنوان بازیکن آزاد می تواند بسیار موثرتر بازی کند به نسبت زمان هایی که به عنوان هافبک خلاق و پشت مهاجم به کار گرفته می شود او به عنوان بازیکن آزاد فضای بیشتری برای مانور دادن و دید بهتری نیز برای پیدا کردن یارانش در اختیار دارد. به عقیده نگارنده، پس از نمایشی که امید سینک مقابل پرسپولیس ارائه کرد این بهترین بازی بود که از او در این فصل شاهد بودیم. معین عباسیان نیز با وجود اینکه هافبک وسط متمایل به راست بود اما هنگامی که سینک به کناره ها می رفت او خود را به کانال مرکزی می رساند تا تجمع در آن منطقه را توازن بخشیده و اجازه ندهد که میان هافبک ها و مهاجم ها فاصله ایجاد شود. از طرفی اسماعیل شریفات نیز این اجازه را داشت که مانند آریاکیا به خط حمله اضافه شود اما از آنجایی که هماهنگی او و عباسیان هنوز به حد مطلوب نرسیده است کمتر شاهد همکاری این دو در سمت راست بودیم. دوندگی و تحرک پاکدل و آقاخان در خط حمله باعث شده بود که مدافعین پدیده دچار سردرگمی شوند و برای کنترل این دو مهاجم راهی جز تجمع در محوطه جریمه و ایجاد برتری عددی نداشته باشند به این ترتیب بیشتر حملات آلومینیوم با انبوهی از مدافعین پدیده مواجه می شد. البته کادر فنی آلومینیوم برای موقعیت سازی و نفوذ به این دیوار دفاعی نیز برنامه هایی اندیشیده بود.
آن ها بر خلاف بازی های گذشته، توانستند به خوبی توپ را در زمین به گردش در بیاورند و آن را بین خطوط انتقال دهند حفظ توپ آلومینیوم در این دیدار به شدت کیفیت بالاتری نسبت به گذشته پیدا کرده بود بنابراین تیم می توانست یک بازی شناور و چشم نواز ارائه کند از طرفی اضافه شدن آریاکیا و شریفات به خط حمله باعث می شد که آلومینیوم بتواند از کناره های محوطه جریمه حریف بیشتر استفاده کرده و به بازی عرض بدهد به این ترتیب مدافعین آلومینیوم با ارسال پاس های قطری به سمت مخالف، شریفات یا آریاکیا را صاحب توپ می کردند. در این دیدار و به ویژه در نیمه نخست شاهد بودیم که شناخت بازیکن های آلومینیوم از یکدیگر به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کرده بود و آن ها به راحتی همدیگر را پیدا می کردند و بیشتر پاس ها به مقصد می رسید.
در صحنه گل اما، دیگر جنبه بازی آلومینیوم در این دیدار آشکار شد و آن حضور پر تعداد در محوطه جریمه پدیده بود توپ گیری و پاس خوب حسینی برای مجیدی و ارسال دیدنی کاپیتان روی دروازه، در حالی صورت گرفت که چهار بازیکن آلومینیوم درون محوطه جریمه حضور داشتند و آقاخان به عنوان آخرین بازیکن در تیر دو توپ را تبدیل به گل کرد تا نشان دهد یک تیم خوب باید جسارت این را داشته باشد که با تعداد نفرات بیشتر در حمله شرکت کند.
اگر بخواهیم به چند نکته مثبت و منفی دیگر نیز اشاره کنیم، باید به خلاقیت و انجام کارهای تمرین شده در هنگام ارسال کرنرها و ضربات ایستگاهی اشاره کرد که اگر بازیکن های آلومینیوم دقت بیشتری به خرج می دادند، می توانست از این طریق نیز به گل دست پیدا کنند. همکاری عالی هافبک های آلومینیوم به ویژه آریاکیا در دقیقه ۳۱ که یک پاس در عمق برای آقاخان فرستاد وقتی با چرخش و شوت دیدنی او از زاویه ای تنگ، همراه شد همه را به وجد آورد. در دقیقه ۳۷ امید سینک به بدترین شکل ضربه آزاد را ارسال کرد که پس از برخورد به دیوار دفاعی تبدیل به یک ضد حمله خطرناک برای پدیده شد در این صحنه مدافعین آلومینیوم بازگشت ضعیفی داشتند در حالی که می توانستند سریع تر به عقب برگشته و مانع از تشکیل این ضد حمله شوند. زمانی که آلومینیوم برای زدن گل اول تلاش می کرد هافبک های این تیم بارها توپ را روی دروازه پدیده ارسال می کردند و در بیشتر موارد نیز این ارسال ها به نتیجه نرسید چرا که محوطه جریمه پدیده پر از مدافعین بلند قامت بود و ارسال های معمولی و قوس دار را به راحتی دفع می کردند در حالی که بهتر آن بود هافبک هــــای آلومینیوم ارسال های تند و تیز با ارتفاع کمتر را انجام می دادند تا هم مهاجم های کوتاه تر و سریع تر خود را در شرایط بهتری قرار دهند و هم مدافعین کند حریف را وادار به اشتباه کنند. دیگر نکته منفی بازی آلومینیوم پرس نکردن هافبک آلومینیوم در دقیقه ۵۷ بود او توپ را جلوتر از قوس میانه میدان کنترل کرد، آن را کاشت، گارد شوت گرفت و ضربه اش را نیز زد اما در تمام وقتی که مشغول به این کار بود هیچکس به او فشار نیاورد و مانع از شوتزنی اش نشد خوشبختانه این شوت با بی دقتی فراوان زده شد و هیچ خطری ایجاد نکرد اما این امکان وجود داشت در بازی که حریف هیچ حرفی برای گفتن نداشت به یکباره با یک شوت از راه دور خوشحالی و شور و شوق تیم و هواداران را خاکستر کند.