بررسی مصادیق کودک آزاری به بهانه مرگ مغزی کودک ساوجی بر اثر آزار/کمایِ عروسک ها

دوشنبه ۹ مرداد ۹۶   شماره ۶۴۲

***

وقایع استان

سحر یاری

***

خشونت های خانوادگی یکی از انواع خشونت ها در جامعه امروز است که این روزها مصادیق آن در جامعه ما کم دیده نمی شود. خشونت خانوادگی عبارت از هر گونه بدرفتاری جسمانی، جنسی، احساسی یا روانی، تهدید کردن و یا به هر شکل دیگری کنترل یا تسلط بر یک عضو خانواده که باعث ترس آن ها می شود. در واقع مواردی که در آن از خشونت برای بدست آوردن قدرت و کنترل نمودن یک عضو خانواده استفاده می شود. کودک آزاری یکی از شایع ترین خشونت های خانوادگی است که البته در جامعه ما نیز از این دست بسیار دیده می شود به هرگونه رفتار یا کوتاهی در انجام عملی که سلامت جسمی، روانی و رشد کودک را به مخاطره اندازد کودک آزاری می گویند. این آزارها می تواند صدمه ای جدی به کودکان وارد کند و یا حتی باعث مرگشان شود. آزار کودکان می تواند جسمی، عاطفی، لفظی و یا جنسی باشد. حتی نادیده انگاشتن و توجه نکردن به کودکان نیز می تواند به نوعی در رده این اختلال قرار گیرد که می تواند در خانواده و یا حتی بیرون از آن نیز برای کودک پیش آید؛ اما چرا آن را بیشتر یک خشونت خانوادگی می دانند زیرا تحقیقات نشان داده است که کودکان بیشتر از هر جایی در میان خانواده در معرض خطر خشونت و بدرفتاری قرار دارند. در حقیقت احتمال اینکه کودکان توسط اعضای خانواده به قتل برسند، مورد حمله و آزار جنسی قرار گیرند و یا محکوم به تحمل عادات سنتی زیانبار و خشونت روانی گردند بسیار بیشتر از آن است که بیگانگان کودکان را در معرض این خطرات قرار می دهند. «کودک آزاری» مربوط به طبقه خاصی نمی‌شود و فقر فرهنگی به اندازه فقر اقتصادی می‌تواند در آن خطر آفرین باشد، به نحوی که مسئله کودک آزاری در بین افراد تحصیلکرده و با بضاعت مالی خوب هم دیده می‌شود. نا آگاهی والدین، مشکلات اقتصادی، اعتیاد و بیماری های روانی والدین، مشکلات خانوادگ، ضعف و ناتوانی جسمی کودک، مشکلات روانی کودک، نامشروع بودن کودک و مشکلات محیط آموزشی در کودک آزاری موثر است.
گاه با رسانه ای شدن برخی موارد کودک آزاری و واکنش های اجتماعی به آن به نظر می رسد در این خصوص جامعه آگاه شده است؛ ولی باز هم شاهد اتفاق های ناگواری از این دست هستیم. روز شنبه همین هفته بود که خبری مبنی بر گزارش یک مورد کودک آزاری در ساوه اعلام شد. به گفته معاون اجتماعی بهزیستی استان مرکزی صبح روز شنبه گزارش یک مورد کودک آزاری که منجر به ضربه مغزی و به کما رفتن دختربچه شش ساله در ساوه شده، به بهزیستی استان مرکزی ارجاع شد.
عبدالکریم یادگاری افزود: برمبنای اطلاعات ارائه شده از سوی اورژانس اجتماعی بهزیستی ساوه، این مساله حادثه نبوده و به سبب آزار کودک رخ داده و این دختربچه هم اکنون در بیمارستان مدرس در بخش مراقبت های ویژه بستری است.
وی بیان کرد: هم اکنون این کودک در کما به سر می برد و تلاش پزشکان برای بهبود شرایط وی ادامه دارد، اما از وضعیت چندان مطلوبی برخوردار نیست.
یادگاری خاطرنشان ساخت: مشخص نیست این کودک به چه صورت دچار ضربه مغزی شده؛ اما بررسی نشانگر آن است که این کودک با مادر خود زندگی می کند و پدر و مادر وی متارکه کرده اند.
معاون اجتماعی بهزیستی استان مرکزی تصریح کرد: تحقیق در رابطه با دلایل این اتفاق در دست بررسی است و اطلاعات بیشتر در این زمینه پس از بررسی ارائه خواهد شد.
رییس علوم پزشکی ساوه نیز در مورد آخرین وضعیت این کودک تا لحظه تنظیم این گزارش گفت: سطح هوشیاری کودکی که جمعه شب به دنبال ضربه مغزی به بیمارستان مدرس ساوه منتقل شده بود، تغییری نکرده است.
به گزارش وقایع استان به نقل از ایسنا، جلیل کوهپایه‌زاده درخصوص وضعیت کودکی که به دنبال ضربه مغزی ناشی از کودک آزاری جسمی به بیمارستان مدرس ساوه منتقل شده بود، اظهار کرد: وضعیت این بیمار کماکان نسبت به روز شنبه تغییری نکرده است.
وی با بیان اینکه این کودک کماکان در ICU تحت مراقبت قرار دارد و اقدامات لازم برای مراقبت از او به تمامی در حال انجام است، افزود: هرگونه مشورتی را نیز در این زمینه استفاده کرده‌ایم و در حال حاضر واقعا در انتظار لطف خدا هستیم.
کوهپایه‌زاده با بیان اینکه بروز مرگ مغزی در این کودک دور از انتظار نیست، افزود: در حال حاضر مرگ مغزی در خصوص این کودک احراز نشده چرا که مرگ مغزی براساس تعریف، شرایط خاصی دارد و از نظر کارشناسان این حوزه این مهم در حال حاضر در مورد این فرد اتفاق نیفتاده است، براین اساس عملا مراقبت‌های ویژه در مورد این کودک ادامه دارد و منتظر بروز تغییر و بهبود در شرایط وی هستیم، البته در کل به لحاظ علمی و تجربی برای کسی که در چنین شرایطی قرار دارد، احتمال ناچیزی برای بازیابی سلامتی وجود دارد.
وی در خصوص آنچه در خصوص انتقال این کودک به تهران گفته می‌شود، اظهار کرد: انتقال در خصوص این بیمار جایز نیست، البته روز شنبه در شرایطی نسبت به این مهم اقدام کرده و پیگیر این مهم بودیم، ولی از نظر علمی باید گفت که فردی که در این سطح از هوشیاری قرار دارد، در واقع سودی از اعزام نمی برد. هرچند آمبولانس پیشرفته جهت اعزام این بیمار در اختیار علوم پزشکی ساوه قرار دارد، اما در خصوص وی با توجه به شرایطی که دارد، اعزام صرفه و صلاحی نخواهد داشت.
کوهپایه‌زاده با تاکید براینکه در خصوص این بیمار در همان لحظه ورود به بیمارستان که دقایقی پس از ساعت یک بامداد نیمه شب جمعه ششم مردادماه بود، نیز به نوعی مرگ مغزی محتمل به نظر می رسید، گفت: با این وجود اقدامات پزشکی که باید انجام می شد در خصوص او صورت گرفت، تا شاید از درصدی از نجات که در خصوص این بیمار به آن امید داشتیم استفاده کنیم.
وی گفت: در حال حاضر وضعیت هوشیاری وی به همان شکل سابق بوده و مراقبت کامل در حال انجام است و در انتظار هستیم. به لحاظ علمی و منطقی و قانونی اعزام این فرد در چنین شرایطی سودی برای او نخواهد داشت و چه بسا که به او آسیب بزند.
طبق این اعلام ها شرایط کودک ساوجی وخیم است و امید به زندگی در وی کم است این مورد و مواردی از این دست اهمیت سیاست گذاری و وضع قوانین در این خصوص را بیشتر می کند.
طبق آمارها در سال گذشته ۳۳۸ مورد کودک آزاری در استان به اورژانس اجتماعی بهزیستی گزارش شده است که قطعا به دلیل گزارش نشدن تعداد این موارد بیشتر از این بوده است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نیز چندی پیش به ایلنا گفته بود تعداد موارد کودک‌آزاری اطلاع داده شده به اورژانس‌اجتماعی در سال ۹۵ حدود ۱۲ هزار مورد و افزوده بود: نبود قوانین بازدارنده در موضوع کودک‌آزادی و همسرآزاری یکی از مهم‌ترین علل آمار بالای این نوع آزارها در جامعه است. با این حال و بر اساس قوانین فعلی هم کودک آزاری جرمی عمومی است و نیاز به شاکی خصوصی ندارد و هر کس از وقوع کودک‌آزاری مطلع شود باید فرد را به محاکم قضایی معرفی کند در غیر اینصورت فرد مطلع هم مجرم شناخته می‌شود.
هم اکنون تنبیه بدنی و آزار جنسی یکی از بیشترین موارد کودک آزاری است در حالیکه تنبیه بدنی برخلاف آزار جنسی در میان عوام از مقبولیت برخوردار است. متاسفانه تنبیه بدنی و خشونت فیزیکی، به عنوان هنجار تربیتی و رفتار قابل قبول مورد تأیید بخش عمده ای از مردم قرار می گیرد. تحقیقات در ایران نیز نشان می دهد که عموم خانواده ها بر ایـن باورند کـه استفاده ازتنبیه بدنی در تربیت کودکان، گاهی ضرورت می یابد. نگرش والدین نسبت به تنبیه بدنی، تابع ارزش ها و معیارهای فرهنگی است. از آنجا که تحقیقـات حکایت از این دارند که نگرش مثبت والدین به تنبیه بدنی، پیشبینی کننده استفاده آنها از تنبیه بدنی در برخورد بـا کودکانشان است. برخی از کودک آزاری ها نیز به صورت مخفی است یعنی در ظاهر کودک آزاری تلقی نمی شود در حالیکه اثرات نامطلوبی بر روح و جسم کودک دارد مانند قرار دادن کودک در حمام با زیرزمین. شاید بسیاری از والدین در تربیت فرزندان خود از روش هایی استفاده می کنند که در زمره کودک آزاری قرار می گیرد و خود از آن بی خبرند. در مورد مصادیق کودک آزاری باید گفت: قرار دادن کودک در مکان های ترسناک، محروم کردن کودکان از بازی و تفریح تنها گذاشتن کودک در منزل، اخراج از منزل و طرد کودک، اجازه گریه نداشتن و کنترل احساسات کودک، عدم ارتباط چشمی و گوش ندادن به کودک، مسخره کردن و ایجاد حس حقارت در کودک، طرد و آزار کودک؛ دروغ گفتن و فریب دادن کودک بمنظور رفع تکلیف، سرزنش و ملامت کودک در حضور دیگران، بی توجهی به بهداشت، تغذیه و پوشاک کودک، بهره کشی و توقعات نا معقول از کودک، استفاده از کودک برای تحریک جنسی بزرگسالان، محروم نمودن کودک از محبت و آغوش گرم، استفاده نادرست از داروهای خواب آور برای کودک، مشاجرات خانوادگی در حضور کودک، استفاده از الکل و مواد مخدر در حضور کودک، کتک زدن و تنبیه جسمی کودک از جمله این موارد است. بی شک کودک آزاری نه تنهـا امروز و دیروز کودکان را نشانه می رود، بلکه از آنها بزرگسالانی ضعیف النفس، تحقیر شده و با عزت نفس بسیار پایین می سازد که یا در خود فرو می روند و منزوی می شوند و یا از جامعه انتقام می گیرند و باعث ایجاد آسیب های می شود که اثرات خود را ممکن است سال ها بعد نشان دهد.