بررسی روند خرید کادوی روز ولنتاین در دختران و پسران اراکی /قلب هایی که دیگر قرمز نیست

پنجشنبه ۲۸ بهمن ۹۵ شماره ۵۳۲

وقایع استان
فرشته غلامی

بازار این روزهای شهر پر است از قلب ها و خرس های سفید و قرمز و شکلات هایی با بسته بندی های فانتزی. نیازی نیست خودت را خسته کنی و به دنبالش بگردی در هر مغازه ای به راحتی چند تا از این اقلام را می توان دید. نه تنها خیابان های شهر بلکه فضای مجازی نیز از این اجناس پر شده و از یکی دو ماه قبل بازارشان داغ داغ است و هدایای آماده شده مخصوص روز عشق را به فروش می گذارند. گویی همه تب عشقشان بالا گرفته و در تهیه و تدارک کادو و پس از پایان مراسم، گرفتن عکس های سلفی از خودشان و هدایای ولنتاین شان در کنار عشق های یکی دوزه شان هست و ولنتاین را بهانه ای کردند برای فخرفروشی تا بگویند: هی فلانی ببین من از تو خوشبخت ترم.
امسال در اراک ولنتاین رنگ و بویی دگر داشت اصلا برای جوانان و نوجوانان مهم نبود که با چه روزهایی تداخل پیدا کرده یا حتی برفی سنگین راه ها را بسته است و آنها همچنان به برگزاری مراسم خود پایبند بودند. برای تهیه گزارش راهی مجتمع فردوسی می شوم آنجا که بورسی از اجناس مخصوص ولنتاین است و بازار فروششان در این مدت داغ داغ است. بنابراین مرکز شهر اراک را که رد کرده به مرکز خریدی برمی خورم که تنها چندین سالی است از عمرش گذشته است. همان مرکز خریدی که توسط فردی اصفهانی خریداری شده و بعدها آن را نصف و نیمه رها کرده و چاره ای جز ساخت پاساژ در آن نداشتند. پاساژی که به جرات می توان گفت چهره شهر را مخدوش کرده است.
این مرکز خرید که در قلب کلانشهر اراک واقع شده به سرعت در دل مردم اراک جا خوش کرده و به مرکزی برای تامین نیازهای آنها تبدیل شده است. از پله های مجتمع فردوسی که به زیر سرازیر می شوم مغاره هایی با انواع و اقسام خرس ها و عروسک های فانتزی دیگر، جعبه ها و ساک های هدیه ای خودنمایی می کنند.. مغازه هایی که در مابقی ایام سال رنگ مشتری را کمتر به خود می بینند. در هنگام پایین رفتن از پله ها جمعیتی را که می بینم چیزی فراتر از انتظارم است طبقه زیرین پاساژ به اندازه ای شلوغ است که به جرات می توان گفت جای سوزن انداختن نیست. دخترانی که به تنهایی و یا در دسته های دو یا سه نفره به آنجا آمده، هر کدام از آنها هدیه ای در دست دارند از قفس ها و جعبه هایی که در آن قلب و شکلات است گرفته تا خرس های قرمزی که نمادی از ولنتاین می باشد. اما درون مغازه ها هم دست کمی از راهروی پاساژ ندارد. علاوه بر دخترک های نوجوان، پسرهای جوان و نوجوانی هم حضور دارند در سنین مختلف و با هر وضعیت اجتماعی و به تناسب موقعیت خود هدایایی را می خرند برای به اصلاح عشقشان.
درمیان خیل عظیمی از جمعیت گم می شوم جمعیتی که با چنان شور و اشتیاقی برای دوست خود هدیه می خرند که قابل وصف نیست. وارد یکی از مغازه های انتهایی پاساژ که به نسبت دیگر مغازه ها جمعیت کمتری را درون خود جای داده است و در آنجا شاهد خرید کردن پسری حدود ۲۰ ساله می شوم که به دنبال شمع ارزانی است تا به عنوان هدیه بخرد گویا بالاجبار در حال خرید است تا از غافله دوستانش عقب نماند. درنهایت شمعی با نوشته لاو انتخاب می کند به قیمت ۱۲ هزار تومان. پس از خرید این جوان از خانم فروشنده درخصوص روند خرید ولنتاین سال ۲۰۱۷ به نسبت سال گذشته می پرسم و با یک حالت حق به جانبی که گویی از این سوال من احساس رضایت ندارد می گوید: فروشمان کاهش یافته و وقتی قیافه متعجب مرا می بیند می گوید من چیزی نمیدانم از همکاران آقا بپرسید.
در میانه های راهرو از فروشنده ای که خود را خلیلی معرفی می کند سوال می کنم. او از بازار امسال ولنتاین و فروش آن احساس رضایت عجیبی دارد و می گوید: خودتان که می بینید فروشمان امسال خیلی خیلی بهتر شده و سرمان حسابی شلوغ است. خلیلی درخصوص آمار فروش امسال نسبت به سال گذشته نیز می گوید: فکر می کنم فروش مان حدودا سه برابر بیشتر شده است. در هنگام خروج از این پاساژ باز هم جوانانی را می بینم که چنان غرق خرید هستند که گویی عشقشان بادوام است و غافل از اینکه عشق های مرسوم امروزی یا همان عشق های خیابانی دوام شان آنقدر کم است که شاید کمتر از یک هفته یک رابطه دوستی ماندگار باشد و هیچ مناسبتی تضمینی نیست برای دوام این عشق ها. عشق هایی که این روزها پشت نقاب های فریب انگیز و فکرهای فاسد پنهان شده است.
در حالی که مدیریت نظارت بر اماکن عمومی و امنیت اخلاقی پلیس هر ساله از بازاریان می خواهد از تهیه، تولید، عرضه و فروش نمادهای ولنتاین اعم از عروسک، قلب، عطر و ادکلن، لوازم التحریر و… به جهت اشاعه فرهنگ بیگانه و ترویج رفتارهای خلاف عفت عمومی خودداری کنند اما گویا امسال بیش از سال های دیگر تبلیغات مربوط به ولنتاین در سطح کلانشهر اراک به چشم می خورد گل فروشی هایی که از حدود یک ماه قبل تبلیغاتی را به عنوان تزیین گل مخصوص ولنتاین به نمایش گذاشته اند.مغازه های دیگر نیز با تغییر دکور مغازه خود و تغییر تم به قلب قرمز، شمع و کارت پستال های عاشقانه تغییر داده اند.

فلسفه ولنتاین چیست؟
چندسالی می شود که در ایران اواخر بهمن ماه را جشن می گیرند آن هم با گل، قلب، شکلات و خرس هایی که به اندازه ای بزرگ است که به سختی در دست جا می شود. این در حالی است که این دخترک و پسرک های جوان فلسفه این هدایا را نمی دانند و حتی نمی دانند ولنتاین خوردنی است یا پوشیدنی اما تنها چیزی که می دانند این است که باید برای کسی که دوستش دارند هدیه بخرند.
اگرچه تاریخچه دقیقی از ولنتاین در دست نیست و اکثرا با افسانه آمیخته شده اما آنچه از تاریخ برمی آید مربوط به سده سوم میلادی که همزمان با اوایل دوره ساسانی در ایران می باشد مطابقت دارد. در روم باستان فرمانروایی به نام کلودیوس دوم بوده که مخالف ازدواج مردان بوده است و او معتقد بود که مردان مجرد نسبت به آنهایی که ازدواج کردند جنگجوتر و قدرتمندترند. و در آن زمان او ازدواج را قدغن اعلام کرد. اما در آن میان کشیشی به نام والنتاین بود که مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوب شان جاری می کرد.
هنگامی که پادشاه خبردار می شود، دستور زندانی کردن والنتاین را می دهد اما او در زندان عاشق دختر زندانبان می شود و با توجه به افسانه های موجود کشیش ولنتاین نامه هایی برای وی می نوشته و کلودیوس دوم به جرم جاری کردن عقد عشاق وی را اعدام می کند. بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می دانند و از آن زمان ولنتاین تبدیل به نمادی برای عشق می شود.
براساس تحقیقات به عمل آمده از سایت جستجوگر Bing محققان در سال ۲۰۱۶ روند جستجوی کلی و مرتبط با روز ولنتاین را بررسی کرده اند که «اقلام تزیینی» و «گل» بیشترین هدایایی بوده اند که از طریق کامپیوتر جستجو شده و «طلا» و «حلقه های نامزدی» از طریق موبایل و تبلت به دست آمده است.
بررسی محققان فیس بوک نیز از ولنتاین ۲۰۱۶ این بود که غذا و نوشیدنی برای مردان و هدایا برای زنان مهم تر است.
بهرحال ولنتاین ۲۰۱۷ هم تمام شد آن هم با شور و هیجان وصف ناپذیر حتی به مراتب بیشتر از سال های قبل اما باید به این نکته توجه داشت که ولنتاین یک آیین غربی است و باید با شناخت آداب و رسوم ایرانی سعی در زنده نگه داشتن فرهنگ خود کنیم، آیینی که دو هزار سال بیش از ولنتاین قدمت دارد و آریایی ها آن را جشن می گرفتند و آن را به عنوان روز عشق می نامیدند. این روز در تقویم زرتشتی مصادف است با پنجم اسفند ماه و در تقویم جدید ایرانی، که شش ماه اول سال سی و یک روز حساب میشود، شش روز به جلو آمده و دقیقا مصادف میشود با ۲۹ بهمن، یعنی سه یا چهار روز پس از روز ولنتاین فرنگی. بنابراین شاید این موضوع بیشتر به یک شعار تبدیل شده که بارها و بارها تکرار شده و همه جا گفته اند بیایید به جای روز عشق فرنگی، عشق ایرانی را جشن بگیریم. اما به هر طریق باید برای پاسداشت فرهنگ سرزمین آریایی خود آیین باستانی را جشن گرفت.
اگرچه این روزها دوست داشتن هویت خود را از دست داده و عشق جای خود را با هوس ها و دغل بازی ها عوض کرده، دوستی های خیابانی هم دیگر جایی برای ازدواج نگذاشته، در این روزهای پر تب و تاب، خیابان ها پر شده از عشق نماهایی که با گل و شکلات و خرس خیابان گردی می کنند البته اگر فقط به خیابان ها ختم شود…باید حواسمان باشد که در عشق‌های توخالی گیر نکنیم ما فقط یک‌ بار زندگی می‌کنیم؛ به عشق هایی که با یک روز اوج می گیرند و یک آن فرو می ریزند باید لبخندی کوتاه زد و گذشت، فقط یک لبخند!