دوشنبه ۳ آذر ماه ۱۳۹۹   شماره ۱۳۴۹

نگاه فنی «وقایع استان» به دیدار آلومینیوم اراک و سپاهان اصفهان در هفته دوم رقابت های لیگ برتر فوتبال

بازگشت امید

با وجود شکست آلومینیوم اراک در اصفهان اما بازی خوب این تیم هواداران را برای آینده بهتر امیدوار کرد

مهرداد یاری

وقفه دو هفته ای که در رقابت های لیگ برتر فوتبال بابت بازی دوستانه تیم ملی پیش آمد بر خلاف همیشه به جای ضربه زدن به زیبایی رقابت های لیگ، باعث پیشرفت و شناخت بیشتر تیم ها از خودشان شد؛ این روند بهبودی به وضوح تمام در بازی سپاهان و آلومینیوم قابل مشاهده بود. دو تیمی که در هفته اول مسابقات، متحمل دو شکست سگنین شدند به گونه ای که هواداران هر دو تیم را در ناامیدی فرو بردند با دیدی باز به مصاف هم رفتند.
در این بازی سپاهان درخشان ظاهر شد و آلومینیوم هم نشان داد که می تواند یک تیم بازنده نباشد و اگر در هفته دوم با تیمی مثل سپاهان رو به رو نشده بود بدون شک در بــــازی عصـــر پنجشنبه می توانست اولین امتیازهای خود را در لیگ برتر به دست بیاورد. کادر فنی آلومینیوم هم به دلیل تغییر سیستم و هم به دلیل استفــاده از نام های بزرگ و با سابقه مانند محمد ایرانپوریان، اسماعیل شریفات، محسن ربیع خواه، جابر انصاری، امید سینک، مرتضی آقاخان و … در لیست بازیکنانش توانست یک شوک مثبت و قابل توجه به تیمش وارد کند. از طرفی محرم نویدکیا نشان داد که می تواند یک سرمربی درجه یک باشد چرا که با دیدن بازی سپاهان خاطرات تیم قدرتمندی که چند سال پیش داشتند زنده شد و به فاصله چند ماه سپاهان از تیمی با سبک بازی سنتی و متکی به کیروش به تیمی پر تحرک، خلاق و به روز تبدیل شده است.
آلومینیوم با ترکیب ۵-۴-۱ وارد بازی شد که انتخاب این سیستم قابل دفاع است چرا که با بستن عمق دفاع و افزایش مهره های تدافعی و ایجاد برتری عددی در فاز دفاع توانستند یک نظم نسبی به دست بیاورند. به این ترتیب سی چهل متر فضایی که در بازی قبل پشت مدافعین آلومینیوم وجود داشت و در اختیار مهاجمین نساجی قرار می گرفت به کمتر از پانزده بیست متر برای مهاجمین سپاهان کاهش پیدا کرد و فرصت زیادی برای مانور و چرخش قابل توجه به بازیکنان سپاهان داده نشد.
بر خلاف فاز تدافعی، آلومینیوم در فاز انتقال و تهاجمی خوب کار نکرد آن ها هنگام به دست آوردن توپ و با اضافه شدن امید سینک و جابر انصاری به خط حمله از ترکیب ۵-۴-۱ به ترکیب ۵-۲-۳ تغییر سیستم می دادند که انتخاب جالب توجهی بود اما به دلیل ناهماهنگی و نا آمادگی بدنی و تکنیکی انتقال توپ از دفاع به حمله به شکل مناسبی انجام نمی شد و هافبک های آلومینیوم عموما در تله های دو و سه نفره بازیکنان سپاهان گرفتار می شدند همین ضعف هافبک های آلومینیوم باعث می شد در بیشتر موارد دروازبان و مدافعین آلومینیوم از دم دروازه زیر توپ بکشند و عملا خط هافبک از جریان بازی کنار رفت. از طرفی وقتی تیمی قابلیت حفظ توپ پاینی دارد نیازی نیست حتما بازی را با پاس کوتاه و از دم دروازه شروع کند آلومینیوم بارها این کار را انجام داد و متاسفانه جز جلو کشیدن تیم سپاهان و اعمال فشار بیشتر روی دروازه آلومینیوم ثمره ای نداشت و از آنجایی که بیشتر ضربات سر اول را بازیکنان سپاهان می زدند توپ به سرعت به یک سوم دفاع آلومینیوم بر می گشت.
کادر فنی آلومینیوم باید فکری به حال شروع بازی از دم دروازه و انتقال آن تا پشت محوطه جریمه حریف بکنند متاسفانه در دو بازی گذشته این ضعف عمده باعث شده توپ به سرعت از دست رفته، مدافعین خودی تحت فشار قرار بگیرند و خط دفاعی حریف با خیال راحت مهاجمین تنهای آلومینیوم را مدیریت کنند.
در نیمه نخست تیم سپاهان که بازیکنان درجه یکِ پر تعدادی در ترکیب خود داشت به سختی می توانست از طریق کارهای تیمی به موقعیت برسد اما با شروع نیمه دوم و تحلیل بازی آلومینیوم توسط کادر فنی سپاهان، تیم اصفهانی با تکیه بر مهاجمین و مدافعین کناری با تکنیک و پر سرعت خود توانست از فضای ایجاد شده میان سه مدافع وسط و مدافع کناری آلومینیوم استفاده کرده و چندین موقعیت خطرناک در اطراف دروازه آلومینیوم ایجاد کنند و از همین طریق نیز به یک گل رسیدند. هر چند نمی شود در این باره به آلومینیوم ایرادی وارد کرد چرا که ابزار، تجربه و هماهنگی تیم سپاهان به قدری زیاد است که احتمالا تیم های قدرتمند لیگ‌ نیز نتوانند با آن مقابله کنند.
در مجموع تیم آلومینیوم باید روی هماهنگی و انجام کارهای تیمی بیشتر کار کند و در حفظ توپ به کارآمدی بیشتری برسد. همچنان در بازی تیم عجله فراوان به چشم می خورد که متاسفانه نتیجه ای جز زودتر تحویل دادن توپ به حریف ندارد به طور مثال اتفاقی که در نیمه اول پیش آمد و فاصله بین دریافت توپ توسط دروازبان، پاس دادن آن به هافبک ها و لو رفتن توپ به قدری سریع بود که سروش رفیعی با دروازه خالی آلومینیوم رو به رو شد و با خوش شانسی آلومینیوم توپ تبدیل به گل نشد.
در آفساید گیری نیز بازیکنان آلومینیوم به ویژه مدافعین باید بیشتر دقت و تمرین کنند حتی اگر صحنه گل سپاهان آفساید باشد نیز باید توجه داشت که سلیمان زاده با جاگیری غلط به مهاجم سپاهان فضای مناسبی داد این اتفاق در یکی دو صحنه مشابه دیگر نیز برای سایر بازیکنان پیش آمد. از دیگر نقایص تیم نیز مرتکب شدن خطاهای پر تعداد در نقاط مختلف زمین به ویژه اطراف محوطه جریمه بود که مدام به تیم حریف موقعیت های خوبی داده می شد اتفاقا یکی از همین خطاهای بی مورد و بی مسئولانه در وسط زمین بود که باعث اخراج علینژاد شد و بیست دقیقه تیم را ده نفره کرد او به عنوان یار تعویضی وارد زمین شده بود و با این حرکت بدترین عملکرد را ثبت کرد. یکی دیگر از نقایص این است که بازیکنان آلومینیوم به هر چیزی اعتراض می کنند و مدام با داور در حال بحث کردن هستند! مناسب تر آن است که بازیکنان آلومینیوم به جای آنکه انرژی شان را صرف خطا کردن و معترض شدن و بحث کردن، کنند تمرکزشان را صرف درست انجام دادن امور محوله کنند این گونه هم تیم خودی را در موقعیت بدی قرار نمی دهند و هم اینکه باعث بهتر شدن بازی فردی شان می شوند. البته در مجموع دو سه باری پیش آمد که تیم آلومینیوم کارهای تیمی را خوب انجام می دادند از جمله آن می توان به شروع بازی از دم دروازه در دقیقه ۵۹ اشاره کرد که مدافعین و دروازبان آلومینیوم در کاری شجاعانه به زیبایی چند پاس را میان خودشان رد و بدل کــردند و همچنین پرسی که در اوایل نیمه دوم مهاجمین آلومینیوم روی مدافعین سپاهان شکل دادند نیز دلچسب بود. همچنین دو موقعیت متوالی که بازیکنان آلومینیوم در دقیقه ۶۲ خلق کردند می توانست به گل ختم شود اما با کم دقتی در زدن ضربه آخر این اتفاق رخ نداد.
نکته ای که بازیکنان آلومینیوم باید بدانند این است که زیر توپ کشیدن به خودی خود کار بدی نیست اما پر تعداد بودن، بی هدف و بی نتیجه بودن این نوع توپ ها باعث خـــــراب شــدن بازی تیم می شود. مدافعین و به ویژه دروازبان آلومینیوم باید بدانند وقتی زیر توپ می کشند توپ باید به جایی برود که به احتمال فراوان به بازیکن خودی می رسد اما در دو بازی که انجام شده بیشتر توپ های ارسالی حتی در حالت آسایش نیز بیشتر جهت رفع تکلیف بوده و به بازیکنان حریف رسیده ست.
جا دارد که به عملکرد دو بازیکن اشاره کنیم. رامتین سلیمان زاده نشان داد که مدافع پر تلاش، پر جنب و جوش و جنگنده ای است اما باید بداند اگر می خواهد پیشرفت کند و یک مدافع درجه یک باشد باید در جاگیری ها بهتر عمل کند و اجازه ندهد توان ذهنی و بدنی اش صرف اصلاح اشتباهاتش شود او در این بازی در چند صحنه آفساید را پر کرد و به تیم حریف موقعیت داد. دیگر بازیکن، دروازبان تیم رضا حسن پور است که باید بداند به او اعتماد شده و او باید در قبال اعتماد کادر فنی و هواداران مسئولیت پذیر باشد اینکه یک دروازبان مطمئن رفتار نکند یکی از بدترین عذاب ها برای کادر فنی و هواداران است. یک دروازبان باید با آرامش و دقت زیادی بازی کند و مدافعین تیمش را کمک و راهنمایی کند اما اینکه خود عجله داشته و توپ ها را درست دفع یا دریافت نکند و یا اینکه عجول باشد اصلا قابل قبول نیست در صحنه ای که سروش رفیعی با دروازه خالی مواجه شد حسن پور جلوتر از مدافعین و در حوالی خط عرضی محوطه جریمه قرار داشت و نزدیک بود خیلی ساده یک‌ گل بد و خوردکننده بخورد. حسن پور دروازبان مستعدی است اما اگر این ایرادات را اصلاح نکند مجبور می شود استعدادش را صرف پر کردن نیمکت ذخیره ها کند.
قطعا این تمام توانایی های تیم آلومینیوم نیست و در ادامه شاهد تیمی بهتر با ارائه بازی های زیباتر خواهیم بود و امیدواریم که موفیقت ها و امتیازها هم از راه برسند اگر آلومینیوم بتواند نظمی که دارد را حفظ کند بسیار بعید است که در ادامه دغدغه ای درمورد سقوط به لیگ یک داشته باشد و می تواند در لیگ بماند. سپاهان نیز اگر به همین شکل ادامه بدهد قطعا طی چند سال آینده صاحب افتخارات زیادی خواهد شد و عصر جدیدی در این تیم آغاز خواهد.