اصلاحات، تنیده در متن انقلاب

نظام، به‌مثابه یک خانواده است؛ مام وطن، مادر است و پدر در افقی بالاتر، مسئول راهبری خانواده. فرزندان، با هم مهربان و دوستند؛ از یک جنس‌اند، برادرند و خواهر. در طول روز البته گاهی، نق هم ‌می‌زنند، بدخلقی می‌کنند، گاهی اختلاف نظر دارند، دعوا می‌کنند، اما همین که آفتاب سرازیر می‌شود و شب می‌شود، همه، گرد هم در خانه جمع می‌شوند. زیر یک سقف. کنار پدر، در آغوش گرم مادر. نق‌زدن‌ها و بدخلقی‌ها، روی میز ریخته می‌شود، مادر، سینه‌اش دریاست؛ اهل شنیدن است و گوش دادن. و پدر هم، مهربان و صبور، با نگاهی به فردا و لبخندی از سر مهر و تجربه، حرف همه را می‌شنود، و گاهی، نگاهی هم از سر تادیب می‌کند و لفظی بر زبان می‌راند تا راه گم نشود. اینجا، زیر یک سقف، همه، با همه اختلافات و قهرها و رنجش‌ها، در تصمیمات مهم اما سهیم هستند، همه هستند؛ با هم‌اند و از هم نمی‌بُرند. ایران به‌مثابه یک خانواده است؛ آحاد و گروه‌های مختلف مردم، زیر سایه «جمهوری اسلامی ایران» گرد‌آمده‌اند. چندصدایی، ذات این تکثر است. صداهایی که شنیده می‌شود؛ صبورانه و مهربانانه. روزها و مناسباتی تقویمی وجود دارد که همه باید کنار هم حضور داشته‌ باشند، جمع شوند تا «تصمیم» بگیرند. تصمیمی که مسیر حرکت خانواده نظام را روشن می‌کند و افقهای پیش رو را می‌گشاید. فرآیند تصمیم‌گیری، مهم است. برای همین است که همه باید دراین فرایند مشارکت‌کنند. گاهی به‌دلیل همان تکثر و چند صدایی، اختلاف‌نظرها و سلیقه‌ها بروز می‌کند و این طبیعی است؛ برخی کم‌حوصله‌ترند، تند‌ می‌شوند، عصبی می‌‌شوند، نق‌می‌زنند، صدا بلند می‌کنند، اما درنهایت، پذیرش تصمیم جمع، و تمکین به خواست و اراده مردم برای رفع مشکل و اصلاح روندها و روش‌هایی که ممکن‌است به هر دلیل گرد و غبار گرفته باشند، مهم است.
در طول ۳۷سال عمر خانواده انقلاب، تصمیمات مهمی با حضور اقشار مختلف جامعه گرفته شده‌است. «انتخابات»، که زمینه مناسبی برای گردش قدرت در نخبگان و برگزیدگان جامعه پدیدمی‌آورد، مصداقی از فراهم‌شدن زمینه‌ برای تصمیم‌گیری‌ در عرصه سیاسی کشور است. در انتخابات، سرنوشت کشور، و سوگیری آینده جامعه، روشن و مشخص می‌شود. برای همین مهم است.
در ما‌ه‌ها و روزهای منتهی به انتخابات، بداخلاقی‌ها، بیشتر بروز می‌کند؛ برخی که چینه‌دانشان کوچکتر است، کم حوصله‌ترند، حتی ممکن است به‌صورت دیگری چنگ بیندازند و تخریبی‌ کنند. اما نباید هدف، قربانی و گم شود. نباید دشمن را امیدوار کرد، هدف، اصلاح است و بهبود.
دوم خرداد ۷۶، خواست و اراده مردم بر این قرارگرفت که گردش قدرت سیاسی در کشور رخ‌دهد و دولتی که شعارش توسعه سیاسی بود، روی کار بیاید. مشارکت بالای مردم در آن سال، توسعه سیاسی را کلید زد. تلاش کابینه دو دوره دولت اصلاحات، بر این قرارگرفت تا از روندها و روش‌های گرد و غبارگرفته، غباربروبد و مسیر حرکت خانواده انقلاب را تسهیل‌، و زمینه پیشرفت و عزت جمهوری اسلامی در عرصه داخلی و بین‌المللی را فراهم‌کند. نشاط سیاسی ناشی از شعارهای دولت وقت و نیز فراهم‌شدن زمینه برای «شنیده‌شدن صدای همه اعضای خانواده انقلاب»، منجر به مشارکت بالای مردم در انتخابات آن سال‌ها شد به گونه‌ای که می‌توان گفت بلوغ سیاسی جامعه، که نتایج آن تا امروز هم دیده می‌شود، یکی از مهمترین دستاوردهای توسعه سیاسی بود‌ و می‌توان گفت آمار بالای مشارکت سیاسی مردم در انتخابات متعدد پس از آن، تا حدود زیادی متاثر از بلوغ سیاسی آن دوران است. اصلاحات، به دلیل آنکه ذات انقلاب اسلامی، مبتنی بر اصلاح است، نه تنها تناقضی با انقلاب نداشته و ندارد بلکه تنیده در متن و بطن انقلاب است. چون اصلاح را نه از بیرون، بلکه از درون، و در درون نظام می‌خواسته‌است. به عبارتی، اصلاحات، نه در تعارض و تقابل، و نه در عرض انقلاب، بلکه در طول انقلاب، و همگرا با تفکری انقلابی بود که خواسته است ارزشها، بنیان‌ها و اصول نظام، پایداربماند و حاکمیت قانون، و «جمهوریت» و «اسلامیت» نظام، به دور از گرد و غبارها متجلی شود.
حال، در آستانه انتخابات مهم خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی، دعوت عموم مردم به مشارکت گسترده در انتخابات هفتم اسفند از سوی گرایش اصلاح‌طلبی و اعتدالگرا، و اعلام آمادگی برای حضور گسترده، خود نشانه درک درست پیام مقام معظم رهبری، و لبیک به فراخوان ایشان است؛ آنجا که ایشان، انتخابات را «تجدید قوای ملت و بیعت تازه با اهداف انقلاب» خواندند و فرمودند: «وقتی انتخابات همگانی می‌شود، کشور و نظام جمهوری اسلامی عزت پیدامی‌کند و بیمه می‌شود، آن‌وقت انتخابات برای همه‌ مردم فریضه‌ای می‌شود که باید در آن شرکت کنند.»