أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیر

سه شنبه ۸ تیر ۹۵   شماره ۳۵۵

وقایع استان:
شب قدر، شبی است که نامش گوینده ارزشش آن می باشد، شبی که باید قدر دانسته شود و ارزشش حفظ شود، شب قدر معادل هزار ماه است، برابر با هشتاد سال، یعنی یک شب خاص به اندازه هشتاد سال عمر می ارزد. ماه رمضان فرصتی است تا شب های قدر را را دریابیم، شبی که قرآن در آن نازل شد و پروردگار بلندمرتبه آن را مجالی برای توبه و استغفار قرار داد، شبی که توسط خداوند بزرگ داشته شده، شب سرنوشت و استجابت دعا.
این شب فرصتی است که دل های زنگار گرفته از گناه را در زلال معرفت و عشق به معبود شسشتو داد و تولدی دیگر داشت، بی شک ما را بر عظمت و شناسایی شب قدر راهی نیست، بلکه تنها می توان در زیر باران رحمت حق ایستاد و خود را در زلال عشق شستشو داد و پاک ساخت.
امسال نیز فرصت حضور در شب های قدر برای مومنان میسر شد شب هایی که مهمانان ضیافت الهی با دل ها شان از زمین خاکی به آسمان پل می زنند تا در فرصتی که درهای رحمت و غفران الهی گشوده است، برای عروج معنوی روحشان قدمی برداشته باشند.
شهر هم در این شب ها حال و هوایی دیگر دارد از تمام گلدسته های شهر، از دل تمام کوچه های شهر، از تمام پنجره های روشن شهر، فقط یک صدا بالاترین صداها و آن صدای “الهی العفو” بود.
صدای یا الله و یا الله از زمین به آسمان می رسد، فرشتگان، نظاره گر توبه بندگانی هستند که خداوند آن ها را خلیفه خود در روی زمین قرار داده است. بندگان این بار هم وعده شان را فراموش نکردند و عشق بازی با معبودشان را از دست ندادند.
شب قدر فرصتی طلایی برای خودسازی و تهذیب نفس، مجالی برای محاسبه و به خود پرداختن و به خدا رسیدن است که می‎تواند سرفصل جدیدی از زندگی با عزت را برای انسان رقم بزند.
لیله القدر شب دعا، خودسازی، ادای دین و تفکر و چنگ زدن به حبل الله متین است و خوشا به حال کسی که در این شب دل و وجودش رحلی است برای قرآن کریم.
در اهمیت شب قدر همین بس که ارزش معنوی آن با هزار ماه برابری می‎کند، شبی سرنوشت‎ساز که مقدرات یک سال انسان در آن رقم می‎خورد.
‎این شب موقعیت و زمان خودآزمایی برای شنیدن پیغام حق و سربلند بیرون آمدن از آزمونی بزرگ است.
شب قدر شب برکت، رحمت و مغفرت الهی و هر لحظه و دقیقه آن سرمایه‎ای بزرگ است که باید همچون جان شیرین آن را پاس داشته و به راحتی از کف ندهیم.
مردم استان مرکزی نیز همپای تمامی مومنان در این شب های قدر قرآن ها را تا سحرگاه بر سر گرفتند و پیامبرشان محمد (ص)، مولایشان علی (ع) قرآن ناطق و تمامی ائمه را شفیع خود قرار دادند.
باید قدر، قدرها را دانست، حالا صدای اذان که در شهر می پیچد، انوار خورشید که از دل سیاهی شب بیرون آمد،این دل ها و روح های تطهیر شده در اشک توبه اند که می روند تا نماز عاشقی به جای آورند.