روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۶ شماره ۷۰۴
***
وقایع استان
***
وقتی معلم ورزش مدرسه اش قدرت و توان بی مثال اش را دید، وقتی به دست های کشیده و قدرتمندش خیره شد و تلفیقی از قدرت و هوش را در او حس کرد جرقه ای در ذهن اش زده شد که این پسر بچه گمشده ای است برای جودوی استان مرکزی و ایران. تصمیم هدایت «علی رشانی» به سمت ورزش جودو گرفته شد و وقتی این کشف استعداد با عشق وافر وی به تاتامی (تشکی که جودوکاران روی آن بازی می کنند) همراه شد دیار آفتاب استعدادی را در ورزش جودوی کشور رو کرد. بر روی «تاتامی» نوجوان ترکه ای چنان چشم ها را به خود خیره کرده بود که حضار و تماشاگران پچ پچ وار زیر گوش هم سوال می کردند این بچه کیست؟ بچه کجاست؟ علی رشانی امید درخشان استان مرکزی چنان به سرعت پله های ترقی را در ورزش جودو پیموده که بدون شک اگر مسیر انتخاب شده اش را با همین روند ادامه دهد ایران صاحب یک جودوکار با کلاس و ارزنده خواهد شد که سال ها می تواند افتخار آفرینی کند. گفتگوی ما با وی را در ادامه بخوانید:
کمی از خود و علاقه مند شدن به جودو توضیح دهید.
من متولد سال ۱۳۸۰ هستم و از ده سالگی به ورزش جودو مشغول شدم. اگر بخواهم از نحوه روی آوردن خود به ورزش جودو بگویم بایستی عرض کنم من از کودکی به ورزش علاقه بسیاری داشتم و همیشه در جنب و جوش و تحرک بودم تا اینکه توسط آقای رفیعی معلم ورزش مدرسه مان که حق بزرگی بر گردن من دارد استعداد ورزش جودو در من کشف شد و به توصیه وی این ورزش زیبا را برای ادامه فعالیت های ورزشی ام انتخاب کردم و عاشقانه این ورزش را دنبال می کنم و جودو الان رکن اصلی زندگی من در کنار خانواده و تحصیل میباشد و اصلا نمی توانم زندگی را بدون ورزش جودو تصور کنم.
از چه باشگاهی و زیر نظر کدام مربی جودو را رسما آغاز کردید؟
من در ابتدا از باشگاه غدیر نیروی انتظامی و زیر نظر دو برادر و دو استاد گرانقدر علی و احمد رفیعی جودو را به صورت حرفه ای آغاز کردم و همین جا هم صمیمانه ترین سپاس هایم را تقدیم این دو عـــزیز می نمایم.
از مقام هایی که تاکنون کسب کرده ای بیشتر بگوئید.
من در تمامی رده های نونهالان و نوجوانان و در اکثر مسابقات قهرمانی، انتخابی، استانی و کشوری دارای مقام و رتبه هستم در اولین سال حضورم در مسابقات نونهالان منطقه سه کشور به رتبه سوم نایل شدم و در سال بعد در همین مسابقات توانستم به مقام اول برسم و توانستم به مسابقات شش منطقه برتر کشور که در شهر سمنان برگزار می شد راه پیدا کنم و در آنجا به مقام سوم دست یابم و توانستم برای اردوی تیم نونهالان کشور انتخاب شوم. طی چند مرحله در اردوی نونهالان ایران حضور داشتم که سن ام بالا رفت و من را به اردوی نوجوان ایران دعوت شدم و در خرداد ماه سال گذشته و در وزن منفی ۵۰ کیلوگرم توانستم بار دیگر نظر مساعد مربیان و اساتید خودم به تورنمنت بین المللی باکو آذربایجان راه یافتم ولی به دلیل کم تجربگی بعد از پیروزی در مسابقه اول و دوم در مسابقه سوم مقابل حریفی از اسلواکی که حریفی قدر بود شکست خوردم ولی ناامید نشدم و یک سال مداوم تمرین کردم و امسال در مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور که در تهران برگزار می شد با دعای خیر مادر و توکل به خدا توانستم مدال طلای کشور را بدست آورده و به عنوان فنی ترین جودو کار این وزن انتخاب شوم چون پنج حریفم را ضربه فنی کردم و فقط حریف چغر خراسانی را با امتیاز وازاری (نتیجه بدست آمده از اجرای تکنیکی خوب) شکست دادم در تمامی مسابقاتم دعـای خیر مادر عزیزم را با خود همـــراه می دیدم آنچنان با انگیزه و انرژی پس از ناکامی در تورنمنت آذربایجان به تمرین پرداختم که هیچ چیز جز قهرمانی در کشور من را قانع نمی کرد که خدا را شاکر هستم تمرینات طاقت فرسایم جواب داد و توانستم به بهترین شکل قهرمان کشور شوم. پس از خدای بزرگ تمامی قهرمانی هایم را مدیون خانواده و مربیان ارزنده ام آقایان رفیعی دارم که لحظه ای مرا به حال خود وا نگذاشتند. در این مسابقات کشوری که به شیوه خاص برگزار شد علاوه بر من آقای رضا لطفی در وزن منفی ۷۳ کیلوگرم توانست مدال برنز را کسب نماید و تیم استان مرکزی در مسابقات تیمی با شکست دادن تیم های بوشهر کردستان و توابع تهران توانست مقام بی سابقه سومی تیمی را در تاریخ جودوی استان مرکزی کسب نماید. در مسابقات تیمی ۵ جودوکار در هر تیم مسابقه می دهند که در این ۵ نفر ۴ نفر از شاگردان رفیعی بودند و این نشان از درایت و تبحر مربی خوب ما دارد که اینچنین شاگردانی را پرورش داده اند.
الگوی شما در ورزش جودو چــه کسی می باشد؟
باید عنوان کنم در کشور همانند خیلی از هم سن و سالان خودم الگوی من آقای آرش میراسماعیلی هستند که قهرمان خیلی از هم نسلان من به شمار می روند و امیدوارم همیشه تندرست باشند در بین جودوکاران خارجی هم جودوکار پر آوازه دنیا از کشور ژاپن یعنی «شاهی اونو» می باشد که دارنده چندین مدال طلای جهانی و المپیک هستند و من تصمیم گرفتم به لطف و کمک خدا به نحوی ادامه دهم که همچون اونو کلکسیونی از مدالهای جهانی و المپیک را کسب نمایم و به میهن عزیزم تقدیم نمایم.
از نحوه تمرینات خود بفرمائید که به چه صورت انجام می شود؟
ورزشهای همگانی توام با سلامتی هستند یعنی کسانی که ورزش همگانی را دنبال می کنند با هفته ای دو یا سه جلسه تمرین و ورزش می توانند به هدف خود که همانا تندرستی است دست یابند ولی ورزش قهرمانی کاملا مقوله ای جداست. من از ۱۴ فروردین سال جاری تمرینات ام را برای موفقیت در مسابقات کشوری آغاز کردم و به همراه هم تیمی هایم تمرینات پر فشار را طی کرده و در این شش ماه گذشته صبح و بعد از ظهر تمرین می کردیم و بایستی عرض کنم که با هزینه شخصی به شهرهای دور و نزدیک رفته و با جودوکاران استانها و شهرهای دیگر مسابقه تدارکاتی می دادیم تا عیار آمادگی خود را مشخص نماییم. در طی تمرینات نفس گیر و طاقت فرسای این شش ماه گذشته خانواده ام خیلی با من همراهی کردند و همه شرایط خانه و تغذیه را برای تمرین و آماده سازی های من مهیا کرده بودند همینطور مربیان عزیزم که همه جور ما را تحت نظر داشتند. تمام روزهای تمرینات پرفشار شش ماه گذشته با حلاوت قهرمانی کشور به بهترین خاطرات تبدیل شد.
در چه مقطعی تحصیل می کنید و آیا تمرینات پر فشار به درس و تحصیل شما لطمه نمی زند؟
من در مقطع ابتدایی در مدرسه ولایت درس خواندم و در متوسطه اول در مدرسه شهید بحرینی درس خوانده ام و حالا که در مقطع دهم و متوسطه دوم درس می خوانم دانش آموز مدرسه سلمان فارسی هستم که جا دارد از مدیر مدرسه ام آقای بهشتی کمال تشکر را داشته باشم چون وی در زمان حضور من در مسابقات کمال همکاری را با من داشتند و پیگیر وضعیت تحصیل من بودند. با توجه به اینکه ورزش را به صورت حرفه ای ادامه می دهم تا کنون هیچ لطمه ای به درس من نخورده است و مربی من که خود از دبیران آموزش و پرورش هستند توصیه اکید دارند که هدف اول موفقیت در تحصیل می باشد. خوشبختانه با برنامه ریــزی ها و پیگیــری های خانواده ام من هم به تمرینات میرسم هم به درس هایم بطوریکه معدل سال قبل من ۷۵/۱۹ می باشد و به قول مقام معظم رهبری که می فرماید: من از جوانان تحصیل تهذیب و ورزشرا میخواهم را سر لوحه کارم قرار داده ام و همیشه مراقب وضعیت تحصیلی خودم هستم.
حالا که بعنوان یکی از امیدهای آینده جودوی استان و کشور محسوب می شود چه اهدافی را برای آینده خود تصور کرده اید؟
همیشه به اهداف بلندی فکر می کنم و نمی خواهم به یک قهرمانی ایران و آسیا بسنده کنم ولی من به روزی ایمان دارم که یک روز مدال طلای المپیک را بر روی سینه داشته باشم شاید خیلی ها به حرف من بخندند ولی من تصمیم دارم پرچم سه رنگ کشورم را در مسابقات المپیک افراشته دارم و با تمرین های سخت و طاقت فرسا روزی به این هدف بزرگم خواهم رسید و ایمان دارم در سایه توجه خانواده و مربیان و تمرینات سخت و نفس گیر در آینده می توانم به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود دست پیدا کنم تصمیم دارم تمام ذهن خودم را معطوف به تمرینات و تحصیل خودم داشته باشم و از هر حاشیه و هر موردی که تمرکز من را به هم می ریزد دوری کنم .
مشکلات کنونی شما در عرصه ورزش جودو چیست؟
مسلما هر رشته ورزشی با مشکلات عدیده ای روبرو می باشد و هیات جودوی استان مرکزی و همینطور فدراسیون جودوی کشورمان هم از این قاعده مستثنی نیستند و با کمبود منابع مالی روبرو هستند ولی با این حال هیات جودوی استان مرکزی با همین اندوخته کم مالی باتمام توان در جهت پیشرفت جودوی استان در حال تلاش و کوشش است.
از مسئولین ورزش استان و شهرستان اراک چه انتظاری دارید؟
تنها خواهشم از مسئولین نگاه ویژه و دقیق به ورزش المپیکی جودود است و انتظار دارم به سالن های جودو هم سر بزنند و یک خسته نباشید به ورزشکاران این رشته بگویند اجازه بدهید من فقط گلایه نکنم جا دارد از آقای هاشمی مسئول سالن ورزشی الغدیر بابت اینکه من در طول تمریناتم هر لحظه که به سالن نیاز داشتند سالن را در اختیار من قرار دادند و وی هم سهمی در موفقیت های من دارند.
من موفقیت هایم را مدیون همه اطرافیانم هستنم ولی چند نفر بودند که تمام وقت و زندگی خود را برای من گذاشتند در کنار خانواده ام برادران رفیعی زحمات بسیاری برای من کشیده اند . پدر و مادرم برای من سنگ تمام گذاشتند و سنگ صبور من بودند و همینطور خــواهر و برادرم . توصیه کوچکی بـه خانواده ها دارم و آن اینکه بگذارید فرزندانتان اگر به ورزشی علاقه دارند آنرا دنبال کنند شاید استعداد درخشانی در وجودانها نهفته باشد.
