روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
سه شنبه ۱۴ شهریور ۹۶ شماره ۶۷۳
علی امیدی
یکم. همه برای به دست آوردن دل گزینه مورد نظر بسیج شده اند. هر کدام برای اینکه بیشتر دلبری کنند حاضر هستند تمام اعضا و جوارح شان را فدای او کنند تا اگر گزینه مورد نظر به پست یا سمتی رسید از روی بخشش و ترحم هم که شده چیزی به آنها بدهد. اتاق فکر گزینه مورد نظر بسیج شده و تولید محتوا می کند، محتویات سراسر بی اخلاقی را در اختیار نوچگان می گذارد و به آنها دستور حمله می دهد. شب و روز، بصورت تمام وقت در فضای مجازی به سایر گزینه ها حمله می کنند. مدتی که می گذرد خبرها و تحلیل های آبکی مشاوران آقای گزینه چنان نخ نما می شود که دیگر حتی ساده لوح ترین فرد تیم هم نمی تواند آن ها را باور کند. دستور جدید صادر می شود، تحلیل ها اشتباه بوده و خبرهای دقیق حاکی از شکست گزینه مورد نظر برای تصاحب پست دلخواه است. در دستور جدید آمده است که سیاست چماق و هویج عملی شود. از نوچه ها حمله، از گزینه مورد نظر بخشش هویج! کار بجایی می رسد که گزینه برای رد گم کنی از تمام نوچگان اعلام برائت می کند و می گوید که تخریب ها و تهدیدهای صورت گرفته ربطی به وی ندارد، خودسرانه و خودجوش بوده! دوم. به روزهای آخر کار که می رسیم تیم بالای سر گزینه به وی فشار می آورد که کنار بکش و برو. گزینه مورد نظر با خود تامل می کند که این بار هم تیر کاسبی اش به سنگ خورده، باید فکری کند. به تیم بالا سر خود می گوید کنار می روم، عارفانه و نه دلخواهانه! اما از راه دیگری نقشه خود را پیش می برد. از سویی بوق و کرنا می کند که کنار می کشد و از سویی شخصا با گزینه مطلوب وارد مذاکره می شود. قصد زدوبند دارد غافل از اینکه گزینه مطلوب اهل این باج دادن ها نیسـت. می بیند راهی ندارد از طرفی مجبور به کنار کشیدن شده و از سویی گزینه مطلوب، تره ای برایش خرد نخواهد کرد. راهی برایش نمانده جز اینکه با واقعیت کنار بیاید. واقعیت اینکه برای هر پست و سمتی خود را گزینه نکند، کاندیدا نشود، هزینه برای دوستان همسویش ایجاد نکند و به همان کاسبی کوچک و البته پر بهره اش بپردازد. تخــــریب کند و مـــزدش را بگیرد. این است حال و روز برخی از کسانی که در استان برای رسیدن به منافع شخصی شــان دست به هر کاری می زنند.
