پیش به سوی باز تحصیل پرستیژ ملی

پنجشنبه ۱۶ دی ۹۵ شماره ۴۹۹
بهزاد بابایی . پژوهشگر
قدرت نظامی یک شاخص برای کسب پرستیژ درنظام بین الملل است ولی تحصیل پرستیژ از این طریق برای ما ایرانیان به وجه غیر معقولی هزینه بر بوده است. به عقیده اینجانب نتیجه ای جز ورشکستی مطلق کشور را در پی نخواهد داشت و نیک آگاهید که ورشکستی کشور نیز تمامی آن پرستیژی که قرار بوده بوسیله ی تقویت توان میلیتاریستی حاصل شود را یک شبه بر باد فنا خواهد داد. ولی مسیر هوشمندانه تری هم برای کسب پرستیژ برای کشور وجود دارد و آن هم توجه افراطی به مجری ساختن دیگر شاخصه های نرم قدرت مانند، فرهنگ، ارزش و کـــالاهای اجتماعی – انسانی است که بنحوی موثر و مطلوب و با کمترین هزینه می تواند پرستیژ ملی ما را در نگاه جهانیان آنچنان بیفزاید و تشخص برآمده از کردارهایی که موجد آنها غنای فرهنگ و تمدن ما بوده را, آنچنان بیاراید که خودمان نیز هم انگشت به دندان گزیده سرفرازی خویش را نظاره کنیم؛ پس سزاوار است اگر، این تلاش فرساینده ای که در مسیر تقویت بنیه ی دفاعی کشور اعمال می شود را به راه صحیح آن هدایت کرده و با نمایش احساسات پاک و واقعی انسانیمان به جهانیان (که بی گفتگو سرشار از آن هستیم ) و با اتخاذ شاخصه های نرم قدرت و اجتنـــاب از هر گونه تنش با دولت – ملتهای جهان، به ارتقاء سطح پـــرستیژ ملی مان در سطح افکار عمومی جهان، اهتمام عملی بورزیم .