هنرمندان بی اخلاق عالمان بی عمل اند

دوشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۱ شماره ۱۵۹۵

پاسخی به واکنش های برخی اهالی فرهنگ و هنر به گزارشی درباره آسیب هایی که تئاتر استان را بی فروغ کرده است با عنوان «جانِ به لب رسیده»

عباس لعل بار: زیست در عصر حاضر به خصوص در قرن جدید اگر چند ویژگی منحصربفرد داشته باشد که آنرا نسبت به اعصار دیگر متفاوت و مجزا نشان دهد بی شک حضور و نقش تپنده ی رسانه (مدیا) است. حال اگر رسانه ها مستقل عمل کنند میزان شفافیت دید ما به یک واقعه به حقیقت آن نزدیک تر می شود.
وقایع استان سال ها بدون هیچ کمک مالی و کاملا مستقل در تلاش برای ایجاد یک رسانه مستمر و مدون در استان منتشر شده است تا در کنار وظایف خبری و اطلاع رسانی، قلبش و نیتش برای اراک و استان بتپد. بخش فرهنگی وقایع با تمام مشکلات همیشه تلاشش این بوده که وقایع، اخبار، اشخاص و دستاوردهای فرهنگی و هنری استان را پوشش دهد و بارها به بسیاری از هنرمندان و اشخاص فرهنگی شهر و استان تریبون داده است که تا سهیم باشد در ارتقای فرهنگی شهری که پتانسیل بسیار دارد.
در شماره های اخیر وقایع استان در پی بررسی انتقادی و آسیب شناسی بخش فرهنگی و هنری برآمد که البته واکنش ها شوکه کننده بوده است. این شوک لزوما به پاسخ و واکنش اصحاب فرهنگی مربوط نیست که از قضا وقایع پیش از شروع این بررسی اوضاع فرهنگی، از بسیاری درخواست کرده بود که در پی یک نشست رسانه ای در جایگاه مدافع یا منتقد نسبت به حیطه ی کاری خود حضور به عمل رسانند و در پی باز شدن گفتگو و در نهایت شاید اثر گذاری در کالبد کم رمق هنر و فرهنگ شهر و استان باشند. اما ایشان یکی پس از دیگری این دعوت و نشست را رد کردند.
اما شوکه آور آنجاست که ایشان که خود را صاحبان فرهنگ و هنر می دانند در پی پاسخگویی یا ادامه این گفتگو به شکل یادداشت یا گفتگو برنیامدند و با بی هنری تمام با فحاشی، تمسخر، توهین و نسبت دادن بی دانشی نگارنده آن مطلب فقط صورت مساله را پاک کرده اند.
هنر و فرهنگ مخاطبش مردم اند و حیات مادی و معنوی اش را از مخاطب می گیرد. وقایع هم علیرغم سابقه فرهنگی و حرفه ای خود یکی است مثل مردم که اگر قرار باشد در مقابل بحث دلسوزانه نسبت به وضعیت فرهنگی با چنین هجمه ی غیراخلاقی و زننده ای مواجه شود وای به حال مردم و مخاطب اگر روزی ناراضی باشند.
اینکه صاحبان فرهنگی در مقابل یک یادداشت و نقد اینچنین برآشوبند و با زشت ترین ادبیات پاسخ ندهند آیا نشان نمی دهد که این بخش فرهنگی و هنری جای نقد بیشتر دارد؟
رسانه ی ما بارها از بسیاری از هنرمندانی کـه امروز این چنین بر ما تاخته اند گزارش، گفتگو و خبر تهیه کرده است و سهم خود در نگاه همدل و مدافع را به ایشان پرداخته است اما یادمان نرود که رسانه قرار است در بحث اخلاقی خود انصاف را رعایت کند و اگر هم روزی وضعیت رو به وخامت واقعه ای مثل بخش فرهنگ و هنر را به عنوان یکی از ارکان ارتقا و رشد آگاهی جامعه دید، چشم نبندد.
در نهایت یادداشت های آسیب شناسانه اخیر دو سویه ماجرا را مورد پرسش قرار داده است چه فعالان هنری و چه مسئولان اداری و فرهنگی را و باز هم همدلانه خواسته است که هر عضو و دست اندر کاری در این عرصه در پی گفتگو و نشست باشد.
نقد و بررسی اوضاع فرهنگی شهر از مهمتـرین سیاست ها و راهکارهای وقایع استان است و امید است که برخلاف این روزها نقد را با گفتگو و همدلی برای رفع ضعف ها و کاستی ها پاسخ دهند و نه اینچنین که انگار وظیفه مخاطب یا رسانه است فقط در خدمت تعریف و تمجید باشد که در این عرصه هم بارها کم نگذاشته ایم در مقابل آفرینش و تلاش فعالان عرصه هنری و فرهنگی.
ما به عنوان یک رسانه و وظیفه اخلاقی که داریم، دشمنی یا مخالفتی با هیچ شخص نداشته و تلاش مان در راستای گفتگو، همراهی، تقویت و بهره ی همگانی از منابع فرهنگی و هنری شهر و استانی است که در سطح کشور کم حرف برای گفتن ندارد.
در مقابل انتقاد ما بی شک شنیدن درد و دل ها و گلایه های حرفه ای اهالی هنر و مسئولان، بهترین واکنش است تا نیت خیر همه ی ما که رسیدگی و ارتقا فرهنگی است کامل شود و در مقابل پاسخ غیر حرفه ای و این چنین توهین آمیز نه تنها کمکی نکرده است بلکه اهالی فرهنگ را از مهمترین فضیلت حرفه ای خود که تولید فرهنگی است خالی و بی معنا ساخته است.