نگاهی به گزارشات سیاسی سالی که گذشت/از امیدِ باران تا بارش امید

شنبه ۲۲ اسفند ۹۴    شماره ۳۳۱

گروه سیاسی-وقایع استان:
سال ۹۴ با فراز و نشیب های بسیاری همراه بود. شاید بتوان مهمترین آن ها را انتخابات اسفند ماه در نظر گرفت. در آغاز سال، استان مرکزی با رفتن مقیمی به وزارت کشور دوران بی استانداری را تجربه کرد. از تیتر «استانداری در خواب زمستانی» که در شماره ۲۸۸ این نشریه درج شد تا تیتر «حمایتی از جنس شایعه» که در تب و تاب نظرات در رابطه با انتخاب استاندار و مطرح شدن این سوال که نظر امام جمعه به نظر چه کسی نزدیک تر است ، این رویداد سیاسی ادامه پیدا کرد. اما انتخاب استاندار آنقدر به تعویق افتاد تا در مطلبی تحت عنوان «تیتر هایمان ته کشید» اعتراضمان به عدم انتخاب استاندار را تکمیل کنیم. در این روز ها بود که اتفاقی مثبت در دانشگاه صنعتی اراک رخ داد و انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه همزمان با انجمن های اسلامی سایر دانشگاه های کشور مجوز فعالیت گرفت و سلیقه های مختلف سیاسی در دانشگاه شروع به رشد کردند. پس از این اتفاق مثبت سیاسی و مدنی در زمینه دانشجویی، ناگهان محمود زمانی قمی فردی از بنیاد باران به عنوان استاندار مرکزی انتخاب گردید. این موضوع حواشی بسیار را در داشت. از اعتراض عده ای نزدیک به طیف راست سیاسی ایران در مقابل استانداری گرفته تا عدم حضور آصفری نماینده استان مرکزی در مجلس شورای اسلامی و امام جمعه اراک در مراسم معارفه زمانی.
بعد از این انتخاب که یکی از مطالبات مردم از دولت تدبیر و امید را تحقق بخشیده بود. اتفاق مثبت دیگری که در زمینه جان بخشی دوباره به گرایشات مدنی و سیاسی در دانشگاه ها بود، آیین گشایش تشکل رویش در دانشگاه صنعتی اراک با حضور دبیر کل حزب اراده ملت برگزار گردید. پس از تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه، تاسیس تشکل رویش از دیگر نقاط روشن دولت تدبیر امید در تغییر فضای دانشگاه ها بود. اگرچه هنوز هم دانشجویان ایده آل های بسیاری برای بازگشت به روز های خوب و محیط مدنی و صنفی دانشگاه ها داشتند و بسیاری از انتظارشان از دولتی که با حمایت اصلاح طلبان و جنبش های دانشجویی بر سر کار آمده، برآورده نگردیده است.
در همین روزها جرقه های آغازین انتخابات در میان رسانه ها شکل گرفت. با مطرح شدن موضوع استانی شدن انتخابات امیدواری های بسیاری در کسانی که از رای دادن های قومی و قبیله ای خسته شده بودند شکل گرفت. اما این موضوع پس از چندی رد شد و بنا بر برگزاری انتخابات به همان روال سابق گردید. اولین فعالیت های به اصطلاح حزبی توسط رئیس جمهور سابق و اطرافیانش شکل گرفت. این فعالیت ها در حالی بود که اختلاس های معاونین او بر سر زبان ها می چرخید و تیتر اول روزنامه ها شده بود.
دوازده مرد مستعفی عنوان مطلبی در شماره سیصدم این نشریه است که از استعفاهای انتخاباتی خبر می دهد. در روز هایی که گمانه زنی برای حضور و عدم حضور افرادی که برند های سیاسی استان تلقی می شدند داغ بود نگرانی از رد صلاحیت ها توسط شورای نگهبان که دیگر امری عادی تلقی می شد جریان داشت. در مرحله اول دوازده نفر از سمت هایشان برای نامزد شدن در انتخابات مجلس استعفا دادند.
پس از گذر موج اول انتخابات از محافل سیاسی فضای انتخاباتی به نسبت آرامی بر استان حاکم گردید. اما باز هم رفتار های عجیب آصفری نماینده اراک در مجلس شورای اسلامی – که با عدم حضورش در مجمع نمایندگان برای توسعه استان -در ادامه شرکت نکردن در مراسم معارفه استاندار ما را بر آن داشت تا مطلبی را تحت عنوان همه بودن یکی نبود در شماره ۳۰۳ نشریه به چاپ برسانیم.
چندی بعد برکناری معاون عمرانی استاندار باعث ایراد انتقاد هایی به زمانی قمی مبنی بر تصمیم گیری بر اساس منافع حزبی شد.
پس از چندی با مصاحبه معاون امنیتی استاندار در رابطه با مدیریت ایام انتخابات دوباره بحث های انتخاباتی شکل گرفت. بیان رمز های بهارستانی شدن و بررسی اثرگذاری لابی و ارتباط در راه یافتن به مجلس شورای اسلامی در مقاله ای به چاپ رسید و پس از آن پیامد های سیاسی تک بعدی شدن انسان ها در جوامع امروزی از موضوعاتی بود که به آن پرداخته شد.
این روز ها عمده نگرانی مردم از ورود دوباره رادیکال های راستی همانند پایداری ها به مجلس بود. همه در تلاش بر آمده بودند که از تکرار دوباره یک اشتباه جلوگیری کنند. احزاب عزمشان جزم شده بود تا با ارائه لیست های انتخاباتی و تشویق مردم برای حضور در انتخابات از ادعاهای واهی افرادی که با چیزی حدود دویست هزار رای وارد مجلس شده و خود را نماینده یک ملت می دانند و دست به رفتار های غیر عقلانی و غیر انسانی مانند دفن کردن مذاکره کنندگان زیر سیمان و فحاشی هایی از این دست می زنند جلوگیری کنند. بررسی ضرورت تحزب در ایران توسط گروه سیاسی نشریه ادامه داشت تا سخنگوی اصلاح طلبان از ائتلاف بزرگ و ارایه لیستی منسجم برای انتخابات سخن به میان راند. پس از آن نوبت به شورای نگهبان رسید تا تیتر اخبار را رقم بزند. اصلاح طلبان که رد صلاحیت های شورای نگهبان را به این وسعت پیش بینی نمی کردند در واکنش به این موضوع با بیان اینکه اندیشه را نمی توان رد کرد با تسلیم به تصمیم شورای نگهبان با امید لیست شان را بستند. استاندار مرکزی هم با برگزاری نشستی به شنیدن سخنان هر دو جناح نشست. با نزدیکی هرچه بیشتر به انتخابات مجلس شورای اسلامی نیاز تغییر و تحول در کنار امید در دل مردم قوت می گرفت و مقالات سیاسی عمدتا در رابطه با موضوع کلی خطر در گردش به راست بیان می شدند. در نهایت پایان سال نود و چهار با پیروزی لیست ارائه شده توسط اصلاح طلبان که لیست امید نام داشت به سر لیستی دکتر عارف آغاز تغییرات مجلس و رهایی از تمامیت خواهی عده ای رادیکال و حرکت به سوی جامعه ای مدنی و منطقی را رقم زد.