روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۲۱ تیر ۹۶ شماره ۶۲۸
فرشته غلامی: سنم قد نمی دهد که مانتوهای آن زمان را به یاد بیاورم، تنها با مرور آلبوم های قدیمی و دیدن عکس های مادرم متوجه شکل و شمایل پوشش شان می شوم. دهه ۶۰ و هفتاد همان سال هایی که مانتوهای به اصطلاح گل و گشاد مد بود و کوتاه ترینشان تا زیر زانو بود و مهم ترین مشخصه آن اپل های بزرگی بود که به گفته مادرم به سختی می شد آنها را تحمل کرد.
پس از آن زمان اما مانتوها سال به سال به سمت راحتی بیشتر پیش رفته و شکل و شمایل جدیدتری به خود گرفته تا جایی که به مرور حالا مانتو دیگر آن کارکرد قبلی را از دست داده و تقریبا تبدیل شده به یک ردا و روپوشی روی لباس های دیگر.
گرمای کلافه کننده هوا در روزهای میانی نخستین ماه تابستانی دلیل موجهی بر نازکی و راحتی بیشتر مانتوها شده است. انتخاب یک مانتوی نخی شاید دلیل خوبی برای این روزهای گرم باشد اما… هرچه بیشتر می گردیم انتخاب سخت و سخت تر می شود.
به نظر می رسد در سال های اخیر تنوع رنگ در ویترین های مانتو فروشی با گرم تر شدن هوا رابطه مستقیمی دارد، هر چه هوا گرمتر می شود رنگ های شادتری هم در ویترین ها مشاهده می شود. خانم هایی که تا چند سال قبل ترجیحشان این بود که از رنگ های تیره استفاده کنند اما امروز به وضوح می بینیم که حتی آنهایی که چادری هم هستند در زیر چادر از مانتوهای مد روز و رنگی استفاده می کنند. مانتویی که میراث قرون هفده و هجده میلادی در اروپاست اکنون به عنوان پوشش اول بسیاری از خانم های ایرانی تبدیل شده و برخلاف گذشته همان بیست، سی سال قبل که به یک خانم مانتویی به چشم بد می نگریستند الان بسیاری از خانواده ها و مسئولان مانتو را به عنوان پوشش اول قبول دارند که می توان با آن حجاب را حفظ کرد، اگرچه به طور علنی آن را اعلام نمی کنند. همه جا می گویند مانتوهایی آمده که دکمه ندارد و خانواده ها هنگام خرید این مانتوها به دختران خود چشم غره ای می روند و بارها آن را نقد می کنند و با این حال هیچ‌کس استفاده از آن را ممنوع نمی کند. مغازه ها همچنان می آورند و عرضه می کنند و سلیقه مردم با توجه به مدی که عرضه می شود، شکل می گیرد. بازار نیز این روزها در قبضه برندهای خارجی و مانتوهای وارداتی قرار گرفته است. برندهایی که بسیار گران هستند با این تفاوت که اجناسی که در ایران عرضه می شود، کیفیت جهانی را ندارد؛ بیشترجنس‌ها چینی است و فقط پول از کیسه مردم خارج می کند. خانمی برای یک مانتو، ۲۰۰ هزار تومان پول پرداخت می کند و تازه جنس اصل نیز نخریده است. جنس اصل، بیش از یک میلیون قیمت دارد، بعد این قدر تذکر می گیرد که عاقبت یا نمی پوشد یا با ترس و لرز استفاده می کند. انگار شکاف عمیقی بین تقاضای مردم و سلیقه مسئولان وجود دارد یا عده ای دوست دارند که اینگونه به نظر برسد. با این حال، هیچ گامی برای کم کردن این شکاف برداشته نمی شود. مردم از راه تذکر می فهمند ممنوعه چیست وگرنه مصداقی برای‌شان وجود ندارد.
حجاب زن ایرانی چقدر آب می خورد؟
براساس سرشماری سال ۹۵جمعیت زنان بیش از ۳۹ میلیون نفر اعلام شده که این زنان بر اساس قوانین اسلامی پوشش‌هایی نظیر چادر، مانتو، روسری یا شال یا مقنعه و شلوار را برای خود انتخاب می‌کنند.
بدیهی است که میانگین قیمت هر کدام از موارد فوق از دامنه وسیعی برخوردار است؛ به طور مثال در مورد پارچه چادری رنج قیمت‌ها براساس جنس پارچه، منطقه فروش آن و … متغیر و از قواره‌ای ۱۰۰ هزار تومان تا سه میلیون تومان متغیر است.
اما با در نظر گرفتن آنچه که امروز عرف جامعه ما شده و شکل پوشش معمولی به حساب می‌آید، هر زن ایرانی حداقل سالی چهار مانتو، چهار عدد شال یا روسری و چهار شلوار به طور میانگین برای هر فصل یک قلم خریداری می‌کند.
اگر قیمت هر مانتو را حداقل- توجه داشته باشید گفتیم حداقل- ۸۰ هزار تومان در نظر بگیریم، هر زن ایرانی سالانه ۳۲۰ هزار تومان پول صرف خرید مانتو می‌کند. همچنین اگر متوسط قیمت هر روسری و شال را ۲۰ هزار تومان در نظر بگیریم، سالانه ۸۰ هزار تومان صرف خرید شال و روسری و با در نظر گرفتن خرید سالانه چهار شلوار با میانگین قیمت حدود ۷۰ هزار تومان سالانه حداقل ۲۸۰ هزار تومان نیز برای خرید شلوار این اقشار صرف می‌شود.
بنابراین حداقل سرمایه‌ای که صرف حجاب و پوشش زن‌های ایرانی در سال می‌شود ۶۸۰ هزار تومان است که با ضرب این عدد در ۳۹ میلیون نفر که تعداد کل جمعیت زنان در ایران است، رقمی معادل ۲۶ هزار میلیارد تومان به دست می‌آید.
این رقم معادل حداقل گردش مالی سالانه بازار حجاب در ایران بدون در نظر گرفتن مقنعه و چادر و اقلام دیگر و البته خرید تنها هر فصل یک مورد است.
این روزها آنچه بیش از همه موجبات آزار شده دیگر گشت ارشاد و پلیس امنیتی که در چند سال گذشته به شدت با نوع پوشش خانم ها برخورد می کردند و با به زبان آوردن «خانمم، شما… بیا اینجا» لرزه بر اندام به خصوص دختران جوان وارد می کردند، نیست بلکه دغدغه اصلی آنها مدل های جور واجور مانتوهایی است که صرفا به دلیل مد روز بودن آنها خریداری می شوند و به جز گروهی از دختران نوجوان و جوان که تمایل دارند از مد تبعیت کنند کمتر کسی از آن استقبال می کند و مابقی افراد به ناچار تن به خرید این گونه مانتوها می دهند. مانتوهایی که در عین سادگی مبلغی بالای صد تومن آب می خورند.
مجازات بدحجابی چیست؟
امروز ۲۱ تیرماه روز حجاب و عفاف است. روزی که مردم مشهد علیه کشف حجاب قیام کردند و رضاخان مردم معترض را در مسجد گوهرشاد به خاک و خون کشید.
به استناد موارد قانونی مربوط به جرائم ضد عفت و اخلاق عمومی در بخش تعزیرات قانون مجازات های اسلامی در ماده ۶۳۸ این قانون آماده است هر کس عملا در انظار، اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند علاوه بر کیفرعمل به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه یا ۷۴ ضربه شلاق جریمه می شود و اگر مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نباشد ولی عفت عمومی را جریحه دار کند فقط به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه یا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می شود.
به استناد قانون مجازات های اسلامی در مورد مجازات زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند این زنان به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه و یا به پرداخت جریمه نقدی از ۵۰ تا ۵۰۰ هزار ریال محکوم می شوند.
بر اساس بندی از قانون مجازات های اسلامی مصوب سال ۱۳۶۵ (قانون نحوه رسیدگی به تخلفات مجازات فروشندگان لباس هایی که استفاده از آنها در ملا عام خلاف شرع بوده و یا عفت عمومی را جریحه دار می کند) نحوه مجازات تولید کنندگان، واردکنندگان، توزیع کنندگان و استفاده کنندگان لباس های غیر شرعی اول تذکر و ارشاد، دوم توبیخ و سرزنش، سوم تهدید، چهارم تعطیلی محل کسب به مدت سه تا ۶ ماه برای فروشندگان و توزیع کنندگان البسه و جریمه نقدی برای وارد کننده و تولید کننده و ۱۰ تا ۲۰ ضربه شلاق یا جریمه نقدی برای استفاده کننده از البسه غیر شرعی است.
با تمام این بحث ها و قوانینی که برای مبارزه با بدحجابی در تمام این سال ها مطرح شده است و با توجه به اینکه اکنون در روز حجاب و عفاف قرار داریم باید گفت که اینکه گاه اقدام برای جمع آوری مانتویی می کنند و آن را مصداقی برای بدحجابی می دانند اقدامی زودگذر است چرا که ممکن است فردا مانتوی بدتری جایگزین آن شود و اینگونه کارها اقدامی اصلاحی نیست و پوشش نیاز به فرهنگسازی دارد که با برخوردهای قهری و برپایی نمایشگاهی به نام مد و لباس که صرفا در آن چادرهای مختلف رونمایی می شود، این مهم فراهم نمی شود!
