نگاهی به دستاوردهای شورای چهارم ؛ دقیقا هیچ

سه شنبه ۱۰ مرداد ۹۶   شماره ۶۴۳

حمید میرنژاد

شورای شهر اراک این روزها آماده پذیرایی از اعضای جدید خود می شود و اعضای دوره چهارم نیز با تمام نقاط ضعف و قوت به کار خود پایان خواهند داد. با این حال نگاه به عملکرد اعضای شورای چهارم و بررسی اینکه چرا اکثر اعضا موفق به اخذ رای اعتماد مجدد از مردم نشدند، شایدمنجر به پیشرفت شورای پنجم شود. اولین و مهمترین تفاوت در ابتدای کار موضوع تفاوت در آرای مردم بود، طوری که برای اولین بار و دقیقا برخلاف دوره های گذشته این بار اکثریت کرسی ها به اعضای لیست اصلاح طلبان به نام «امید» رسید. فارغ از نتیجه به دست آمده، این مدل می تواند در آینده منشا انتخاب های بهتر و مطمئن تری باشد. پاسخ گویی، تبعیت از آرای جمعی، امکان پیگیری مطالبات از جریان ها به جای افراد از مهمترین مزیت های انتخاب لیست به جای افراد است. از سوی دیگر جریان ها و احزاب در هنگام تعیین لیست ها به حضور افراد با تخصص های مختلف توجه می کنند و همین امر کمک بزرگی به تصمیم گیری ها در شورا می کند.
مهمترین وظیفه شورای شهر که پایه بسیاری از سیاست گذاری ها و تصمیمات در آینده نیز هست، انتخاب شهردار است. قدم ابتدایی اعضا در هر دوره، انتخاب یک شهردار قوی و متعهد است و همان طور که اشاره شد انتخاب شهردار و به تبع آن انتصاب معاونان و مدیران همگی در آینده تاثیر خود را در پیشرفت و توسعه شهر خواهند گذاشت. شهردار اراک در سال ۹۲ از میان اعضای شورای شهر انتخاب شد. این موضوع در تهران نیز مطرح شد که باعث واکنش های بسیاری در محافل گوناگون گردید. عقیده بسیاری بر این است که با توجه به تفاوت های وظایف اعضای شورای شهر با شهردار، شایسته نیست فردی که مجوز حضور در شورا را پیدا می کند با بی توجهی به رای مردم به عنوان شهردار آن شهر انتخاب شود. اصولا لازم است فردی که به عنوان شهردار انتخاب می شود با شناخت از شرایط، تمام تلاش خود را در جهت حل معضلات شهر بکار گیرد. چطور ممکن است فردی که خود را شایسته جایگاه قانون گذاری و برنامه ریزی برای شهر می داند، به یک باره به عنوان مجری انتخاب شود.
نقطه ضعف دیگر شورای چهارم اراک عدم اراده جهت تعیین و تکلیف پروژه های بر زمین مانده شهر اراک بود. ۵۵ متری به عنوان بزرگترین معضل طی سالیان اخیر، زندگی بسیاری از شهروندان را تحت تاثیر قرار داده است. اکثریت اعضای شورای چهارم در ابتدای شروع به کار قول پیگیری و تعیین و تکلیف این پروژه را دادند اما امروز و پس از گذشت چهار سال همچنان این پروژه بلاتکلیف مانده است. اولویت بندی نادرست پروژه های عمرانی در شهر از نقاط ضعف جدی مدیریت شهر اراک طی سالیان گذشته بوده است. فراموشی نقاط پر ترافیک و پرخطر مانند میدان امام خمینی (ره) در سه راه خمین و اجرای پروژه هایی دارای اهمیت کمتر مانند میدان ورزش و میدان شریعتی و حتی نیمه کاره ماندن این تقاطع ها امروزه شهروندان را با مشکلات ترافیکی زیادی مواجه کرده است.
جذب سرمایه گذار همواره یکی از وعده های مسئولین و مدیران شهری بوده است و اکثریت اعضای شورای چهارم با شعار جذب سرمایه گذار وارد شورا شده و وضعیت امروز نشانگر عدم توانایی در این امر می باشد. لازم است اعضای جدید به دور از شعار با ثبات در تصمیم گیری ها و پرهیز از مناقشات بیهوده به تسهیل در جذب سرمایه گذار کمک نمایند. شفافیت هرچه بیشتر تصمیمات در شورا و یا هر نهاد دیگر مهمترین اولویت مد نظر شهروندان و سرمایه گذاران می باشد.
از معضلات اساسی شهرداری اراک در دوره های گذشته عدم شفافیت میزان بدهی های این سازمان است. همچنان رقم شفاف و دقیقی برای بدهی شهرداری اعلام نمی شود. طی سالیان اخیر هر یک از افرادی که به عنوان شهردار انتخاب شده مدعی وجود بدهی سنگین در این سازمان بوده است و نکته جالب اینجاست که هرکدام از مدیران هم هنگام ترک شهرداری مدعی پرداخت رقم بسیاری از بدهی بودند. همین موضوع نشانگر عدم شفافیت مالی در شهرداری است که بسیاری از برنامه ریزی ها را با مشکل مواجه میکند.
نگاه واقع گرایانه از مولفه های مورد نیاز جهت موفقیت شورای پنجم است.
امروز مسئولین شهر لازم است پاسخگوی این سوال باشند که چگونه و با چه منطقی با تصویب بودجه ای که دست نیافتنی بودن آن از ابتدا مشخص بود و کارشناسان بسیاری نسبت به این موضوع هشدار داده بودند ، مشکلات فعلی را برای شهر به ارمغان آورده اند. به راستی چرا تاوان بلندپروازی های برخی از مدیران شهر را شهروندان باید بدهند. اعتراف دیر هنگام بعضی از اعضای شورای شهر نسبت به تصمیمات غلط اتخاذ شده در گذشته چه مشکلی از شهر و شهروندان را حل خواهد کرد؟ اساسا ضرورت انتخاب یک شهردار بازنشسته در ابتدای کار شورای چهارم چه بود؟ پاسخ به این سوالات و سوالات بیشمار دیگر شاید مشکلات گذشته را حل نکند اما یقینا جهت عبرت تصمیم گیران و مدیران آینده شهر خواهد بود.