دوشنبه ۶ دی ۱۴۰۰   شماره ۱۵۱۷

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و گل گهر سیرجان در هفته دهم لیگ برتر ایران

مساوی جذاب

مهرداد یاری

دیدار آلومینیوم اراک و گل گهر سیرجان با تساوی به پایان رسید. این دیدار بر خلاف بیشتر تساوی های بدون گل در فوتبال ایران بسیار جذاب بود و هوادارها از همه نظر از دیدن این مسابقه فوتبال لذت بردند.
بازی که در آن هر دو تیم موقعیت های مسلم گلزنی ایجاد کردند و توپ چندین بار در حوالی دروازه دو تیم به موقعیت های خطرناکی تبدیل شد. گل گهر پس از آنکه بابت بازی دادن به بازیکن گابنی اش جریمه و با کسر امتیاز مواجه شد به دنبال آن بود که با کسب امتیاز در این دیدار به سرعت خود را به جمع مدعیان باز گرداند از طرفی شکست دادن آلومینیوم رده سومی آن هم در اراک قطعا بهترین اتفاق برای بازیابی روحیه از دست رفته تیم شان بود در مقابل اما آلومینیوم در ادامه روند مثبتی که از ابتدای فصل طی کرده بود با هدف کسب امتیاز و باقی ماندن در بین چند تیم بالای جدول وارد میدان مسابقه شد.
آلومینیوم در این دیدار میثم نقی زاده را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشت که به همین دلیل به جای او از امیر نوری در پست هافبک پشت مهاجم استفاده کرد. مثل دیدارهای قبلی حسین پورحمیدی در درون دروازه، رامتین سلیمان زاده، وحید محمدزاده، پوریا آریاکیا و میلاد فخرالدینی در خط دفاع، قاید رحمتی و احمدی به عنوان هافبک هجومی، شریفات، نوری و علینژاد هافبک های هجومی تیم و محمد امین اسدی به عنوان تک مهاجم به بازی گرفته شدند.
آلومینیوم بازی را پرفشار آغاز کرد و توانست خیلی زود بر بازی مسلط شود آن ها گل گهر پر مهره را در زمین خودش حبس کرده و با انتقال سریع توپ اجازه نمی دادند که تیم سیرجانی بتواند خود را پیدا کرده و از زیر فشار به وجود آمده خلاص شود. در اولین مرحله آلومینیوم با تکیه بر دوندگی و تلاش خط حمله و هافبک خود خط پرسش را بالا آورده و بازیکن های گل گهر را در اطراف محوطه جریمه خودشان تحت فشار قرار می داد که بهترین مثال آن پرسی بود که امیر نوری به همراه شریفات و احمدی در دقیقه ۷ در سمت راست زمین انجام دادند و توپ را در همان یک سوم دفاعی گل گهر نگه داشتند و یا پرس قدرتمندی که علینژاد در دقیقه ۹ انجام داد و توانست توپ را پس گرفته و شروع کننده یک موقعیت خوب باشد.
نکته دوم سرعت بخشیدن به انتقال توپ بود به شکلی که بازیکن ها در اطراف یکدیگر به حرکت در می آمدند و با ارسال پاس های کوتاه و سریع سعی در گمراه و باز کردن دفاع گل گهر داشتند که در این امر تا حدودی نیز موفق بودند و به عقیده نگارنــده داور می توانست برای آلومینیوم یک خطای پنالتی را اعلام کند که بدون شک این پنالتی می توانست پاداش انجام یک بازی هجومی و منظم باشد همکاری که فخرالدینی، شریفات و نوری در حوالی دقیقه ۲۵ داشتند یکی دیگر از صحنه های زیبایی بود کـه بازیکن های آلومینیوم به نمایش می گذاشتند. خطوط آلومینیوم در این دقایق ابتدایی بازی بسیار منظم و نزدیک به هم بودند و با یک نظم و فشار خاصی در برابر بازیکن های گل گهر قرار می گرفتند و به این ترتیب می توانستند بازیکن های گل گهر را وادار به اشتباه کرده و توپ های متعددی از آن ها بگیرند. دیگر موضوعی که در بازی هجومی آلومینیوم مشخص بود ارسال پاس های قطری به جناح راست زمین به هدف فرار اسماعیل شریفات در فضای پشت سر زکی پور مدافع چپ گل گهر بود فضایی که گویا هدف اصلی آلومینیوم برای ضربه زدن به حریف شده بود‌. هر زمانی که شریفات می توانست چند متری خود را از زکی پور دور کند به سرعت توپ در هر جای زمین که بود برای او ارسال می شد و شریفات نیز با تمام توان در آن منطقه می دوید و جابجا می شد.
آلومینیوم برتری مطلق خود بر بازی را تا دقیقه ۲۵ به خوبی توانست حفظ کند و گل گهر در این دقایق صرفا به دفاع کردن پرداخت و نمی توانست از زیر این فشار خارج شود. گردش توپ به اندازه ای که برای بینندگان لذتبخش باشد به زیبایی و روانـی صورت می گرفت و ترکیب شدن آن با تکنیک مهاجم های ایرالکو موجب زیباتر شدن بازی این تیم شده بود. از دقیقه ۲۵ به بعد گویا بازیکن های آلومینیوم از شادابی و طراوتی که داشتند فاصله گرفته و رفته رفته به درون زمین خودی عقب کشیدند و دیگر خبری از آن فشار فراوان، سرعت و پیش کشیدن ها نبود اما همچنان در انجام حرکات ترکیبی مثل همکاری دیدنی سلیمان زاده، شریفات، اسدی و علینژاد در دقیقه ۴۱ که منجر به انتقال معرکه توپ از خط دفاع به حمله بود بسیار مورد توجه قرار گرفت. همچنین آلومینیوم در زمان ضدحملات حریف از تحرک خوبی برخوردار بود و بازیکن های تیم در زمان بازگشت ها نیز سریع عمل می کردند.
اما ورق در نیمه دوم به طور کامل برگشت و آلومینیوم از یک تیم حمله کننده به یک تیم دفاع کننده تبدیل شد.
به محض شروع نیمه دوم شکاری یک فرار عالی در قلب دفاع آلومینیوم داشت و تبریزی نیز توانست یک پاس بی نقص برای او ارسال کند که در میان تعلل مدافعین آلومینیوم توپ و مهاجم در موقعیتی کاملا خطرناک به هم رسیدند که شکاری ایــن موقعیت تک به تک را با یک ضربه خوب به سمت راست دروازه می خواست تبدیل به گل کند اما ناجی همیشگی ایرالکو حسین پورحمیدی با یک سوپر واکنش مانع از فروپاشی دروازه شد. حملات گل گهر باز هم ادامه یافت و آن ها از هر روشی برای رسیدن به موقعیت استفاده می کردند تا اینکه در دقیقه ۷۵ باز هم گل گهر توانست از تعلل خط دفاع استفاده کرده و با ارسال پاس عمقی خطرساز شود که در کمال ناباوری باز هم این موقعیت بسیار خطرناک را پورحمیدی توانست مهار کند و بازی عالی ظهر جمعه اش را تکمیل.
بدون شک نیمه دوم را باید به نام پورحمیدی زد و به طور کلی او را بهترین بازیکن میدان نامید. گل گهر در نیمه دوم بالا آمده بود و با فشار زیادی که به خط هافبک آلومینیوم وارد می کرد توانسته بود ارتباط میان خط حمله و بقیه تیم را قطع کند هر چند کند و کم تحرک بودن اسدی نیز مزید بر علت شده بود. از طرفی مصدومیت و خروج شریفات در دقیقه ۵۲ نیز برنامه های خطیبی را اندکی به هم ریخت. امیرمحمد هوشمند انتخاب خطیبی برای جایگزینی شریفات بود اما درون زمین دیدیم که هوشمند به دفاع راست رفت و فخرالدینی یک‌ خط جلوتر رفته و جای شریفات در بال راست را گرفت ولی در جریان بازی نتوانست به دفاع گل گهر فشار لازم را وارد کند.
به عقیده نگارنده شاید اگر هوشمند به جای خط دفاع در خط هافبک به بازی گرفته می شد اوضاع فرق می کرد او هم می توانست در کنار احمدی و قاید رحمتی فضای جلوی خط دفاع را کاملا پوشش داده و برتری نفری سیرجانی ها را بشکند و هم اینکه با سابقه ای که از او سراغ داریم می توانست خلاقیت در مرکز زمین را افزایش داده و با ارسال پاس های در عمق برای مهاجم ها موقعیت سازی کند. در تصمیمی عجیب بلاخره خطیبی برای یک بار هم که شده اسدی را از بازی بیرون کشید و پذیرفت که او گره گشای آلومینیوم نیست پس از ورود نیما درودی و میثم آقایی به زمین،ورق به طور کامل برگشت و آلومینیوم به تیم هجومی تبدیل شد تحرک و قدرت سر زنی این دو بازیکن به اندازه ای بیشتر بود که خط دفاع گل گهر مجبور به عقب نشینی شد آلومینیوم از دقیقه ۸۰ به بعد در نقاط مهم خطا گرفت، ارسال های پرتعداد داشت، شوتزنی کرد، دیرک دروازه حریف را به صدا درآورد، کرنرهای متعدد گرفت و خلاصه به جز گل زنی به همه چیز دست یافت.