سه شنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۰   شماره ۱۴۹۳

تحلیل فنی دیدار مس رفسنجان و آلومینیوم اراک در هفته چهارم لیگ برتر فوتبال کشور

فرصت سوزی ستاره ها

مهرداد یاری

بعد از دو پیروزی بزرگ در برابر فولاد و پرسپولیس تصور می شد که همه چیز مهیا است تا آلومینیوم روند بردهایش را ادامه دهد و به صدر جدول نزدیک تر شود اما هفته چهارم برای تیم های بالای جدول خوش یمن نبود و هیچ کدام موفق به کسب پیروزی نشدند. آلومینیوم نیز در برابر تیم پرتلاش و تاکتیکی مس سرچشمه به مشکل خورد و نتوانست دروازه این تیم را باز کند. البته بازیکن های آلومینیوم در این دیدار به اندازه بازی های قبلی فرصت طلب نبودند و از چند موقعیت خوبی که ایجاد کردند نتوانستند بهره ببرد و هر بار آه از نهاد همه هوادارها در آمد. به جز قائد رحمتی که در دیدار برابر پرسپولیس دچار مصدومیت شد و امیر نوری جای او را در ترکیب گرفت بقیه نفرات آلومینیوم بازیکن هایی بودند که در برابر پرسپولیس نیز به بازی فرستاده شدند.
پورحمیدی سنگربان مطمین تیم در درون دروازه بود، وحید محمدزاده، کاپیتان رامتین سلیمان زاده در قلب خط دفاع بودند و فخرالدینی و آریاکیا در راست و چپ آن ها قرار داشتند. امیر نوری و مصطفی احمدی به عنوان دو هافبک دفاعی، نقی زاده، علی نژاد و شریفات نیز هافبک های تهاجمی تیم بودند، نیما درودی نیز در خط حمله تیم به بازی گرفته شد.
سیستم آلومینیوم هنگام در اختیار داشتن توپ به صورت ۴-۲-۳-۱ و در هنگام دفاع کردن به صورت ۵-۳-۲ بود. در طرف مقابل سیستم بازی کردن مس نیز شباهت فراوانی با سیستم آلومینیوم داشت بـه گونه ای که بازیکن های این تیم هنگام حمله کردن به شکل ۳-۴-۳ و در دفاع به شکل ۵-۳-۲ در زمین قرار می گرفتند. هر دو تیم علاقه داشتند که با نفرات زیاد در دفاع و حمله بازی کنند، از طرفی هر دو تیم متشکل از بازیکن های دونده، پر تلاش و جنگنده بودند، در هر دو تیم هر سه خط دفاع، هافبک و حمله نزدیک به هم و منظم بازی می کردند. در نتیجه هر دو تیم فضاهای کمی در اختیار حریف قرار می دادند و در صورت فضاسازی به سرعت با نفرات زیاد برای پوشش دادن آن فضا اقدام می کردند. به دلیل این شباهت ها بازی در نیمه نخست به شدت نزدیک به هم، فشرده، پر برخورد، کم موقعیت و نزدیک دنبال شد به گونه ای که به سختی می شد از تماشای بازی لذت برد مگر آنکه از چنگ و دندان کشیدن دو تیم قلدر و هم اندازه لذت برد و برای دیدن اشتباه و لغزش تاکتیکیِ یکی از این دو تیم لذت برد. هم مس و هم آلومینیوم به بازی کردن روی زمین علاقمند بودند اما هر دو تیم نیز اهل عقب کشیدن نبوده و مدام رقیب شان را پرس می کردند البته در نیمه نخست آلومینیوم عموما در زمین خودی حضور داشت و پرس را از نیمه زمین آغاز می کرد هر چند پرس بسیار عالی و سنگینی که درودی، شریفات، نقی زاده و بقیه در دقیقه ۵ در نزدیکی های محوطه جریمه مس انجام دادند بسیار قابل ستایش بود. امیر نوری بر عکس عملکرد دفاعی اش که در کنار بقیه مهره های تدافعی قابل ستایش است در فاز تهاجمی اما نتوانست جای خالی قائد رحمتی را پر کند چرا که هم قدرت سر زنی کمتری دارد، هم دوندگی و توانایی اضافه شدن به خط حمله اش کمتر بود البته شاید هم این تصمیم خواسته کادر فنی بوده باشد و آن ها می خواسته اند که هرجور شده از مس امتیاز بگیرند این را می شد از تاخیرها و وقت کشی حسین پروحمیدی هم فهمید. به هر حال در نبود قائد رحمتی فصا سازی سخت شد و توپ در کانال های مرکزی به سختی به حرکت در می آمد.
در نیمه نخست دو ضعف عمده در بازی آلومینیوم دیده می شد که به هر دو مورد آن اشاره خواهیم کرد ضعف نخست مشکل تیم در توپ گیــری و قطع پاس های ارسالی در مرکز زمین بود بازیکن های مس هم پاس های پر تعدادی رد و بدل و هم عموما همدیگر را به خوبی پیدا می کردند این در حالی بود که بازیکن های آلومینیوم در دیدارهای قبلی چنین اجازه ای را به حریفان نمی دادند و با تو‌پ گیری های به موقع به رقیب شان اجازه بازی سازی نداده و گاها با ارسال پاس های مناسب مهاجمین خودی را در موقعیت های خوب گلزنی قرار می دادند. دیگر ضعف آلومینیوم در نیمه نخست آسیب پذیری تیم در کناره ها بود که باعث شد بازیکن های کناری مس چند بار از چپ و راست شرایط های مناسبی برای خلق موقعیت داشتند ارسال های محمدی مهر از راست و همچنین نفوذهای مس از چپ به ویژه موقعیتی که در دقیقه ۲۵ خلق کردند و چسبیده به محوطه جریمه صاحب خطا شدند که اگر اندکی جلوتر بود قطعا داور نقطه پنالتی را نشان می داد. پس از سه بازی حالا دیگر همه می دادند بار تشکیل حملات آلومینیوم و اتصال خط هافبک به حمله بر عهده نقی زاده است بازیکن به شدت پر تحرک و پر تلاشی که در همه جای زمین به ویژه جایی که توپ در آن منطقه در حال گردش است، پیدا می شود او را می توان یکی از خوب های بازی در نیمه نخست دانست.
در این نیمه آلومینیوم تقرببا در همه موارد حملات خود را از جناح راست تشکیل داد در صورتی که علی نژاد و آریاکیا دو بازیکن به شدت زهردار و کارگشای تیم در سمت چپ هستند و همواره می توانند تیم را به نتیجه برسانند. پس از پایان نیمه اول به وضوح معلوم بود که خط پرس اولیه آلومنینیوم بسیار دور از محوطه مس قرار دارد و مدافعین حریف فرصت پاس دادن و بازی سازی را دارند که این اتفاق مهم و بدی است چرا که باعث می شود حریف نظم بهتری پیدا کند و بیشتر بتواند توپ را در اختیار داشته باشد‌.
مثل همه بازی های قبلی نیمه دوم باز هم شاهد پیشرفت تاکتیکی آلومینیوم بودیم خطیبی و کادر فنی در این چند بازی به خوبی متوجه نقـاط ضعف تیم شان در نیمه های اول می شوند. در نیمه دوم آلومینیوم خط پرس را جلوتر آورد و باعث شد مس عقب رانده شود و نتواند آرامش نیمه اول را داشته باشد همین اتفاق باعث شد که به یکباره تیم مس سرچشمه به درد محمد علی نژاد گرفتار شود! نیمه دوم را می توان به نام علی نژاد دانست چرا که او به جز زدن گل هر کاری که می خواست انجـــام داد او را می توان یک متخصص در ارائه بازی تهاجمی و گل سازی دانست. او هنگامی که در زمین حریف صاحب توپ است به گونه ای به سمت دروازه حمله می کند که یا خودش صاحب موقعیت خوب گلزنی می شود یا برای بقیه فرصت مناسبی را می سازد. در دقیقه ۵۰ می رفت که نقی زاده را در همان موقعیت مناسب گلزنی که در دو دیدار قبل قرار داده بود، قرار دهد اما قطع توپ توسط مدافع مس این اجازه را نداد. دو دقیقه بعد علی نژاد با یک پاس پشت پای عالی آریاکیا را در موقعیت هیلی خوبی قرار داد که در ادامه پاس به عقبش مهاجم های آلومینیوم را در موقعیتی عالی قرار داد اما شوت محکم نقی زاده راهی به چهارچوب نداشت.
اوج کار محمد علی نژاد تعقیب و توپ گیری از مدافع مس در دقیقه ۶۱ بود که باعث شد بتواند توپ را داخل محوطه بیاورد و با شوتی سرکش دروازه مس را با خطر جدی روبه رو کند اما متاسفانه نوشی صوفیانی با یک واکنش دیدنی توپ را به کرنر فرستاد. آلومینیوم تیمی متشکل از بازیکن های فرصت طلب است که از کم ترین موقعیت ها گل می سازند اما متاسفانه در این دیدار چند موقعیت خوب گلزنی که فراهم شده بود به گل ختم نشد و این چنین دو امتیاز از دست رفت. در مجموع حملات آلومینیوم ازسمت چپ بسبار زهردارتر و به محوطه جریمه نزدیک تر است از طرفی هر چه علی نژاد بیشتر صاحب توپ باشد احتمال صاحب توپ شدن و گلزنی درودی و‌ نقی زاده بسیار بیشتر می شود.
در تمام طول بازی یکی از برنامه های مس رفسنجان استفاده از فضای پشت مدافعین آلومینیوم بود اما در همه موارد حسین پور حمیدی هوشیار و سریع بود و توانست با خروج های خوبی که به نمایش گذاشت همه توپ ها را جمع کند اوج کار پور حمیدی جمع کردن پاس به عقب اشتباه فخرالدینی در اواخر نیمه نخست بود که نهایتا توانست شوت مهاجم مس را به کرنر بفرستد. از طرفی بازی بی نقص وحید محمد زاده و رامتین سلیمان زاده بسیار چشم نواز بود و از عمق دفاع آلومینیوم به شدت محافظت شد تا این تیم تنها تیمی باشد که در طی ۴ هفته ابتدایی لیگ هیچ‌ گلی دریافت نکرده است.