زندگی با یک دست لباس

یکشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۲  شماره ۱۷۶۵

گفت و گوی وقایع استان با رئیس اتحادیه پوشاک استان مرکزی؛ خرید پوشاک دیگر از اولویت های مردم نیست

زهرا مدنی: پوشاک یکی از نیازهای اساسی و همیشگی انسان است اما هرچه به اواخر سال نزدیک می‌شویم قیمت پوشاک دستخوش تغییرات می‌شود و با یک بررسی اجمالی می‌توان افزایش محسوس قیمت البسه را نسبت به چند ماه گذشته مشاهده کرد، با اینکه دو ماه از پاییز گذشته اما کمتر کسی به دنبال خرید پوشاک گرم است. مردم با دیدن قیمت‌ها کلا از خرید منصرف می‌شوند و به همان پوشاک کهنه سال‌های قبل خود اکتفا می‌کنند یا ترجیح می دهند سری به بازار پوشاک تاناکورا بزنند و ارزان ترین پوشاک موجود را خریداری کنند..
به گفته مجید افتخاری عضو هیات مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران؛ تولید در صنعت پوشاک قبل از فصل انجام می‌شود و امسال هم طبق روال هر سال، تولیدکنندگان محصولات خود را تولید کرده‌اند و کالا از چندین ماه قبل تولید شده است اما تقاضا چه در سطح فروش عمده و چه در سطح خرده‌فروشی کم است. در حال حاضر، شرایط بازار به گونه‌ای است که بسیاری از تولیدکنندگان و فعالان صنعت پوشاک مجبور می‌شوند به تدریج فعالیت خود را یا محدود کنند یا به طور کامل از این صنعت خارج شوند که در ایجاد این وضعیت چندین عامل دخیل است.
وی می افزاید: سال گذشته شاهد افزایش قیمت ارز بودیم اما از آنجا که تولید در حوزه پوشاک چند ماه قبل انجام شده بود تورم به کالای زمستانه سال گذشته نخورد و عملا قیمت‌ها با همان قیمت ارز ۲۵ هزار تومانی بود اما امسال مواد اولیه با قیمت ارز فعلی وارد شده و این عامل باعث شده است قیمت‌های امسال با سال گذشته اختلاف داشته باشد این در حالی است که تحت تاثیر تورم عمومی در کشور، سبد خرید مصرف‌کنندگان هم نسبت به سال گذشته کوچک‌تر شده است.
یکی از فروشندگان سطح شهر به خبرنگار وقایع می گوید: فصل زمستان کوتاه بوده و تمام روزهای این فصل برف و باران نمی‌بارد که مردم بخواهند حتما لباس‌های گرم خریداری کنند. از طرفی در بهمن ماه لباس‌های زمستانه به حراج گذاشته می‌شود تا مغازه خالی شده و برای فروش لباس‌های شب عید آماده شویم؛ به همین دلیل سال‌های گذشته سعی می‌کردیم حداقل در همین مدت کوتاه، سرمایه اولیه خودمان را با کمی افزایش قیمت به دست آوریم، اما تاکنون استقبالی از پوشاک پاییزه نشده است.
مادری که در حال خرید لباس زمستانه برای پسرش است می گوید: شاید باورتان نشود اما آخرین باری که برای خودم پالتو خریده‌ام را به یاد نمی‌آورم، شاید چهار سال قبل بود، از زمانی که بچه‌هایم بزرگتر شدند و خرج آن‌ها بیشتر شد، خرید برای آن‌ها در اولویت‌مان قرار گرفته است.
وی با انتقاد از قیمت بالای لباس زمستانه در بازار ادامه می دهد: واقعا درک نمی‌کنم قیمت یک کاپشن بچگانه با جنس خوب چرا باید یک و نیم میلیون تومان باشد، اگر این کاپشن را می‌توانستم دو یا سه سال برای فرزندم استفاده کنم حرفی نبود اما برایمان منطقی نیست برای بچه‌ای که در سن رشد است تا این اندازه هزینه کنیم.
دراینباره محمد منصوری رئیس اتحادیه پوشاک استان مرکزی در گفت و گو با خبرنگار وقایع استان اظهار می کند: بازار پوشاک در کل کشور نسبت به سال های گذشته رونق کمتری دارد و با اینکه کاسبان و مغازه دارها اجناس باکیفیتی را در تنوع زیاد برای فروش گذاشته اند اما خریداری نیست، چرا که قیمت اجناس تا حدی بالا است و در مقابل قدرت خرید مردم کم است.
وی ادامه می دهد: در حال حاضر قیمت یک کاپشن بچگانه با توجه به سایز و جنس آن از ۶۵۰ هزار تومان تا ۲ میلیون تومان،کاپشن مردانه ای که در سال گذشته قیمت آن یک میلیون و ۲۵۰ هزار تومان بوده الان حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به فروش می رسد البته باید این در خصوص برندهای خارجی است که اکثرا چینی هستند، قیمت کاپشن های مردانه ایرانی هم از ۷۰۰ هزار تومان تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می باشد، قیمت پالتوهای زنانه نیز با توجه به جنس پارچه شان از ۷۰۰ هزار تومان تا ۴ میلیون تومان است.
منصوری بیان می کند: به طور کلی با توجه به افزایش قیمت پارچه، دوخت و دستمزد کارگر، پوشاک پاییزی و زمستانی نسبت به سال گذشته ۳۰ درصد افزایش قیمت داشته است.
رئیس اتحادیه پوشاک استان مرکزی می گوید: ۷۰درصد مشتری های صنف ما دست به جیب اند و ۳۰ درصد از خریداران پوشاک هم از قشر کم بضاعت جامعه هستند که امسال به طور کلی می توان گفت استقبال از خردی پوشاک تا ۵۰ درصد کاهش داشته و می توان گفت حتی قشر متوسط رو به بالای جامعه هم توان خرید پوشاک زمستانی را ندارد.
منصوری تصریح می کند: برای نمونه به تازگی یکی از فروشندگان پوشاک که مغازه بزرگی در سطح شهر دارد اذعان کرد که در وضعیت اقتصادی موجود سالی تنها یک دست لباس برای خودش برمی دارد.
وی توضیح می دهد: به طور کلی پوشاک از سبد خرید خانوارهای ایرانی خارج شده است، در گذشته پوشاک بعد از خوراک در اولویت خریدهای مردمی بود و مردم به نوع پوششی که با آن در جامعه حاضر خواهند شد اهمیت می دادند اما در حال حاضر با توجه به افزایش قیمت ها دیگر این گونه نیست و فروشندگان لباس اغلب بیکار هستند و اگر سرگرمی هایی مثل تلفن همراه نباشد حوصله فروشنده در مغازه سر می رود چرا که خریداری نیست.