رویداد تشریفاتی

شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲  شماره ۱۸۰۱

وقایع استان در گفت و گو با «پیمان فتحیان» نوازنده پیانو بررسی می کند؛ چند پرسش درباره جشنواره موسیقی فجر استان مرکزی

زهرا مدنی: جشنواره موسیقی فجر استان به تازگی با معرفی نفرات برتر به کار خود پایان داد در حالی که برگزاری جشنواره با انتقاداتی روبرو بود، به گفته یکی از نفرات برتر این جشنواره، این رویداد از سطح خیلی ضعیفی برخوردار بوده به طوری که بسیاری از افراد فعال در موسیقی استان در جشنواره غائب بودند ، حال که چند روز از برگزاری جشنواره گذشته این پرسش به میان می آید که هدف از برگزاری چنین رویدادهایی چیست؟ آیا به ارتقاء سطح هنری استان کمک می کند یا صرفا شکل تشریفاتی به خود گرفته است؟
پیمان فتحیان متولد ۷۸، نوازنده پیانو است که موسیقی را از ۱۰ سالگی آغاز کرده و بعد از یک سال فعالیت به دلیل مشکلاتی چون خرابی ساز کارش را متوقف کرده و مجددا از نوزده سالگی به طور جدی نواختن پیانو را آغاز می کند، وی که در این دوره از جشنواره موسیقی فجر مقام اول ساز پیانو را کسب کرده به خبرنگار وقایع استان می گوید: من از کودکی به ساز پیانو علاقمند بودم به همین دلیل هر طور شده بعد از این وقفه بوجود آمده پول هایم را جمع کردم و پیانو خریدم و الان پنج سال است که پیانو می زنم و سبک کلاسیک را لازمه پیشرفت می دانستم و از این رو دنبالش کردم چرا که می توان بیشترین تکنیک و مهارت را از آن کسب کرد.
وی در خصوص حضورش در جشنواره می افزاید: من موقع گرفتن جایزه هم گفتم که اصلا از برگزاری جشنواره خبر نداشتم دوستم آقای کاشانی که در ساز سه تار رتبه کسب کرد من را از برگزاری جشنواره مطلع کرد و گفت چنین جشنواره ای هست آثارت را ارسال کن جایزه می دهند، بعدش هم می توانی یک اجرای صحنه ای داشته باشی، من در این چنج سال تجربه اجرای صحنه نداشتم و این طور شد که در جشنوراه شرکت کردم، در این چند وقت هم به قدری سرم شلوغ بوده که فرصت درست ساز زدن نداشتم و یکی از ویدئو هایم را که دو سه ماه قبل ضبط کرده بودم ارسال کردم و خودم هم انتظارش را نداشتم به مرحله دوم یعنی اجرای صحنه هم برسم اما خب انگار که قبول کرده بودند.
فتحیان می گوید: استقبال از جشنواره خیلی خوب بود من نمی دانم فرهنگسرای آینه چقدر ظرفیت دارد و فکر نمی کردم سالن پر شود اما واقعا سالن پر بود حتی برای اجرای خودم که ساعت ۳ برگزار می شد فکر نمی کردم در آن ساعت کسی برای شنیدن اجرا بیاید اما سالن واقعا پر شده بود، برگزاری خوب بود اما به نظرم در بعضی بخش ها مثل صدابرداری و کیفیفت صدایی که به گوش شنوندگان می رسید زیاد خوب نبود مثلا من بعد که صدای ساز زدن خودم را شنیدم خیلی نویز داشت در حالی که این می توانست خیلی بهتر اجرا شود، شنودنگان هم واقعا خیلی با دقت گوش می دادند.
وی توضیح می دهد: بیشتر مخاطبان به خاطر فرزندشان یا کسی که می شناختند آمده بودند چون به آن شکل تبلیغ نشده بود تا هنرمندان در جشنواره شرکت کنند اگر تبلبغ به شکل گسترده تری شکل می گرفت باید سالن بزرگتری را برای برگزاری جشنواره در نظر می گرفتند.
فتحیان اظهار می کند: من از بچگی در اراک بوده ام که در خیلی بخش ها مثل فضاهای تفرجگاهی مشکل دارد و خیلی ساده بگویم من آخر هفته ها که می خواهم کم استرحت کنم و تفریح داشته باشم واقعا نمی دانم کجا بروم، از همین رو به نظر من اراک در بخش موسیقی از شهرهای دیگر قوی تر است چون به خاظر همین مساله ای که گفتم خیلی از مردم رو می آورند به ساز زدن و اگر زیرساخت ها و فرصت هایی برای گروه ها باشد تا اجرا داشته باشند مطئمنا خیلی استقبال خواهد شد با توجه به اینکه اراک سالن استانداردی برای کنسرت ندارد و سالن ستارگان هم که سازه اش قدیمی است و صدا در آن اکو می شود و مسئولان باید چند سالن مناسب در نظر بگیرند نه فقط برای خوانندگان مطرح بلکه برای اینکه هنرمندان مستقلی که در اراک فعالیت دارند هم بتوانند از این فرصت استفاده کنند.
وی می گوید: حرف من این است که خیلی به هنرمندان فرصت داده نمی شود، من خیلی نوازنده های بهتر از خودم را می شناسم، من نمی خواهم تعریف کنم از خودم واقعا عددی نیستم خیلی نوازندگان پخته تری را می شناسم که اصلا خبر نداشتند چنین جشنواره ای برگزار می شود مطمئنا سطح جشنواره خیلی بالتر می رفت و از این لحاظ جشنواره واقعا ضعف داشت مثلا در آموزشگاهی من می روم من سطح متوسطم و نوازندگان عالی و حرفه ای زیادی در استان هستند که از این جشنواره بی خبر بودند.
فتحیان بیان می کند: به هر حال یکسری جبهه ها هم نسبت به لیبلی که روی جشنواره می خورد هست اما به نظر من باید تلاش بیشتری برای جذب هنرمندان داشت تا به خودشان زحمت بدهند بیایند و در چنین جشنواره هایی شرکت کنند، مثلا در کانال انجمن که کلا ۳۰۰ نفر عضو دارد و ۵ نفرشان پیانو اجرا می کنند و فرد مطرح خیلی حرفه ای در آن نیست نمی آید به خودش زحمت بدهد و شرکت کند من ۵ سال است که ساز می زنم اما مطئمن باشید کسانی هستند که خیلی حرفه ای تر اند و بیست یا سی سال است که ساز می زنند و تجربه بیشتری دارند و واقعا جشنواره امسال در بخش اطلاع رسانی و تشویق هنرمندان ضعیف عمل کرد و می توانست خیلی بهتر باشد و تمام کشانی که در جشنواره شرکت کردند هم یا به واسطه استادشان که در هیات ژوری بود آمده بودند یا در آموزشگاهی که می رفتند از برگزار کنندگان بودند و همه دهان به دهان شنیده بودند هیچ کس اگر آشنایی در این بخش نداشت مطمئنا متوجه نمی شد چنین جشنواره ای در حال برگزاری است.