یکشنبه ۲۲ اردی بهشت ۱۳۹۸ شماره ۱۰۸۱

«وقایع استان» برگزار کرد؛ میزگرد بررسی علل ناکامی سال های اخیر فوتبال اراک و فصل اخیر تیم فوتبال آلومینیوم

دلال ها خون فوتبال را مکیدند

یاسر هویدی

از مدتها قبل درصدد برگزاری میزگردی با کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال اراک بودیم تا در خصوص دلایل ناکامی فوتبال اراک وبویژه در جا زدن های مداوم تیم آلومینیوم اراک نظرات آنها را جویا شویم. اما در طول مدت برگزاری لیگ یک همواره از سوی پیشکسوتان با این پاسخ روبــرو می شدیـم که بگـذارید بازی های این فصل به اتمام برسد. سرانجــام روز موعـود فـرا رسید و پیسکسوتان و اهالی فوتبال در دفتر روزنامه گردهم آمدند تا در خصوص عقب ماندگی فوتبال اراک و استان بحث و تبادل نظر کنند. «حسن عبادی» ستاره بی بدیل سال های دور فوتبال اراک، «حمید عسگری» دروازبان سرپنجه سال های گذشته فوتبال اراک که سابقه دعوت به تیم ملی جوانان را نیز در کارنامه دارد، «رضا طلایی» مدافـع بی همتای فوتبال اراک بهمراه «رضا فرهمندـ سرپرست اسبق تیم فوتبال آلومینیوم اراک که بحق یکی از سالم ترین و موفق ترین سرپرستان ادوار مختلف فوتبال اراک بوده است مهمان من، یاسرهویدی دبیر سرویس ورزشی روزنامه بودند و این گزارش مفصل ماحصل جلسه دو ساعته بررسی وضعیت فوتبال اراک است، با ما همراه باشید.

هویدی: چرا در زمان قدیم خصوصا در دوره ای که تیم فوتبال گسترش در لیگ کشور بازی می کرد فوتبال آنقدر مورد اقبــال مردم اراک بود و تمـام بازی های این تیم در استادیوم مملو از تماشاگر برگزار می شد ولی حالا در بازی های خانگی تیم آلومینیوم حداکثر تماشاگری که حضور می یابد هزار نفر است، به طور کلی چرا فوتبال ما از رونق افتاد چرا در حال حاضر مردم رغبتی به فوتبال شهرشان نشان نمی دهند؟
حسن عبادی: موضوع جالبی را برای شروع انتخاب کردید. ببینید در زمانی که ما بازی می کردیم هیچ رسانه ای برای اطلاع رسانی و تبلیغ بازی های خانگی ما وجود نداشت و فقط یک یا دو پارچه نوشته در مدخل ورودی شهر صنعتی و یا در دروازه تهران می زدند ولی تمامی بازی های گسترش با حضور حداکثری تماشاگران برگزار می شد جالب بود که این تیم در رده های انتهایی جدول بود ولی باز در بازی های خانگی بیشترین تماشاگر را داشت و حتی برای بازی خارج از خانه نیز تماشاگران همراه تیم بودند. درپاسخ به این موضوع باید بگویم عشق بود، و السلام. عشق در میان بازیکن ها، مربیان وتماشاگران، عشق به فوتبال حرف اول را میزد و این آن چیزی است که الان با فقدان آن روبرو هستیم. عشق به فوتبال در این شهر از بین رفته و فوتبال اراک کاملا رنگ بویی شخصی و سیاسی پیدا کرده است یعنی هر فردی که بخشی از این فوتبال را عهده دار می شود فقط و فقط به دنبال منافع شخصی است. فوتبال در دهه های بعد از آن سالهای پر فروغ به دست کسانی افتاد که نه دانش فوتبال را داشتند و نه عاشق فوتبال بودند، کلا رنگ و بوی همه چیز تغییر کرد و به همین دلیل است که هر ساله شاهد پسرفت بیشتر فوتبال اراک و استان مرکزی هستیم. موضوع دیگری که باعث این اتفاق شد این است که بازیکنان ما دیگر از روی شکم سیری بازی می کنند و مانند زمان ما دیگر عاشقانه برای بچه محل هایی که روی سکوها نشسته بودند بازی نمی کنند، استعداد فوتبال در این شهر از بین رفته است و از مدیر گرفته تا لیدر همه افرادی غیر فوتبالی هستند. آموزش درست در فوتبال ما از بین رفته و کار در بخش پایه ها به طور کلی فراموش شده است به مدارس فوتبال پرزرق و برق نگاه نکنید، والله اگر خروجی درست و حسابی برای فوتبال اراک داشته باشند.تمام افراد دلسوز و عاشق فوتبال این شهر به دلایل واهی از سوی همین افراد فاسدی که مدیر این باشگاه بوده اند طرد شده اند. افراد بد سابقه که نفراتی همچون خودشان را برای مقاصد شخصی و غیر فوتبالی انتخاب کردند و سالهای سال فوتبال را به ورطه نابودی کشاندند.
رضا طلایی: در گذشته فوتبال باشگاهی و کارگری ما قدرتمند بود، فوتبال در شهر زنده بود حتی نبود امکانات کافی مثل نبود زمین های چمن متعدد مانند امروز باعث نمی شد که فوتبال رکن اصلی زندگی مردم شهر نباشد؛ زمین، خاکی بود عشق و علاقه و همچنین کیفیت و کارایی بازیکنان آن دوره بهتر از امروز بود. می توانیم به این نکته اشاره کنیم که با وجود تمام مشکلات بازیکنان دارای اخلاق ورزشی و روحیه تیمی بیشتری بودند، اخلاق در فوتبـال شهــر زنده بود و از ستون های اصلـی تیم های فوتبال ما در آن دوره اخلاق مداری بود، چیزی که دیگر به دُر نایابی در فوتبال ما تبدیل شده است. باشگاه های بزرگ و قدیمی مانند ماشین سازی و آذراب و کمباین سازی در گذر زمان از بین رفته اند ودیگر رنگ و بویی از فوتبال باشگاهی استان وجود ندارد و این یکی از بزرگترین دلایل ناکامی فوتبال ما نسبت به گذشته است. در استان مرکزی فقط لیگ کارگری ما با ۱۶ تا ۱۸ تیم برگزار می شد. در گذشته مدیریت صحیح وجود داشت و هر تیمی حداقل ۴ بازیکــن منتخــب و عالــی داشـت که می توانست در تیم استان در رده سنی مخصوص به خودش بازی کند. درزمان گذشته یک بازیکن در طول فصل حداقل چهار یا پنج دوره مسابقات گوناگــون شرکت می کرد. باشگــاه های اراک در رده های سنـی مختلف، باشگــاه های استــان در رده های سنی مختلف ، مسابقات با عناوین مناسبتی گوناگون برگزار می شد. ولی الان چی؟ معـدود بازیکن های موجود در شهر و استان نهایت در طول فصل شش و یا هفت مسابقه برگزار می کنند فوتبالیست اگر هر روز تمرین کند اما مسابقه در کار نباشد هیچ موفقیتی ندارد. یکی از دلایل ناکامی بازیکن های پایه این است که به فوتبال به عنوان یک سرگرمی و منبع درآمد زایی دیده شده است . فوتبال پـایه در اراک و استــان اصـولی و با عشق دنبـال نمی شود و اکثر مربیان به آن بعنوان یک ممر درآمدی نگاه می کنند و نه جایی برای عاشقانه کار کــردن بر روی بچه ها و معرفی ستاره های آینده فوتبال استان مرکزی.
رضا طلایی افزود: دلیل دیگر افت فاحش فوتبال نسبت به گذشته حقوق و پاداش های کم مربیان فوتبال پایه است و به دلیل وضع اقتصادی نه چندان مناسب کسی حاضر نیست که بدون پاداش و مزد مناسب آموزش را در برنامه کار خود قرار دهد. اگر این رویه در فوتبال اراک پیش رود آینده درخشانی برای فوتبال پایه نیز نخواهیم داشت بطوریکه هیچ خانواده ای رغبت نکند فرزندش را به مدارس فوتبال بفرستد و موضوع آخری که به عنوان یکی از دلایل مرگ فوتبال نسبت به سالهای گذشته به آن باید اشاره کنـم این است که فوتبال در مدارس و آموزشگــاه ها از بین رفت و دیگر مسابقـات آموزشگاه ها را رنگ و بوی قدیم برگزار نمی شود. همیشه از دل مسابقات قهرمانی مدارس بازیکنان بسیار نخبه ای یافت می شد. در زمین های خاکی ۵ مرداد و باهنر در منطقه فوتبال همیشه بازیکن های بزرگی از دل مسابقات مدارس بیرون می آمد ولی در حاضر این مسابقات دیگر وجود ندارد. مشکلات اقتصادی در تمام استانها وجود دارد ولی چرا فقط در اراک ما که قطب صنعتی کشور نیز هست کارخانجات از تیمداری بنا به دلایل اقتصادی سر باز می زنند. چرا پالایشگاه و پتروشیمی از تیم داری و کار بر روی فوتبال سر باز می زنند؟ اداره یک مجموعه تیم فوتبال برای این کارخانجات هزینه ای ندارد ولی چرا دیگر مانند سابق برای اداره تیم های فوتبال پیشقدم نمی شوند.

• حسن عبادی: در این سال ها حدود ۳۰۰ میلیارد خرج شده است. ما می توانستیم باشگاه پرسپولیس را با همه بازیکنانش بخریم و بیاوریم در اراک که برای ما بازی کنند. در اراک همه چیز داریم ولی مدیریت دلسوز نداریم، مدیری نداریم  که وقتی با پول درشت روبرو شد دست و دلش نلرزد.

• 

حمید عسگری: با صحبت های آقایان عبادی و طلایی موافق هستم باید عنوان کنم که در خصوص چرایی از سکه افتادن فوتبال ما نسبت به سال های قبل موارد زیادی وجود دارد که از مهم ترین آنها این که ما دیگر بازیکن با کیفیت نداریم یا اگر هم داریم بازیکن های کیفی ما بسیار کم شده اند . ما باید در این زمینه بررسی کرده و علت را جویا شویم. الان در تیم کنونی آلومینیوم و در کل مجموعه فوتبال استان بازیکنان با کیفیت ما به ده نفر نمی رسند چرا به این وضعیت دچار شده ایم؟ ما نه بازیکن با کیفیت داریم و نه مربی باکیفیت، چرا از بازیکن و مربی با کیفیت اینقدر خالی شده و در فقر به سر می بریم؟ یکی از مهمترین دلایل تفاوت این دوره با دوره های قبل فوتبال اراک این است که در حال حاضر اصلا کیفیتی وجود ندارد که ما بخواهیم این کیفیت را باگذشته درخشان فوتبال اراک مقایسه کنیم . فقدان اخلاق و منش یکی از دلایل اصلی عقب ماندگی فوتبال ما نسبت به گذشته است ، از زمان ورود پول به فوتبال ما اخلاق از در دیگری خارج شد، فوتبال که به پول آغشته شد پای دلال ها نیز به محیط فوتبال ما باز شد و به همان میزان اخلاق و معرفت در فوتبال امروز ما گم شد. هر کسی به خود اجازه داد اسم مربی را یدک بکشد و بگوید من مربی هستم در حالی که اصلا واجد شرایط فنی و اخلاقی برای آموزش به استعدادهای فوتبال نبودند. ادب و اخلاق و احترام گم شده های فوتبال امروزی استان هستند که بزرگترین حلقه مفقوده نسبت به گذشته است.بازیکن سالاری در فوتبال ما بیداد می کند، جالب است هم از نظر بازیکن های با کیفیت فقیر شده ایم و درست درهمین وضعیت کیفی اسفبار در شرایط بازیکن سالاری عجیبی بسر می بریم. فوتبال امروزی ما فوتبالی لیدر محور و بازیکن سالار است که متاسفانه اصلا قابل مقایسه با گذشته نیست. اراک در کل بالای ۲۰ زمین فوتبال دارد و تعداد فوتبالیست های عالی آن۵-۶نفر می باشد .یک گلر اراکی نداریم و مربی ها نتوانسته اند گلر خوبی را تربیت کنند. این آمار نشان می دهدکه چرا عقب افتاده ایم چرا مانند گذشته دیگر فوتبال جایگاهی در بین مردم ندارد .آخر با ۲۰ زمین چمن عالی باید ۱۰ بازیکن کیفی داشته باشیم؟ آیا باید گلر شهرستانی برای تیم های لیگ یکی خودمان بیاوریم؟
رضا فرهمند: من دوره زمانی صحبت هایم راجلوتر می آورم و با شروع حضور اراک در لیگ یک آغاز می کنم، از زمانی که لیگ یک شروع شد پاس اراک تعدادی بازیکن سرباز و تعدادی بازیکن بومی داشت که برگرفته از جوانان مستعد شهر بودند و آن دوره ورزشگاه ۵مرداد پر می شد و نسل خوب فوتبالی در آن دوره تربیت شد مانند سلیمی،زکریا، قلعه نویی و…تیم پشتوانه داشت و مردم تیم را از خود می دانستند و با آمدن اسپانسر و پول به فوتبال اشخاصی که بوی پول را شنیده بودند به فوتبال وارد شدند و دنبال کسب درآمدبودند .یعنی نیت اصلی از باشگاه داری و ورود به فوتبال بیشتر کسب درآمد خودشان بود تا اینکه موجب پیشرفت فوتبال استان شوند. این افراد به مرور در بدنه این فوتبال رشد کردند و بالا آمدند . مشکل اصلی این بود که از بازیکن بومی درآمدی برای این افراد وجود نداشت پس اقدام به ورود بازیکنان پایه و غیر بومی کرده و به واسطه وارد کردن درصدی از درآمد هر ســاله این بازیکنان دریافت می کردند. این باعث شد اختلاف نسلی بین بازیکنی که فوتبال بازی می کند و بومی است و نسل بعدی بازیکنان استان بیافتد و جوان های استان امکان ورود به بازی های بزرگسالان فوتبال را نداشتند.این افراد با بدنه مریض فوتبال استان رشد کردند و مدارج بالای مدیریتی فوتبال استان رسیدند اما از لحاظ تحصیلات مدیریتی این افراد آدم های ضعیفی بودند و البته هستند .
این افراد شاید یک مدرک کارشناسی دانشگاهی هم نداشته باشند اما راه های پول دار شدن از طریق دلالی فوتبال را یاد گرفتند و هر سالی که فوتبال استان قرار شد یک حضور در مسابقات فوتبال لیگ داشته باشد به انواع راه های مختلف خودشان را به تیم نزدیک کردند و این روند را ادامه دادند. بازیکنان بی کیفیت جوان زیر ۲۳و امید غیر بومی را با سفارش و پول وارد تیم کردند و بازیکنانی که کم بودند اما بهتر می درخشیدند بیرون ماندند. اتفاقی که الان افتاده شاید ۹۰درصد مردم و هـواداران فوتبـال این تیم را دیگـر از خودشـان نمی دانند چون ختم شده به چند بازیکنی که شاید امسال موفق بشوند و بازیکنانی هم وجود دارند که استعداد دارند و می خواهند به تیم امید جوانان وارد شوند اما اجازه ورود ندارند.

• رضا فرهمند: بومی های خوب و قدرتمند خود را تقویت کنیم چه در بحث مدیریت افرادسالم و چه در بحث سرمربی و بازیکنان. بازیکن بومی چیست ؟بازیکن بومی بازیکنی نیست که اصالتا اراکی باشد بلکه بازیکنی است که چند سال با این تیم قرارداد داشته باشد و مجرب و با استعداد باشد

• 

هویدی: موضوع دومی که درخصوص آن بحث و تبادل نظر می کنیم دلایل ناکامی ۲۰ ساله فوتبال اراک در صعودبه لیگ برتر و همچنین ناکامی اخیر تیم فوتبال آلومینیوم اراک است.
حسن عبادی: دهشمند برای فوتبال این شهر چه کرده است؟ دهشمند اصلا کجای فوتبال اراک و استان بوده است که چندین سال است سکان هدایت این باشگاه در بخش مدیریت به وی سپرده می شود؟ وی ادامه داد واقعا باید از مدیریت کارخانه آلومینیوم در جهت تیمداری تشکر کرد از گارگران پای کوره ها باید تشکر کرد ولی چرا این بودجه را ما به دست افراد امتحان پس داده ای مثل دهشمند سپرده ایم که این بشود عاقبت کار ما؟ دهشمند همین الان دارای پرونده سنگین قضایی است و وضعیت رفتار و کردار وی در کمیته فوتبال تحت بررسی است و نمی دانم آیا حکم محرومیت وی از فوتبال صادر شده است یا خیر؟ در این سال ها حدود ۳۰۰ میلیارد خرج شده است ما می توانستیم باشگاه پرسپولیس را با همه بازیکنانش بخریم و بیاوریم در اراک که برای ما بازی کنند. ما در اراک همه چیز داریم ولی مدیریت دلسوز نداریم، مدیری نداریم که وقتی با پول درشت روبرو شد دست و دلش نلرزد ، چون همه چیز ما آلوده است. مدیرعامل نالایقی همچون دهشمند باشگاه را با التماس در دفترمرکزی کارخانه بدست گرفت و با ورود وی کل باشگاه را افراد ناکارآمد فرا گرفت و متاسفانه تاریخ نشان خواهد داد که دهشمند چه بلایی بر سر فوتبال اراک آورد. محمد ربیعی را با آن قرار داد آورد که همه متوجه شدند پس پرده چه بوده است. حامد بصیری و امین پناهی در کنار دهشمند سال ها حضور داشتند، امین پناهی کجای فوتبال و مربی گری بوده است؟ حامد بصیری با چه سابقه مربیگری همیشه باید باشد و یک سال نیم بدون سابقه مربیگری سکان این تیم را بدست گرفت ؟ ببینید یاکریم نمی تواند ادای عقاب را در آورد یاکریم اگر ۲۰۰ متر اوج بگیـرد سرگیجـه گرفتـه و با سر سقـوط می کنداین را خطاب به افراد نالایقی گفتم که با مدیر نالایق همراه شدند و زالو وار خون این فوتبـال را مکیدند. شمـا ببینید چه افـراد بی کارنامه ای را با خودشان همراه کردند و این عاقبت کار شد. دهشمند فوتبال اراک را از شایسته سالاری تهی کرد. من در این موضوع جمع بندی می کنم که مدیران نالایق آفت نتیجه گیری و موفقیت این باشگاه هستند.
رضا طلایی: ببینید زمانی که تیم صنایع شکل گرفت اول هدف این بود که یک شور و نشاطی وارد شهر شود و دوباره تنور فوتبال اراک روشن شود، تیم یک شبه شکل گرفت اکثر بازیکنان بومی بودند و اگر غیر بومی در تیم حضور داشت یک بازیکن غیر بومی لایق بود مانند هوشنگ لووینیان. شما همان سال تشکیل تیم صنایع را به خاطر دارید که آن تیم هر چه نداشت عشق داشت و علاقه و همدلی. اشاره می کنم به اولین دوره حضور کمالوند در اراک که مصادف شد با آخرین سالها حضور من در فوتبال که وی بزرگترین ظلم را در حق آن نسل فوتبال اراک انجام داد و کل ترکیب تیم را از بازیکنان غیر بومی تشکیل داد.
سال اول حضور کمالوند تیم تحت فضای دلال گونه ای قرار گرفت و با وی ره به جایی نبرد، ما چرا دوباره باید به کمالوند روی بیاوریم چرا دوباره شخصی را که آزموده ایم و نتیجه ای نداشته دوباره راس کار قرار دهیم. متاسفانه طی سالهای اخیرمربیان غیر بومی بدون مطالعه برای این تیم انتخاب شد که خروجی آن تماما ناکامی و شکست بوده است . سرمایه بسیار هنگفت این شهر در جیب مربیان نالایق غیربومی و بدتر از آن بازیکنان بی لیاقت غیر بومی که بر مدار دلال بازی به اراک آمدند خارج شد و هرچه ماند سینه سوخته ای برای عاشقان فوتبال شهر بودکه این اتفاقات را می دیدند، باعث و بانی تمامی این اتفاقات افرادی بودند که فضای این فوتبال را آلوده کردند افرادی که تا بوی پول به مشامشان رسید هدف اصلی را فراموش کردند و اول به فکر پر کردن جیب خود و افراد نالایق وابسته به خود بودند.در فصل اخیر کمالوند بازیکنی برای این تیم آورد که یک دقیقه هم بازی نکرد، ببخشید مدیر باشگاه کجاست؟ چرا اجازه می دهد این افراد وارد مجموعه شوند. بسیار دردآور است که مدیر تیم های پایه این باشگاه یک فرد غیربومی است. شما خودتان دیگر بدانید تا انتهای این داستان چه خبر است. فضای مسمومی که در باشگاه همراه با حضور دهشمند ایجاد شده بود متاسفانه به هر مسیری ختم می شد جز موفقیت تیم ، اصلا و ابدا نگرشی برای صعود و موفقیت این تیم وجود نداشت. ما هر سال دو تیم بستیم هر سال در نیم فصل دوباره سرمربی و بازیکن گرفتیم بیایید بررسی کنید ببینید چه پولی از کف کارخانه و اراک رفت و خروجی اش برای ما فقط ناکامی بود. انتخاب مربیان بر مبنای دانش و لیاقت آنها نبود بر مبنای این بود که فرد مذکور چه سودی برای من مدیرعامل دارد. دهشمند، ربیعی را که باشعار مضحک به انتظار فصل تو تمام فصل ها گذشت با آن قراردادی که همه می دانیم چه بود و چه شد آورد و کار به کمالوند ختم شد و آن همه پول و بودجه و هزینه ختم شد به این جلسه ما که دلایل ناکامی را بررسی کنیم. در پایان صحبت هایم باید عنوان کنم اگر رویه بر همین منوال باشد مرگ فوتبال اراک نزدیک خواهد بود. اگر همچنان بخواهیم افراد نالایق و ناکار آمد را بر مسند باشگاه بنشانیم و آنها هم باندهای خود را مشغول به کار کنند همین وضعیت ما خواهد بود.

• رضا طلایی: سال اول حضور کمالوند تیم تحت فضای دلال گونه ای قرار گرفت و با وی ره به جایی نبرد، چرا دوباره شخصی را که آزموده ایم و نتیجه ای نداشته دوباره راس کار قرار دادیم. متاسفانه طی سالهای اخیر مربیان غیر بومی بدون مطالعه برای این تیم انتخاب شدند

• 

حمید عسگری: بزرگترین علت ناکامی ما مدیریت است و مدیریت، ما بعد از ۲۰ سال ناکامی هنوز روی پله اول هستیم باید مدیران برنامه ریزی بلند مدت و کوتاه مدت داشته باشند وبرنامه ای را برای صعود تدوین کنند . این همه مدیرعامل آمدند و رفتند شما به من بگویید کدام سال و کدام مدیرعامل یک جلسه هم اندیشی با مدیران عامل اسبق باشگاه برگزار کرده است؟ کجا شد که یک بار از مدیران قبلی خود درس بگیریم و از تجربه های مدیران قبلی استفاده کردیم؟. ببینید ما دم از صعودبه لیگ برتر می زنیم در حالی که طی ۱۷ سال هنوز یک لباس یک رنگ که برند فوتبال شهر ما باشد نتوانستیم به ثبت برسانیم یک سال زرد می پوشیم یک سال نارنجی یک سال راه راه یک سال سفید یک سال آبی . آقایان ما در به ثبت رساندن یک لباس متحدالشکل که فوتبال اراک را با بشناسند عاجزیم چطور می خواهیم تیم به لیگ برتر ببریم.
ما می آییم تا یک نتیجه بد میگیریم بازیکن ها و مربی را جریمه می کنیم یکی نیست بگوید آقای مدیرعامل اولین نفری که باید جریمه بشود خود شمایید نه بازیکنان اولین نفری که بایداخراج شود خود شمایید آقای مدیرعامل وقت و نه سرمربی و بازیکن. خود شما باید جریمه شوی که آن سرمربی را آورده ای و نه بازیکن. ببینید فقر مدیریت سلامت و اخلاق مدار در این سال های اخیر تا توانسته به فوتبال اراک اسیب رسانده است. در تیم داری باید تلاش و انگیزه وجود داشته باشد .یک تیم برای اینکه نتیجه بگیرد باید مثل یک پازل از نظر کار تیمی و اخلاقی باهم باشند نه اینکه مربی از بازیکنان حمایت نکند و به آنها انگیزه ندهد .مربی در کار مدیرعامل بگذارند و بازیکنان با مدیرعامل باند تشکیل دهند همه اینها در سایه مدیریت درست حاصل می شود که متاسفانه در این چند سال با فقدان آن روبرو بوده ایم؛ برنامه ریزی و هدف دو عنصر اصلی در پیشرفت و صعود یک تیم است .تغییرات در فوتبال برای گرفتن نتیجه لازم است ولی این تغییرات باید باپشتوانه درست فکر کردن باشد نه تغییرات آنی و بر مبنای مصالح شخصی مدیرعامل. سراغ مربی های با شخصیت و کارکشته نمی روند. چرا پولی که هزینه می شود در تهران هتل داده می شود ؟ مگر در اراک ما زمین چمن درست نداریم؟چرا باید هر هفته دویست سیصدمیلیون تومان پول زمین و هتل برای تمرین تیم در تهران بدهیم؟ دوستانی که لقب ناجی به خود داده اند باید بیایند و ببینند که مجامع فوتبال شهر و استان و خصوصا اهالی فوتبال به کارکرد ایشان چه نمره ای داده اند نه اینکه خودمان بگوییم ما بهترین هستیم متاسفانه دوستان تصور می کنند که واقعا ناجی فوتبال هستند ولی در اصل باعث و بانی تمام عقب ماندگی های فوتبال این شهر هستند. اینهمه زمین چمن داریم اینهمه زیرساخت فوتبال داریم بیایید ببینید چقدر از این زمین ها استفاده می شود. ما اصلا بلد نبوده ایم اشتیاق به فوتبال ایجاد کنیم و دم از این میزنیم که هر سال میخواهیم تیم را به لیگ برتر ببریم شما اول بیایید اشتیاق مردم به فوتبال را ایجاد کنید همین پله اول را درست نمایید. چرا وقتی تیم با یک مدیریت نتیجه نمی گیرد تغییرات ایجاد نمی کنیم؟ چرامدام از یک سوراخ گزیده می شویم؟ به زعم من اگر گواردیولا را هم بیاوریم تا نگرش ما در بحث مدیریت همین است و همین افراد هستند به هیچ جا نمی رسیم.

• حمید عسگری: بزرگترین علت ناکامی ما مدیریت است و مدیریت، ما بعد از ۲۰ سال ناکامی هنوز روی پله اول هستیم. این همه مدیرعامل آمدند و رفتند شما به من بگویید کدام سال و کدام مدیرعامل یک جلسه هم اندیشی با مدیران عامل اسبق باشگاه برگزار کرده است؟

• 

رضا فرهمند: بهتر است بگوییم ما ۲۰ سال نیست که برای لیگ برتر و سطح اول فوتبال کشور تلاش می کنیم ما ۲۰ تک فصل است که برای این مهم تلاش می کنیم ما ۲۰ عدد یک سال مقطع تلاش می کنیم . تیم ما ریشه ندارد اصالتی ندارد ما در فوتبال اراک ریشه ای نداریم و به قول حمید جعفری ما یک لباس مداوم نداریم. متاسفانه مدیریت بد و نامطلوب ریشه فوتبال این شهر راخشکانده است و متاسفانه مدیران خوب به تعداد انگشتان یک دست فقط برای یک فصل آمدند و از سوی مدیران بد شهر انقدر مورد هجمه قرار گرفتند که همان یکسال را تجربه کردند. در این ۲۰ سال مدیران خوب به اندازه مدت کوتاهی بوده اند و اجازه و آرامش کار هم نداشتند و مدیران بد هم قصدشان کسب ثروت بوده و شهرت و مقاصد شخصی و تیم اصلا آرامشی نداشته است.
نکته خیلی مهمی که در این میان کمتر به آن توجه شده است این است که در این حدود۲۰ سال چند سال آن تیم در دست یک سرمربی بومی بوده است؟ چند سال به یک سرمایه از خود استان فرصت داده ایم تا برای این تیم کار کند؟ می دانید چرا ؟ جواب واضح است چون از قبل قرار داد یک سرمربی بومی چیزی به مدیران معلوم الحال نمی ماسیده است . فقط یک دوره سه ماهه تیم در دست یک مربی بومی به نام حمید جعفری بوده است. به کادر بومی مجرب وقت داده نشد چون با بومی های سالم و مجرب نمی شد سرمایه این باشگاه را تاراج کرد. شما ببینید فرزاد حسین خانی اسطوره کرمان سرمربی تیم مس کرمان شد شما این مورد را با حامد بصیری مقایسه کنید آیا حامد بصیری کاریزمای مورد نیاز سرمربی بودن را داشت؟ و یا فقط بخاطر ارتباط نزدیک با علی دهشمند یک فصل و نیم سرمربی این تیم بود؟ امین پناهی که در تمام سالهای حضور دهشمند در کادر فنی حضور داشته است چه بار فنی و معلوماتی دارد که همیشه باید باشد؟ متاسفانه در کنار فردی همچون دهشمند هم افرادی در قواره خودش حضور داشتند و این مجموعه از حضور افراد با لیاقت خالی بود. در خصوص بحث بومی گرایی تصور میکنند ما می گوییم هیچ غیر بومی وارد اراک نشود نه اینطور نیست ما می گوییم بومی های خوب و قدرتمند خود را تقویت کنیم چه در بحث مدیریت افرادسالم و چه در بحث سرمربی و بازیکنان در کنار این افراد هم غیربومی هایی باشند که با سلامت اخلاق و رفتار قصد کمک به فوتبال اراک را دارند. بازیکن بومی چیست ؟بازیکن بومی بازیکنی نیست که اصالتا اراکی باشد بلکه بازیکنی است که چند سال با این تیم قرارداد داشته باشد و مجرب و با استعداد باشد. امسال مدیریت کارخانه آلومینیوم و کارگران آلومینیوم بهترین اسپانسر تیم اراک بودند.استاندار استان مرکزی و مسئولان از تیم حمایت کردند و بهترین شرایط را مهیا کردند اما شخص مدیریت سابق یعنی شخص علی دهشمند از نظر فرهنگی و اخلاقی بی کفایت بود و ضرر های جبران ناپذیری را به بدنه فوتبال این تیم و باشگاه وارد نمود. حسین خبیری وارد این مجموعه شد فرد سلامتی که کارنامه وی مشخص است آنقدر فضای اطراف تیم آلوده بود که وی فقط سه ماه در اراک ماندگار شدند.مدیریت فقط مخصوص مدیریت مالی و هزینه نیست بلکه مدیریت ابعاد خاصی دارد که دهشمند و اکبرزاده بر آن اشراف ندارند.ثمره انتخاب مدیریت اشتباه، انتخاب سرمربی بود که شایستگی لازم را نداشت و در اصل ثمره حضور دوباره علی دهشمند در فوتبال ما فقط و فقط ناکامی بود و ناکامی و حضور سرمربی های نالایقی چون ربیعی و کمالوند این سرمربی بازیکنان بومی را تحقیر و بازیکنان امید جوانان را کنار گذاشتند و بازیکنانی بودند که استعداد داشتند را کنار گذاشتند ، مهره های خودشان را آوردند و ثمره این شد که با ۱۵بازی ۲۳ امتیاز تیم را تحویل دادند .تیمی که برای لیگ برتر کار می کند حداقل باید از هربازی ۸/ ۱ امتیاز بگیرد بعد اینکه سرمربی اول انتخاب شده برای این تیم یعنی ربیعی که با آن قرارداد بودار تیم را رها کرد و رفت در نیم فصل اول تمام این کمک مربی های غیر بومی با گرفتن ۷۰ درصد قرارداد تیم را رها کردند و رفتند . در نیم فصل دوم پزشکیار و ماساژور جدید دوباره وارد تیم شد که حدود نیم میلیارد دریافت کرد و ۸بازیکن جدید وارد کردند و با این وجود از عملکرد خود راضی هستند و مجموع گل های زده از ۱۴بازی ۸گل است و گل نخوردیم و اکثر بازی هایی که بردیم داخل خانه بوده و از ۸بازی بیرون خانه دو باخت و بقیه مساوی است و این نتایج به دلیل ضعف مدیریتی است و تفــاضل ۴ گل مثبـت است و همـه می دانیم تیمی با این تفاضل گل اصلا در قد و قواره صعود به لیگ برتر نیست .
در زمان دهشمند این باشگاه ۳۵ الی ۴۰ نفر حقوق بگیر داشته است خوب این سرمایه و ماحصل زحمات کارگران پای کوره کارخانه است که به دست شخص علی دهشمند به باد رفت، فضای ملتهب باشگاه در زمان دهشمند متاسفانه فکر و تمرکز بر روی کارو موفقیت را گرفته بود وایشان فقط و فقط به فکر اهداف شخصی خود بودند. امیدوارم حالا که دهشمند از فوتبال دور مانده است بتوانیم با کمک یکدیگر و با امید به اینکه کارخانه آلومینیوم هنوز تصمیم به تیم داری داشته باشد دریچه جدیدی در یک فضای سلامت و با بکار گیری نفرات بومی مجرب و کارآمد و نه نفرات امتحان پس داده قبلی وارد کار نماییم و این تیم را از این وضعیت نجات دهیم و در پایان از روزنامه وقایع استان تشکر می کنیم که زمینه ایم جلسه را مهیا نمود و همچنین درخواست می نمایم در یک جلسه دیگر این فرصت را به من بدهد تا با اسناد و مدارک تمام خیانت هایی را که به فوتبال این شهر روا شده را رسانه ای نمایم.