یکشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۹  شماره ۱۳۴۰

نگاه فنی وقایع استان به نخستین بازی آلومینیوم اراک در لیگ برتر فوتبال؛ چرا باختیم؟

دستپاچگی صفر
نظم و تجربه۳

مهرداد یاری

پس از چند ماه انتظار بالاخره آلومینیوم ۹۹ کار خود را در لیگ برتر آغاز کرد تا استان مرکزی هم برای اولین بار بتواند نماینده ای در لیگ برتر کشورمان داشته باشد هر چند که آلومینیوم با دریافت ۳ گل و یک اخراجی شروع بدی در لیگ داشت. نمایش شاگردان خطیبی در اولین دیدارشان به گونه ای بود که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. در بازی که عصر جمعه در ورزشگاه امام خمینی (ره) شهر اراک برگزار شد شاگردان خطیبی بدترین عملکرد خود را به نمایش گذاشتند و هر کاری که یک تیم برای شکست خوردن نباید انجام بدهد را انجام دادند بدون شک این وضعیت بابت کم تجربگی، استرس و هیجان فراوانی است که برای بیشتر تیم های تازه صعود کرده رخ می دهد. بازیکنان آلومینیوم از دقیقه اول بازی تا انتهای آن به شدت درگیر این استرس بودند و آشفتگی و بی نظمی در بازی آن ها بسیار مشهود بود تقریبا در تمام حرکات بازیکنان آلومینیوم دستپاچگی و عجله موج می زد به شکلی که از ابتدا تا انتهای بازی نمی شد فهمید ترکیب تیم آلومینیوم چهار پنج یک است یا چهار دو سه یک یا چهار سه سه و یا … !
زمانی که بازی توسط دروازبان آلومینیوم شـــروع می شد این تیم اصرار داشت که حتما بازی را با پاس کوتاه از دم دروازه خود شروع کند اما به محض اینکه پاس دوم و سوم داده می شد دیگر راهی جز ارسال بلند وجود نداشت چرا که نه مدافعین کناری به اندازه کافی باز می شدند و به خط می چسبیدند و نه هافبک ها تحرک شان بالا بود و خود را در موقعیت های مناسب قرار می دادند از طرفی حتی سرعت پاس های دو مدافع وسط نیز قابل قبول نبود. در فوتبال روز دنیا تیم هایی که می خواهند فوتبال را از دم دروازه خود شروع کنند باید توانایی و تکنیک این را داشته باشند که بین ۸ تا ۱۰ پاس را در فاز دفاعی خود رد و بدل کنند در غیر این صورت باید قید چنین کاری را بزنند. البته در یکی دو صحنه در ابتدای نیمه نخست بازیکنان آلومینیوم هر چند ناقص و کوتاه اما نشان دادند که تا حدودی توانایی انجام چنین حرکاتی را دارند ولی هر چه زمان بیشتری از مسابقه گذشت آلومینیوم در انتقال دادن توپ از دفاع به حمله ناکارآمدتر شد.
سال هاست که در فوتبال، انجام حرکات ترکیبی چند نفره عامل موفقیت تیم ها است و باعث می شود که تیم از آشفتگی خارج شده و نظم خود را به دست بیاورد اما متاسفانه نه در خط دفاع، نه در خط هافبک و حمله هیچ کار ترکیبی و یا خلاقانه ای دیده نشد دریغ از تشکیل یک مثلث، هر چند تیمی که به طور کلی ارتباطِ میان خطوطش را از دست داده باشد طبیعی است که در انجام حرکات ظریف تر نیز ناتوان بماند. خط هافبک آلومینیوم بسیار سردرگم بازی می کرد به گونه ای که در زمان حمله مهاجمین تنها بودند و در زمان دفاع، مدافعین! بازیکنان نساجی نیز به راحتی پیش می رفتند.
از طرفی بازیکنان آلومینیوم نه تنها در فضاسازی برای بازیکنان خودی ضعیف عمل کردند بلکه در پر کردن فضاهای تیم نساجی نیز عملکرد بدی داشتند در صحنه گل اول، ۵ مهره دفاعی تیم خود را معطوف بایرامی تک مهاجم رقیب کرده و از دیگر بازیکنان نساجی غافل ماندند که آخر سر نیز با یک دخالت بی جا باعث باز شدن دروازه خودی شدند. این اتفاق در صحنه گل دوم هم تکرار شد و بازیکن نساجی در محوطه جریمه به راحتی صاحب توپ شد، چرخید، شوتش را زد و دروازه را گشود اتفاقی که پیش از به ثمر رسیدن گل نیز رخ داد اما توپ مهاجم نساجی به گل ننشست. در بیشتر مواقع بازیکنان آلومینیوم در یارگیری ضعیف کار کردند و معلوم نبود چرا به جای فشار آوردن و دنبال کردن بازیکنان نساجی تنها نگاه می کردند و دور خود می چرخیدند.
اگر بخواهیم به یک تفاوت بسیار مشهود بین دو تیم اشاره کنیم باید به موضوع آفساید گیری اشاره کرد جایی که تیم نساجی بی نظیر کار کرده و به دفعات بازیکنان آلومینیوم را در تله آفساید، گیر انداختند از دیدن نظم خط دفاعی نساجی به ویژه در نیمه دوم هر فوتبال دوستی به وجد می آمد نهایتا بیشتر ارسال های تیم آلومینیوم به آفساید ختم شد. البته نباید این را نادیده گرفت که بازیکنان آلومینیوم هم ناشیانه عمل کرده و در هیچ صحنه ای نوع جای گیری و حرکت های خود را تغییر ندادند. در طرف مقابل اما تیم نساجی به خوبی از فضای پشت مدافعین آلومینیوم بهره برد و توانست در ابتدای نیمه دوم در موقعیتی تک به تک موجبات اخراج شاهین توکلی را فراهم کند.
بازی برای آلومینیوم بعد از اخراج توکلی دیگر تمام شد بازیکنان آلومینیوم به جای آنکه محتاط تر و منظم تر بازی کنند واکنش اشتباهی نشان داده و همانند تیمی که در مرحله حذفی یک تورنمت حضور دارد و تنها ۵ دقیقه به انتهای بازی اش مانده، مدام زیر توپ می کشیدند که شاید در آن جلو یک جوری بشود و به گل برسند اما از آنجایی که قرار بود روز بدی برای آلومینیوم رقم بخورد تقریبا تمام ارسال های این تیم یا به آفساید ختم شد یا توسط بازیکنان نساجی دفع! به جز یک ‌مورد در دقایق پایانی، در دیگر دقایق بازی حتی یک ضربه سر هم نصیب مهاجمین آلومینیوم نشد و دلیل آن هم فقدان الگوی مناسب برای استفاده از ارسال ها بود تیمی که از آن همه ارسال حتی به یک گل هم نرسد نتیجه نگرفتنش امری غیر طبیعی نیست.
علاوه بر آنکه مهاجمین آلومینیوم در زدن ضربه سر ضعیف عمل کردند بلکه در دریبل زدن مدافعین نساجی نیز بد بودند در چند نوبت که موقعیت های مناسبی به وجود آمده بود مهاجمین آلومینیوم توانایی رد کردن توپ در موقعیت یک به یک را نداشتند.
البته نساجی هم بازی عالی یا شگفت انگیزی از خود ارائه نکرد و تنها به خاطر نظم و تجربه بازیکنانش توانست بازی را ببرد همین عامل باعث شده بود که مربی نساجی با خیال راحت تنها به راهنمایی بازیکنانش بپردازد و ما نیز مدام صدایش را می شنیدیم در طرف مقابل خطیبی کاری از دستش بر نمی آمد چون تیم به قدری آشفته شده بود و گستره اشتباهات به اندازه ای وسیع بود که تنها سوت پایان بازی می توانست تسکینی بر وضعیت دردناک و به هم ریخته او و تیمش باشد.
اگر بخواهیم در تیم آلومینیوم به عملکرد خوب یک بازیکن اشاره کنیم باید از رضا حسن پور دروازبان این تیم اسم ببریم که علی رغم ۳ گلی که خورد در طول بازی عملکرد خوبی داشت و در مواجهه با پاس بــه عقب های پر تعداد مدافعین آلومینیوم خوب عمل کرد و مرتکب اشتباه نشد. اوج کار حسن پور نیز واکنش عالی بود که ابتدای نیمه دوم نشان داد و شوت محکم بازیکن نساجی از فاصله نزدیک را از زیر طاق دروازه بیرون کشید. البته حسن پور در صحنه به ثمر رسیدن گل سوم می توانست بهتر کار کند.
درمورد داوری بازی هم از بیان این نکته نباید گذشت که در اواسط فصل پاییز که هوا خوب و خنک است اعلام وقت اسراحت آن هم در هر دو نیمه چه معنایی دارد؟ بازی های لیگ به اندازه کافی کُند و لاک پشتی هستند این وقت های استراحت بی موقع دیگر تیر خلاصی است بر اعصاب ببیننده .
رسول خطیبی سرمربی خام و بی تجربه ای نیست او میدان دیده است و در جام جهانی حضور داشته و تجربیات ارزشمندی دارد او باید بتواند این استرس کشنده را از بازیکنانش دور کند و به آن ها کمک کند که بتوانند توانایی های شان را به نمایش بگذارند تیمی که توانسته از رقابت های سنگین لیگ آزادگان به سلامت عبور کند قطعا شایستگی درخشش در لیگ خلیج فارس را نیز دارد.
به عقیده نگارنده باید به هر بازیکن آلومینیوم یک قلم و کاغذ داد و از آن ها خواست تمام کارهایی که در طول بازی با نساجی انجام داده اند را بنویسند سپس در خصوص تجربه شان و دلایل شکست تیم به صورت انفرادی و جمعی به گفتگو بپردازند. کادر فنی آلومینیوم از همین حالا باید هر مسئله ای را جدی بگیرند و روی هر کدام از نقاط ضعف تیم با جدیت کار کنند. تیمی که بتواند در هفته های ابتدایی امتیاز جمع کند قطعا در انتهای لیگ رستگار خواهد شد و تیمی هم که به باختن خو کند به سختی می شود آن را تغییر داد. به امید موفقیت آلومینوم در بازی های آینده.