روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۱۸ اسفند ۹۵ شماره ۵۴۷
وقایع استان:
روز بیست و دوم دی ماه امسال بود که خبر قتل شش شهروند اراکی در تمام رسانه های سراسری و محلی منعکس شد. از همان ابتدا به دلیل اهمیت این پرونده و ابعاد فاجعه انگیز آن مقامات قضایی و مسئولین به دنبال بررسی سریعتر این موضوع بودند و بالاخره بعد از انجام تحقیقات و مراحل مختلف پرونده دادگاه علنی رسیدگی به شش فقره قتل برای متهمان روز سه شنبه هفدهم اسفندماه در دادگاه کیفری شماره یک اراک با ریاست قاضی رحمتی برگزار شد و پس از شنیدن اظهارات دادستان، اولیای دم، متهمین و وکلای آن ها رای نهایی صادر گردید. در این جلسه «عباس.ص» متهم ردیف اول به جرم مباشرت در شش فقره قتل عمد، چهار زن و دو مرد، حمل و نگهداری یک قبضه سلاح کلانشینکف و مهمات و اختلال در نظم و امنیت عمومی و «ر.ص» برادر قاتل به جرم معاونت در شش فقره قتل، تهیه وسیله ارتکاب قتل و مهمات و تحریک و ترغیب متهم به قتل مورد محاکمه قرار گرفتند.
اما ریشه این ماجرا در قتل دیگری بود و مسایل ناشی از آن و درگیری های بعدی موجب وقوع چنین حادثه ای شده بود. متهم ردیف اول سال گذشته به دلیل پرونده قتلی که مقتول آن، پسر دو تن از مقتولین، حادثه اخیر بود به همراه برادرزاده خود در زندان به سر می برد. اما «عباس.ص» در ماجرای این پرونده تبرئه و از زندان آزاد شد و چند روز بعد ازآزادی از زندان به وسیله اسلحه ای که توسط برادرش تهیه شده بود خانواده مقتول و همچنین یک خانواده دیگر را به قتل رساند.
متهم ردیف اول در دادگاه ضمن قبول اتهامات وارده و اقرار به آن علت اصلی قتل را بی حرمتی که به مادر قاتل از سوی خانواده مقتول عنوان کرد. «عباس.ص» علت قتل خانواده دیگر که یکی از مامورین نیروی انتظامی بود را نیز دست داشتن آن ها در دستگیری او برای همان پرونده و البته خیانت در امانت دانست. وی اظهار کرد: برادرش در هیچ کدام از قتل ها با او همراه نبوده و به اصرار و پافشاری او برای خرید اسلحه اقدام کرده است.
وی در پاسخ به این سوال دادگاه که هدف او از تهیه سلاح آن هم در زمان گذراندن دوران محکومیت در زندان چه بوده، گفت: در دادگاه های مختلف از سوی خانواده مقتول خصوصا پدرش تهدید می شدم که اگر از زندان خارج شوم من را خواهند کشت و از آنجاییکه می دانستم ان ها اسلحه دارند من هم برای دفاع از خود اقدام به تهیه اسلحه کردم.
«عباس.ص» ادامه داد: من تا قبل از دیدار پدرم در بیمارستان از قضیه بی حرمتی به مادرم بی خبر بودم و در زندان به هیچ وجه قصد انتقام جویی نداشتم ولی بعد از اطلاع از ماجرا و همینطور بیماری پدرم تصمیم به قتل گرفتم.
وی در پاسخ به این سوال قاضی که علت قتل خانواده دیگر چه بوده است، گفت: علی.م که مامور نیروی انتظامی بود به همراه خواهرش که قبل از زندان رفتن من قصد ازدواج با یکدیگر داشتیم در دستگیری ام نقش داشتند. در حالیکه من در آن درگیری و مرگ دوستمان بی گناه بودم.
عباس.ص اظهار کرد: از طرفی من در نزد این خانم مقداری طلا و وسیله به امانت داشتم که بعد از خروج از زندان و مراجعه متوجه شدم که آن طلاها و وسایل را فروخته اند.
متهم اضافه کرد: صبح حادثه ابتدا به منزل آن خانم و برادرش رفتم، البته قصد من کشتن آنها نبود ولی با آن آقا درگیر شدم ابتدا به سمت وی، سپس خواهرش بعد از آن مادر و در نهایت همسر او شلیک کردم. وی گفت: بعد به منزل خانواده مقتول رفتم اسلحه را در علمک گاز پنهان کردم و وقتی پدر مقتول که از دوستان سابقم بود پایین آمد او را مورد اصابت قرار دادم و بعد از آن همسرش را به گلوله بستم. در این میان یکی از همسایگان دخالت کرد که به پای او نیز شلیک کردم و گویا پسر نوجوان خانواده نیز مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود.
رضا.ص برادر متهم نیز که به جرم معاونت در قتل مور محاکمه قرار می گرفت، گفت: من اسلحه را به اصرار برادرم زمانی که در زندان بود تهیه کردم و او دلیل آن را دفاع از خودمان به علت تهدیدهای خانواده مقتول می دانست.
وی ادامه داد: من اگر لحظه ای فکر می کردم که برادرم چنین قصدی را دارد هرگز برای او اسلحه تهیه نمی کردم البته من در این خصوص هیچ آشنایی نداشتم و با همکاری یکی از آشنایان انجام دادم.
رضا.ص در پاسخ به این سوال دادگاه که وی نیز بارها به این مساله که قصد کشتن خانواده مقتول را دارد، اشاره کرده، گفت: ما با این خانواده مشکل داشتیم ولی اگر قرار بود این کار را بکنم چهل روز قبل از آزادی برادرم که اسلحه را تهیه کرده بودم انجامش می دادم و یا اینکه قبل تر این کار را می کردم در حالیکه از سوی این خانواده نیز تهدید و اذیت شده بودم.
بعد از آن اولیای دم مقتولین این حادثه همگی بر قصاص دو متهم پرونده اصرار کردند.
وکیل تسخیری متهم ردیف اول در این دادگاه گفت: علت وقوع حادثه در نزاع دسته جمعی سال گذشته بود، موکل بنده در طول یک سال حبس تحت فشار روحی بوده است و در این مدت مورد هیچ درمان روانی قرار نگرفته و به مثابه سایر محکومین فقط در زندان دوران محکومیت را سپری کرده است.
وی ادامه داد: موکل با انبوهی از کینه از زندان بیرون می آید و سرزنش های خانواده، بیماری پدر و درگیری مادر با خانواده مقتول همگی محرکی می شود تا با فشار درونی مرتکب قتل هایی شود که از قبل برنامه ای برای آن ها نداشته است.
وی افزود: در زمینه چنین پرونده هایی که محیط های بزه خیز نیز در آن موثر است باید به همه عوامل توجه کرد و صرفا هدف حل کردن یک پرونده و بستن آن نباشد بلکه باید مواردی از این دست آسیب شناسی شود.
شیرازی همچنین از نحوه وکالت تسخیری در روند پرونده ها انتقاد کرد و گفت: در تمامی مراحل بازپرسی باید یک وکیل همراه متهم باشد؛ ولی معمولا وکیل تسخیری زمانی گرفته می شود که مراحل مقدماتی تحقیقات انجام شده است.
عباس. ص در گفتگو با وقایع استان گفت: شاید اگر انسان ها گذشت داشتند هرگز این اتفاق نمی افتاد پرونده قتل سال گذشته را می شد با گفتگو و گذشت حل کرد ولی رفتار خانواده مقتول باعث اتفاقات بعدی شد.
وی ادامه داد: من از ابتدا قاتل و جانی نبودم ولی برخی تحریک ها و برخوردها باعث این اقدام شد.
در پایان این دادگاه متهم ردیف اول عباس. ص به دلیل محرز شدن اتهامات وارده به شش بار قصاص نفس در ملاعام، هشت سال حبس تعزیری درجه پنج و ۷۴ ضربه شلاق و رضا. ص متهم ردیف دوم به ۵۵ سال حبس و دو سال تبعید به ایذه محکوم شد.
آنچه که در برخورد با جرایمی از این دست توجه به آن ضروری است تحلیل جغرافیا و فرهنگی است که این واقعه در آن رخ داده است. در مناطق حاشیه نشین شهر بعنوان یک منطقه بزه پرور و تعریف برخی مفاهیم چون ناموس و غیرت بستر برای برخی جرایم فراهم است. به هر روی پرونده قتل شش شهروند اراکی با اعلام حکم قصاص قاتل بسته شد ولی آیا نباید برای پیشگیری از وقوع جرم های اینچنینی به آسیب شناسی عمیق تر پرداخت آیا نباید در زندان ها فضایی برای آماده سازی روحی و روانی محکومین برای ورود به جامعه باشد و هزاران چرای دیگر؟
شایان ذکر است وکلای دو محکوم می توانند ظرف ۲۰ روز در دیوان عالی کشور به حکم صادره اعتراض نماید.
