شنبه ۱۱ دی ۱۴۰۰  شماره ۱۵۱۹

بی نظم ها

مهرداد یاری

هر آنچه انتظار نداشتیم از آلومینیوم در این فصل ببینیم در این دیدار دیدیم واقعا که پذیرفتن این شکست بسیار تلخ بود. شکست خوردن اتفاق عجیبی نیست و همه هواداران می دانستند دیر یا زود آلومینیوم هم روزی شکست خواهد خورد اما حتی خوشحال ترین هوادار هم انتظار ندارد تیمش هم نتیجه را واگذار کند هم از نظر تاکتیکی و فنی بازنده باشد اما متاسفانه آلومینیوم در دیدار عصر چهارشنبه در برابر صنعت نفت همه جوره بازنده بود و کیلومترها از تیمی که در یازده هفته گذشته دیده بودیم فاصله داشت.
حتی بهترین بازیکن های تیم هم نتوانستند از نظر فردی بازی خوبی ارائه کنند و تنها شریفات، پورحمیدی و تا حدودی احمدی و درودی بودند که توانستند بازی نسبتا خوبی به نمایش بگذارند. بقیه بازیکن ها به شکل قابل توجهی از فرم خوب شان به دور بودند که بدون شک این وضعیت به جو حاکم بر تیم و ذهنیت بازیکن ها پیش از شروع بازی بر می گردد و گرنه این شدنی نیست تیمی که تا هفته پیش، بازی های خوبی ارایه می داده به یکباره دچار چنین افت شدیدی شود!
آلومینیوم حتی نتوانست نظم و انسجامی که همواره در امور دفاعی داشته را نیز حفظ کند و صنعت نفت توانست موقعیت های فراوان گلـــزنی بسازد و گل های زیادی نیز بزند که نهایتا هم روند بدون شکست آلومینیوم را توانستند قطع کنند و هم آمار عالی خط دفاعی و گل خورده اندک تیم را خراب کردند و به یکباره در این دیدار بیشتر از یازده دیدار گذشته دروازه آلومینیوم را باز کردند. صنعت نفت تیمی نبود که بتواند به تنهایی این همه کار را انجام دهد بدون شک اگر اشتباهات فراوان بازیکن های آلومینیوم همراهی شان نمی کرد قطعا نتیجه پایانی تفاوت زیادی با آنچه اتفاق افتاد، پیدا می کرد. البته رسول خطیبی نیز در کنفرانس پس از بازی به این بی نظمی و ضعف تیم اشاره کرد و عقیده داشت که بازیکن هایش با غرور وارد میدان شده و خود را از پیش برنده می دانستند هر چند که خطیبی مسئولیت باخت را پذیرفت و خودش را مقصر اصلی این شکست دانست.
آلومینیوم هنگام در اختیار داشتن توپ از سیستم ۴-۲-۳-۱ و هنگام دفاع کردن از سیستم ۵-۳-۲ استفاده می کرد. در ترکیب تیم نیز مثل همیشه حسین پورحمیدی در درون دروازه، سلیمان زاده و محمدزاده در عمق دفاع، آریاکیا و فخرالدینی در دفاع چپ و راست، احمدی و قایدرحمتی به عنوان هافبک دفاعی، امیر نوری هافبک پشت مهاجم، شریفات و علینژاد هم به عنوان وینگرهای راست و چپ عقب تر از نیما درودی که تک مهاجم تیم بود به بازی گرفته شدند.
نکته بسیار مثبت درمورد این ترکیب بازی دادن به نیما درودی بود که به خوبی نشان داد با تحرک بسیار زیاد و حرکت کردن در فضاهای به وجود آمده تا چه اندازه می تواند در بازی تهاجمی تیم موثر باشد همچنین حمل توپ فوق العاده ای که در نیمه نخست داشت به شدت قابل ستایش بود جابجایی عالی درودی در دقیقه ۷ و همکاری که با علینژاد داشت دلچسب بود و همچنین یک دویی که در دقیقه ۱۱ با شریفات انجام داد و حمل توپی که منجر به گرفتن خطای پشت محوطه جریمه صنعت نفت شـــد از ویژه ترین حرکات درودی در این دیدار بود در مجموع باید به بازی درودی در نیمه نخست نمره قبولی داد. بازی تا دقیقه ۱۵ در اختیار آلومینیوم بود و روند بسیار خوبی را در پیش گرفته بودند توپ به خوبی در زمین به گردش در می آمد و پاس ها با ضرب آهنگ تقریبا بالا و نظم خوبی ارسال می شد، همکاری های دو نفره و‌چند نفره به خوبی شکل می گرفت و موقعیت های خوبی هم به وجود آمد اما بازی از دقیقه ۱۵ به بعد تغییر کرد و آلومینیوم لحظه به لحظه از بازی خوبی که در حال انجام دادنش بود فاصله گرفت دقیقا از لحظه ای که فخرالدینی در اطراف محوطه جریمه در دفع توپ ضعیف کار کرد و آن را لو داد حملات و برتری صنعت نفت شروع شد. همان توپ ابتدا به یک موقعیت گلزنی برای نفت تبدیل شد سپس به یک خطا در اطراف محوطه رسید و نهایتا به کرنر ختم شد. پرس نفت باعث شده بود که آلومینیوم نتواند توپ را به خوبی به گردش در بیاورد و در انتقال موثر آن به مشکل بخورد که این مشکل تا انتهای بازی حل نشد. رفته رفته افت آلومینیوم شدت گرفت بازیکن ها سنگین به نظر می رسیدند هم تحرک شان کم شد و هم در بازگشت ها خوب عمل نمی کردند، فاصله بین بازیکن ها و خطوط افزایش می یافت و بازیکن های نفت برای ارسال پاس و دریافت توپ راحت بودند، بازیکن های آبادان به دفعات توانستند حمل توپ های طولانی داشته باشند و گاها چند بازیکن آلومینیوم را دریبل می زدند اتفاقی که قبلا به ندرت شـاهد آن بوده ایم. مهم تر از همه، بازیکن ها در یارگیری و تحت فشار قرار دادن یار مستقیم شان خوب عمل نمی کردند.
در صحنه گل اول ارسالی که همواره به خوبی دفع می شد این بار از روی سر محمدزاده عبور کرد و بازیکن نفت توانست آن را بزند، لمس توپ دوم هم توسط بازیکن نفت صورت گرفت، توپ سوم هم به طیبی رسید که به عنوان یک مدافع هم توانست آن را کنترل کند هم چرخید و هم ضربه اش را زد آن هم درون محوطه شش قدم که چند بازیکن آلومینیوم در آن منطقه حضور داشتند اما چون یارگیری ها به خوبی انجام نشده بود طیبی توانست گل بزند، در صحنه گل دوم هم همین اتفاق رخ داد و غویشاوی در لحظه ارسال و در رو به روی دروازه به طور کامل خالی مانده و یارگیری نشده بود، حتی در صحنه گل سوم هم توپ وقتی به بیت سعید رسید بدون هیچ مزاحمتی توانست به توپ ضربه بزند. البته آلومینیوم می توانست گل های بیشتری هم بخورد که خوش شانس بود و این اتفاق رخ نداد و در یک صحنه نیز واکنش عالی پورحمیدی مانع از گلزنی بیت سعید شد. در دقیقه ۴۷ بازیکن های صنعت نفت یک ضد حمله را ترتیب دادند اما ریکانی برای رسیـــدن مهاجم های این تیم چند لحظه ای توپ را نگه داشت و سپس آن را برای مهاجم شان ارسال کرد! در این صحنه با وجود مکثی که ریکانی برای ارسال پاس داشت باز هم هافبک ها و مدافعین آلومینیوم نتوانستند بازگشت خوبی داشته باشند.
در تمام بازی ها تحرک بالای خط هافبک آلومینیوم زبان زد همه بود و سخت ترین چالش حریفان، دوام آوردن و کنترل این هافبک های خستگی ناپذیر بود اما در این دیدار هافبک های آلومینیوم به شدت پر اشتباه و کم تحرک بودند. نمایشی که قاید رحمتی داشت دور از انتظار بود چرا که همواره او را هافبکی آزادتر دیده بودیم که در حملات شرکت می کند و بیشترین حمایت را از مهاجم های تیم انجام می دهد اما در این دیدار به طور کلی گم شده بود و گاهی به سختی می شد او را پیدا کرد نه در حمله حضور داشت و نه در امور دفاعی تاثیرگذار ظاهر می شد کم تحرکی قاید رحمتی مهم ترین ضعف خط هافبک آلومینیوم بود چرا که وقتی این هافبک پر تلاش و جنگنـده نتواند به خوبی در زمین بچرخد فضاهای اطراف محوطه جریمه خودی در اختیار حریف قرار گرفته و در فقدان دوندگی او ارتبــاط بین خط دفاع و حمله به مشکل می خورد و توپ به سختی منتقل می شود.
متاسفانه عملکرد تهاجمی علینژاد و آریاکیا در سمت چپ به شدت ضعیف بود و تقریبا در تمام ۹۰ دقیقه برای عبور از یار مستقیم شان ناکام ماندند و دیگر معلوم است وقتی بازیکن های تکنیکی تیم نتوانند از قدرت دریبل و پیش روندگی شان استفاده کنند رسیدن به دروازه حریف تا چه انــدازه سخت می شود. در این وضعیت امیر نوری نمی توانست به تنهایی برای انتقال توپ و ارسال پاس های کلیدی کاری از پیش ببرد و به شدت حضور نقی زاده در این دیدار احساس می شد که بتواند به خط هافبک جان بدهد و با تکیه بر خلاقیت و تکنیکی که دارد زهر خط حمله را بیشتر کند البته میثم آقایی در اواخر بازی تا حدودی توانست موثر بازی کند اما موتور این بازیکن خیلی دیر روشن شد و نتوانست تاثیری در نتیجه بازی داشته باشد. نکته منفی دیگر در این دیدار که ضربه زیادی به بازی تیم زد ضعف بسیار زیاد در ارسال توپ روی دروازه حریف بود متاسفانه در طول بازی بیشتر سانترها چنان ضعیف بودند که همه را مدافعین صنعت نفت دفع کردند و حضور بازیکن های بلند قامت آلومینیوم در زمین بی نتیجه ماند.
ساعت ها می شود درمورد ضعف های آلومینیوم در این دیدار حرف زد و به اشتباهاتی که کادر فنی و بازیکن ها داشتند اشاره کرد و حتی درمورد بازی خوب صنعت نفت و پیشرفتی که نسبت به بازی های قبل داشتند حرف زد اما در حال حاضر مجال پرداختن به آن نیست و صرفا به انتخاب های کادر فنی برای بهبود بازی و برگرداندن نتیجه اشاره خواهیم کرد. در اواخر بازی دیدیم که کادر فنی با بازی دادن به فاتح و مجیدی قصد داشتند که بازی مستقیم را در دستور کار قرار داده و با وجود بازیکن های بلند قامت روی هوا برتری داشته باشند اما بازیکن های آلومینیوم در این دیدار علاوه بر اینکه نتوانستند توپ های خوبی روی دروازه ارسال کنند حتی در انتقال توپ به کناره ها به قصد ارسال آن نیز ضعیف کار کردند. با وجود این شرایط کادر فنی به جای بازی دادن به بازیکن های بلند قامت باید ورود بازیکن های تکنیکی و خلاقی که بتوانند توپ را در مرکز میدان به خوبی به گردش در بیاورند در اولویت خود قرار می داد تا بتواند بازی را دست گرفته و موقعیت سازی کند. گل دوم نفت در دقیقه ۶۵ به ثمر رسید و زمان زیادی تا پایان نیمه باقی مانده بود که تیم بخواهد همچنان به بازی تاکتیکی روی بیاورد. در نیمه دوم هم این تنها شریفات بود که باژی خوبی به نمایش گذاشت و توانست همه کار انجام دهد اما یک بازیکن تنهـــا نمی تواند جور کل تیم را بکشد.