دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ شماره ۱۵۲۵

غیر فنی و دیگر هیچغیر فنی و دیگر هیچ

مهرداد یاری

از هفته ها قبل برای دیدن این بازی تب و تابی در بین هوادارهای فوتبال به وجود آمده بود. سپاهان تیمی که زیبا بازی می کند و آلومینیوم پدیده لیگ که با دوندگی بسیار و فرصت طلبی بازیکن هایش همه حریفان را در زمین بازی عاجز می کند.
شاید اگر تقابل آلومینیوم و سپاهان در اواسط نیم فصل اول انجام می شد، می توانستیم شاهد زیباترین بازی فصل باشیم اما آنچه در ظهر پنجشنبه شاهد آن بودیم یک بازی به شدت درگیرانه و بدون زیبایی های فنی بود. دو تیم خستگی شان را به میدان مسابقه آورده بودند و حتی بازیکن های خلاق نیز از توانایی های شان استفاده زیادی نکردند. در این دیدار دو تیم برای پیروز شدن عزم و اراده زیادی نداشته و صرفا روی اشتباهات حریف و خلاقیت فردی بازیکن هایشان تکیه کرده بودند در این بازی آنقدر خطا وجود داشت کــه هیچ‌ تیمی نمی توانست توپ را در مناطق خطرناک و حساس بچرخاند و برای ایجاد موقعیت های مناسب فرصت زیادی داشته باشد. آلومینیوم در این دیدار علاوه بر نقی زاده دیگر هافبک تاثیرگذار خود یعنی محمود قاید رحمتی را نیز در اختیار نداشت و در غیاب آن ها روز سختی را در امور تهاجمی گذراند.
در این دیـــدار به جای قاید رحمتی از امیــر نوری و به جای میثم نقی زاده از میثم آقایی استفاده شده بود. سیستم پیش فرض آلومینیوم در این دیدار مثل بیشتر بازی های فصل، ۴-۲-۳-۱ بوده و هنگام دفاع کردن به ۵-۳-۲ تغییر پیدا می کرد در این سیستم ۵ دفاعه پوریا آریاکیا که دفاع چپ تیم بوده به محمدزاده و سلیمان‌زاده نزدیک شده و سه دفاع مرکزی این سیستم را تشکیل می دهند در ادامه محمد علینژاد از وینگر چپ تا دفاع چپ عقب آمده و به این ترتیب علینژاد و فخرالدینی دو دفاع کناری تیم می شوند. مصطفی احمدی و امیر نوری دو هافبک دفاعی ثابت تیم هستند اما هنگام رفتن تیم به فاز دفاعی شریفات از وینگر راست یک خط عقب تر آمده و در کنار آن ها خط ۳ نفره ای را تشکیل می دهند آقایی به عنوان هافبک پشت مهاجم در کنار مهاجم نوک قرار گرفته و دو نفره به مدافعین حریف فشار می آورند البته هر گاه فشار حریف بالا رفته و خط هافبک تحت فشار قرار بگیرد هافبک پشت مهاجم از مهاجم نوک فاصله گرفته و به عنوان هافبک چهارم به خط هافبک ۳ نفره تیم اضافه می شود.
سپاهان تیمی است که هم به پرس کردن علاقه دارد و هم دانش و ابزار کافی برای انجام آن را دارد هر گاه توپ در یک منطقه قرار بگیرد سه بازیکن آمادگی نزدیک شدن به بازیکن صاحب توپ را دارند و این کار را در زمان مناسب آن انجام می دهند در مقابل آلومینیوم برای گیر نیوفتادن در این حربه حریف تاکیدی روی ارسال پاس های کوتاه نداشته و در مقابل به ارسال های پاس های بلند روی آورد و مدام توپ ها را به زمین سپاهان می فرستاد. نکته جالب توجه در این پرس کردن سپاهان و زیر توپ کشیدن آلومینیوم این بود که بازیکن های آلومینیوم در بیشتر مواقعی که مدافعین توپ را در اختیار داشتند به خوبی می توانستند با پاسکاری و جابجایی پرس سپاهان را خنثی و از آن عبور کنند اما در کمال تعجب پس از این مرحله زیر تــوپ می کشیدند.
نکته اول اینکه رد و بدل کردن توپ بین بازیکن ها در خط دفاع تاکتیک موثر در برابر پرس حریفان است و تیمی این کار را انجام می دهد که اولا بازیکن های تکنیکی و توانمندی برای حفظ، مالکیت و گردش توپ دارند و دوما قصد دارند روی زمین بازی کرده و با ارسال پاس های کوتاه و سریع توپ را به نزدیک محوطه جریمه حریف برساند آلومینیوم کار دشوار یعنی حفظ توپ یعنی شکستن پرس سپاهان را انجام می داد اما هنگامی که به بخش راحت تر می رسیدند زیر تــوپ می کشیدند و در بیشتر مواقع آن را از دست می دادند و نتیجه ای حاصل نمی شد. بهتر این بود که کادر فنی بازیکن های خود را نمی ترــساند و آن ها را سردرگم نمی کرد و در عوض با تشویق آن ها به انجام بازی روی زمین و ارسال پاس های کوتاه خط هافبک و دفاع سپاهان را با مشکل اساسی رو به رو کرده و بخشی از توان این تیم را می گرفت. دیدن آن همه پاس کوتاه هدر رفته ای که در ۲۰ دقیقه اول ارسال می شد بسیار آزاردهنده بود از طرفی آن همه درگیری میان بازیکن های دو تیم به طور واضحی بازی را کشته بود و عملا خبری از بازی زیبا و حتی یک بازی معمولی هم نبود گردش توپ به بدترین شکل صورت می گرفت و در نهایت در کمترین زمان ممکن توپ از دست رفته و به بازیکن های سپاهان می رسید البته سپاهانی ها نیز گردش توپ خوبی نداشته و آن را از دست می دادند. وقتی که تیم، میلی به گردش و انتقال توپ از کانال های مرکزی نداشت و تصمیمی برای باز کردن خط هافبک سپاهان نداشت طبیعی بود که شاهد ارسال پاس های بلند باشیم اما چیزی فراتر از حد طبیعی در این موضوع شکل گرفت و در ارسال های بلند دچار افراط شدند.
در گذشته اشاره کرده بودیم که آلومینیوم در ارسال پاس های بلند پیشرفت کرده و بر خلاف فصل قبل این پاس ها هدفمندتر ارسال شده و عموما در نزدیکی بازیکن خودی فرود می آیند و مورد استفاده قرار می گیرند اما در بازی سپاهان این ارسال ها بیشتر به قصد خنثی کردن خط هافبک این تیم بود تا اینکه هدف تهاجمی را دنبال کند به همین علت نیز بیشتر این ارسال ها به مدافعین سپاهان رسید.
آلومینیوم باز هم از نظر دفاعی عملکرد خوبی داشت و توانست دروازه خود را بسته نگه دارد و به این ترتیب یکی دیگر از تیم های بزرگ لیگ در باز کردن دروازه آلومینیوم ناکام ماند. آلومینیوم تن به خطر نداد و با دوندگی زیاد و انجام بازی درگیرانه در وسط زمین توانست خط هافبک قدرتمند سپاهان را زمین گیر کند. زیباترین صحنه بازی و بهترین عملکرد دفاعی تیم آلومینیوم شوت زیبای رفیعی و سیو تماشایی و بی نظیری بود که پورحمیدی در دقیقه ۵۵ انجام داد شوت سروش رفیعی کات زیادی گرفته از یک سوی دروازه به سوی دیگر متمایل شد و نزدیک بود با چسبیدن به تور دروازه آلومینیوم یکی از زیباترین گل های فصل را بسازد اما حسین پورحمیدی دروازبان با استعدادی است که گاه و بی گاه هواداران را با سیوهای تماشایی اش به وجد می آورد در این صحنه هم با کش و قوسی زیبا که به دست و بدن خود داد توانست یک شیرجه دیدنی زده و توپ را دفع کند جدا که این یک سیو دیدنی بود. البته در همین صحنه دیدیم که سروش رفیعی هنگام شوت زدن با آسایش و فراغ بال توانست اقدام به شوتزنی کند و در محدوده ۵ متری او هیچ بازیکنی از آلومینیوم حضور نداشت و اگر سیو دیدنی پورحمیدی نبود آن همه تلاش و دوندگی و برخورد بر باد می رفت. از طرفی دو اشتباه دیگر از سه بازیکن خوب تیم صورت گرفت که بعید به نظر می رسید در دقیقه ۷۶ شهریار مغانلو با یک دریبل درون محوطه جریمه توانست هم از سلیمان زاده عبور کند و هم ازفخرالدینی و با دروازه آلومینیوم تک به تک شد. در این صحنه عبور مغانلو بیشتر از اینکه بـــه واسطه توانایی تکنیکی او باشد ناشی از عدم جدیت و سهل انگاری سلیمان زاده و فخرالدینی بود دو بازیکنی که تجربه و قدرت دفاعی آن ها انتظارات را بسیار بالا برده است و دیدن چنین صحنه هایی عجیب است. در دیگر صحنه حسین پورحمیدی در دقیقه ۸۳ یک خروج فاجعه بار داشت و باز هم نزدیک بود دروازه آلومینیوم فرو بپاشد و سه سیو دیدنی خودش نیز بی اثر شود.
در دیدار برابر سپاهان سمت چپ آلومینیوم بدترین عملکرد خود را داشت و به طور کلی چپ آلومینیوم خوابیده بود و خبری از حرکت های انفجاری و سانترهای آریاکیا نبود از طرفی محمد علینژاد بدون حمایت موثر آریاکیا در محاصره مدافعین حریف کاری از پیش نمی برد شاید عملکرد ضعیف آریاکیا در امور تهاجمی ناشی از خستگی باشد اما کادر فنی باید اطمینان حاصل کند که این ضعف به توانایی های فنی او مربوط نمی شود. آریاکیا یکی از مهم ترین ارکان تیم می باشد کـــه ضعف او به تمام تیم سرایت کرده و همه را تحت تاثیر قرار می دهد او بازیکن موثری است که پیروزی های آلومینیوم با پیشروی های با کیفیت او ارتباط زیادی دارد.