روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
یکشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۷ شماره ۹۸۷
***
سمیه انصاری فر: هنرمندان استان مرکزی همیشه در جشنواره های مختلف نمایش خوبی از عرضه آثار و هنر خود داشته اند هر چند که با وجود این شایستگی ها همیشه دلگرمی آن ها به حمایت ها چه از سوی بخش خصوصی و چه دولتی کم و یا هیچ بوده و اغلب آن ها به دلیل همین بی محبتی ها یا شهر خود را ترک کرده اند و یا اگر مانده اند کم کار شده اند به امید روزی که اندیشه و هنرشان ارج گذاشته شود. چندی پیش یکی از هنرمندان عرصه موسیقی استان در یکی از جشنواره های ملی تندیس و رتبه برتر را از آن خود کرد. هنرمندی که نزدیک به یک سال است برای ارتقا سطح هنری خود و البته نبود شرایط مساعد در شهر به سمت پایتخت کوچ کرده است. «یاسر اسماعیلی» یکی از خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی است که اولین آلبوم خود« بگذار و بگذر» را سال ۹۴ منتشر و اولین کنسرت سنتی خود همراه با گروه بومی را نیز یک سال بعد با همین نام در اراک برگزار کرد.او در طی فعالیت حرفه ای اش در زادگاهش با بی مهری های مختلفی رو به رو شد. به بهانه کسب عنوان برتر در جشنواره هنری دفاع مقدس« فانوس» در بخش موسیقی با کلام گفتگویی با وی داشته ایم. این جشنواره در چهار بخش فیلم، موسیقی، هنرهای نمایشی و هنر تجسمی و سنتی در آذرماه امسال برگزار شد.
***
در مورد اثری که در این جشنواره حائز رتبه شد توضیح دهید.
تصنیف «مرز کمانگیران» از آلبوم «بگذار و بگذر» در بخش موسیقی با کلام در جشنواره ملی دفاع مقدس«فانوس» تندیس و دیپلم افتخار را بدست آورد. آهنگسازی این اثر با «پیمان خازنی» و شعر از « حامد حسینخانی» است. این اثر با موافقت بنده از سوی اداره کل حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس استان مرکزی به این جشنواره ارسال شد و اختتامیه آن روز دوم آذرماه در شهر بندرعباس انجام شد و یکـی از خوشحالی ها و افتخارات من این است که جایزه خود را از دست استاد «محمد علی بهمنی» دریافت کردم. داوران بخش موسیقی جشنواره «بهزاد عبدی» و «امیرحسین سمیعی» بودند.در بخش موسیقی باکلام آثار متفاوتی از هر سبکی مورد داوری قرار گرفته بودند و وجه اشتراک آن ها موضوعشان بود که دفاع مقدس و ایران بود. البته تصنیف « مرز کمانگیران» به دلیل اینکه ارکسترال بوده فضایش به پاپ نزدیک بود.
آلبوم اول شما «بگذار و بگذر» بود آیا به فکر جمع کردن یک آلبوم دیگر نیستید؟
در حال حاضر خیر، با توجه به شرایط اقتصادی و هزینه های بسیاری که انتشار یک آلبوم دارد فعـلا برنامه ای در این خصوص ندارم و در یکی دو سال گذشته آثار خود را به صورت تک آهنگ ارائه داده ام که البته تعدادشان از تراک های یک آلبوم بیشتر شده است.
در مورد برنامه های کنسرتتان در آینده بگویید با توجه به مهاجرتتان از اراک آیا در این شهر باز هم کنسرت خواهید داشت؟
آخرین کنسرتی که داشته ام اسفندماه سال گذشته بهمراه یک گروه محلی بزرگ در کرج بوده است. در مورد مهاجرتم نیز باید بگویم که نزدیک به یک سال است که به کرج آمده ام تا در نزدیکی مرکز باشم و این مساله تنها با هدف ایجاد ارتباطات بیشتر و ارتقا سطح هنری خودم بوده است. در مورد برگزاری کنسرت در شهر اراک و استان مرکزی نیز باید بگویم در آینده نزدیک و در اولین فرصت این اتفاق رخ خواهد داد. البته با توجه به اینکه هزینه های برگزاری کنسرت نیز بالاست و اغلب حمایتی از گروه های بومی نمی شود و با سابقه ای که از کم لطفی ها در گذشته داشته ام به فکر این هستم که با برنامه مشخص تر کنسرت بعدی برگزار شود تا در سالن پر این برنامه اجرا شود نه در سالنی نیمه خالی تا هزینه ها از طریق بلیت فروشی جبران شود که البته اغلب گروه های بومی استان با این چالش به دلیل نبود حمایت و تبلیغ مناسب رو به رو هستند. کنسرت بعدی من به صورت موسیقی تلفیقی خواهد بود و قطعا از ظرفیت فضای مجازی در جذب مخاطب استفاده خواهم کرد.
آیا فضای مجازی می تواند در معرفی یک خواننده و آثار او موثر باشد؟
قطعا تــاثیر بسیـــار دارد زیرا فضای مجازی یکی از رسانه های قدرتمند کنونی است همانطور که هم اکنون می بینیم بسیــاری از خواننده های شناخته شده امروز ابتدا آثارشان را در فضای مجازی منتشر کردند. در حال حاضر در حال ساخت یک کار پاپ سنتی به نام « همه خاطره هاش» هستم. شعر این ترانه از «یاها کاشانی» و آهنگسازی آن با «انوشیروان تقوی» بوده است. کلیپ این آهنگ در جنگل های رشت ساخته شده و برنامه ام این است که به صورت گسترده در فضای مجازی پخش شود.
به غیر از آقای پیمان خازنی با چه آهنگسازهای دیگری همکاری داشته و دارید؟
بعد از آقای خازنی بیشتر آهنگسازی آثارم با آقای «بهنام صبوحی» شاگر «استاد فخرالدینی» بوده که تحصیلکرده موسیقی است.
آیا مهاجرت به پایتخت در روند رو به رشد کارهای شما موثر بوده است و اینکــه می توان همیشه آن را نکته مثبتی در نظر گرفت و اینکه دلیل اصلی این مهاجرت ها که هم اکنون نیز در میان هنرمندان بسیار شده چه می تواند باشد؟
به جرات می گویم که که سرعت حرکت رو به جلو و پیشرفتی که در یک ساله گذشته داشته ام قابل مقایسه با اراک نیست و شاید با چند سال کارم در استان برابری کند.
شاید علت مهاجرت حداقل در حوزه موسیقی این باشد که بیشتر ارتباطات و بهترین موزیسین ها، بهترین آهنگسازها و شاعران در تهران هستند که البته اکثر آن ها نیز از شهرستان به پایتخت آمده اند. البته این نکته هم در مورد اهالی موسیقی وجود دارد که اگر یک شرکت یا موسسه هنرمند را حمایت کند ممکن است خیلی زودتر شناخته شود وگرنه اگر کسی بخواهد فقط به قدرت و توانایی خودش اکتفا کند مسیر سختی پیش رو خواهد داشت.
به عنوان هنرمندی که هنوز دل در گرو استان خود دارد چه انتقادی به عملکرد متولیان فرهنگی و فعالان اقتصادی بعنوان اسپانسر دارید؟
استان مرکزی با وجود اینکه استانی است که از لحاظ اقتصادی شرایط مناسب و صنایع مختلفی دارد؛ ولی متاسفانه حمایت از هنرمندان بومی در آن کم است در حالی که همین صنایع می توانند اسپانسر خوبی برای کنسرت های بومی باشند. مثلا در زادگاه من شهر شازند با وجود سه صنعت بزرگی که دارد انتظار حمایت بیشتری می رود در حالی که یکی از همین صنایع سال گذشته از خوانندگان غیر بـــومی حمـــایت و بلیت هایش را خریده بود در حالی که من برای کنسرتم در مهاجران و اراک بارها به این صنایع مراجعه کردم تا با تخفیف بلیت ها را از من بخرند و آن ها امتناع کردند متاسفانه هر کسی از بیرون می آید مورد اقبال و توجه بیشتر است.
شما به تازگی با صدا و سیما نیز همکاری داشته اید در این خصوص توضیح دهید.
بله من همکاری خود با دفتر موسیقی صدا و سیمای ایران را با دو کار مذهبی «من برادر توام» و «سالار زینب» به صورت نماهنگ آغاز کرده ام که این دو اثر در تمام شبکه های سراسری پخش شد و باعث افتخار است که بگویم قبل از اینکه خواننده موسیقی ایرانی باشم خواننده مــذهبی بوده ام. البته قصد دارم همکاری ام با صدا و سیما را ادامه بدهم زیرا رسانه به طور کلی در معرفی آثار یک هنرمند و خود او بسیار موثر است. به غیر ازاین فعالیت ها موسسه فرهنگی هنری «آوای سرو سهی» نیز با مدیریت بنده در حال برگزاری کنسرت و انتشار آلبوم و تک آهنگ است و به زودی کنسرت «فرزاد فرزین» در ۱۵ و ۱۶ آذر در اراک توسط این موسسه برگزار خواهد شد.
