صنعتگر هنرمند

چهارشنبه ۶ مهر ۱۴۰۱ شماره ۱۶۲۳

گفت و گوی وقایع استان با سعید فارسی خالق تابلوهای قلمسابی به بهانه حضورش در دوازدهمین نمایشگاه بین المللی صنایع دستی در اصفهان

فاطمه چاپاری: سعید فارسی با استفاده از علم پرسپکتیو و تکنیک قلمسابی که نوع کاملا متفاوتی از قلم زنی به شمـار می رود توانسته بناهای تاریخی ایران و جهان را بر سطح فلزاتی چون آلومینیوم، مس و برنج برجسته سازی و ظاهر نماید.
وی که فارغ التحصیل رشته مهندسی برق (الکتروتکنیک) و الکترونیک است، در عنفوان جوانی با تاسیس یک شرکت به مدت ۱۱ سال به ساخت انواع ترانسفورماتورهای کاهنده، آدابتور و شارژ باطری پرداخته تا اینکه بر اثر حملات هوایی نیروهای بعثی ۹۰ درصد این شرکت تولیدی تخریب می شود و او ناچار به تهران مهاجرت می کند و در آن جا ۱۹ سال به کار تجارت قطعات الکترونیکی می پردازد و به دلایلی مجددا به اراک باز می گردد و شرکتی در زمینه تولید سازه های فلزی تـاسیس می نماید که پس از ۱۳ سال فعالیت در این شرکت، در مواجهه با بحران تحریم های اقتصادی، لاجرم از صنعت کناره گیری می کند و توشه تجربیات فنی خویش را در قلمسابی بر روی فلزات به کار می بندد.
فارسی که از علاقمندان ادبیات می باشد، سال ها است که در اوقات فراغت از کار هنری به مطالعه شعر کلاسیک فارسی پرداخته است. ماحصل ۷ سال فعالیت هنری او مجموعه ای از تابلوهای سه بعدی قلمسابی است که در دوازدهمین نمایشگاه تخصصی صنایع دستی در اصفهان مقابل دیدگان علاقمندان هنر به نمایش در خواهد آمد. بـه همین بهانه گفت و گویی داشته ایم با این هنرمند که در ادامه خواهید خواند:

چه شد که بعد از سال ها فعالیت در عرصه صنعت به هنر رو آوردید؟
من از جوانی به هنر، نواختن موسیقی، شرکت در شب شعر و مطالعه آثار شعرای بزرگ علاقمند بودم اما در مدت فعالیتم در صنعت و تجارت فرصتی برای پرداختن به علاقمندی هایم نداشتم و زمانی که به علت تحریم ها مجبور به کناره گیری از صنعت شدم توانستم به مطالعه ادبیات کلاسیک فارسی بپردازم و به هر حال برای هر انسانی این مساله مهم است که از ثمره عمرش اثری برای بشریت به جا بگذارد و من یک سال و نیم با خود می اندیشیدم و در جست و جو بودم تا هدف هنری ام را پیدا کنم و در همین زمان توانستم روشی برای خلق تابلوهای فلزی در سبک قلمسابی ابداع نمایم که پس از سال های (نیستی) انسان ها با دیدن این آثار لذت ببرند و یادی از ما بکنند، این انگیزه آغازین برای شروع کار من بود.

آیا قلمسابی سبک شخصی شما در حکاکی فلز است؟
بله همیشه در این فکر بودم چه کاری می توان کرد که در عرصه هنر نو باشد. این کاری که در حال حاضر دنبال می کنم طرح بناهای تاریخی ایران و جهان بر روی فلز است که نـوع کاملا متفاوتی از قلمـزنی محسوب می شود، تابلوهای موجود همگی با بهره مندی از علم پرسپکتیو و در روشی کاملا متفاوت خلق شده است. در نوجوانی مشاغلی چون نجاری، کفاشی، خیاطی، پینه دوزی و .. را تجربه کرده بودم و با وسیله و ابزار کار آشنایی داشتم این شناخت را به همراه تجربه ۵۰ سال کار فنی در برق، الکترونیک، مکانیک، هیدرولیک و پنوماتیک در خدمت هنر حکاکی فلز گرفته ام و از این طریق این نقوش را روی فلزاتی چون مس، آلومینیوم و برنج برجسته ساخته ام.

از آن جا که به تجربه تان در عرصه صنعت اشاره نمودید لطفا بفرمایید از چه زمانی کار تولید را آغاز نموده اید؟
اولین شرکت من با عنوان فارس الکتریک در سال ۱۳۵۳ تاسیس شد و بعد از ۱۱سال فعالیت در عرصه تولید انواع ترانسفورماتورها، بر اثر حملات هوایی نیروهای بعثی در سال ۶۴ با تخریب ۹۰ درصدی مواجه شد و می دانید من در مقابل این اتفاق چه کردم؟ تنها خندیدم و بسیاری از کارگران احساس می کردند این واکنش من به دلیل شوکه شدن در برابر این حادثه است. اما واقعیت این بود که ما همگی در یک پناه گاه معمولی بودیم و با وجود اینکه شرکت و کارگاه ها به کلی از بین رفته بود اما هیچ گونه آسیبی به هیچ یک از نیروهای انسانی شرکت وارد نشد و همگی ما در سلامت کامل به سر می بردیم و این موضوع باعث خوشحالی من شد با این همه تصور این اتفاق سخت است چرا که کل سرمایه مادی من از بین رفت.

بعد از آن اتفاق چه کردید؟
بعد از این اتفاق با خودم گفتم یعنی با این همه تجربه و علم نمی توانم در جایی دیگر کاری را آغاز کنم و از همین رو تصمیم گرفتم به تهران مهاجرت کنم و وقتی این موضوع را با همسرم در میان گذاشتم وی نیز استقبال کرد و با مهاجرت به تهران کار تجارت قطعات الکترونیکی را آغاز نمودم. از کودکی تا به امروز همواره با چالش زندگی کرده ام و در مدت فعالیتم در علم الکترونیک تبحری پیدا کرده بودم که در این کار مرا یاری داد به این شکل که وقتی در بازار توانمندی های مرا می دیدند به من اعتماد می کردند و اجناس خود را برای فروش به من می سپردند و کم کم توانستم جایگاه خوبی در این عرصه پیدا کنم اما پس از ۱۹ سال فعالیت، تجارت قطعات الکترونیک در تهران را به یکباره کنار گذاشتم و مجددا به اراک بازگشتم و در شهرک خیرآباد در زمینی به متراژ ۱۰ هزار متر شروع به تولید سازه های فلزی دریایی کردم که در نهایت پس از ۱۳ سال فعالیت در مقابله با بحران ها ناچار به کناره گیری از صنعت شدم و تجربه کاری ام را در قلمسابی به کار گرفتم که منتج به تولید تابلوهایی نقش برجسته فلزی از بناهای تاریخی ایران و جهان شد.

پس در عرصه هنر نیز همچنان سرو کارتان با فلز بود، تجربیات فنی شما چگونه در هنر به یاری تان آمد؟
تمام اشیائی که در اطرافمان می بینیم از روی نیاز و در یک پروسه فنی ساخته شده اند، بگذارید این گونه توضیح بدهم؛ یک دکتر و یک مهندس در گفت و گو با یکدیگر ابزار جراحی را می سازند در واقع پزشک ایده ساخت و تئوری را در اختیار مهندس می گذارد و مهندس بــا علم خـود این ابزار را تولید می کند و من در ایـن هنر تلفیقی از هر دوی این کارها را انجام داده ام.

چرا تصمیم گرفتید آثار خود را در شهر اصفهان به نمایش بگذارید؟
از آن جا که اصفهان مهد هنرهایی چون قلمکاری، قلم زنی و غیره است تصمیم گرفتم آثار خود را در نمایشگاه بین المللی اصفهان به نمایش بگذارم تا اساتید و اهل فن در این رشته آثارم را محک بزنند و با نقد و نظرات خود مرا در دنبال کردن این هنر کمک کنند و پس از آن هم در نمایشگاه تهران حضور خواهم یافت. برای تولید تمامی آثاری که در نمایشگاه ارائه خواهد شد سبکی نو تحت عنوان قلمسابی را به کار گرفته ام که کاملا شخصی است.
به گزارش وقایع استان آثار سعید فارسی هفتم تا یازدهم مهرماه در دوازدهمین نمایشگاه تخصصی صنایع دستی، گردشگری و هتلداری واقع در کمربندی شرق، مقابل روشن دشت، نمایشگاه بین المللی اصفهان در سالن A غرفه ۱/A227 در برابر دیدگان علاقمندان هنر به نمایش در خواهد آمد.