انتخابات بیکارها

سه شنبه ۲۹ فروردین ۹۶ شماره ۵۶۵
****
دکتر کوروش محمدی
رییس انجمن آسیب‌های اجتماعی کشور
****
متاسفانه بیکاری در کلانشهرها به میزان زیادی افزایش یافته است و آمارها حاکی از این است که در برخی شهرها نرخ بیکاری به بالای ۴۰ درصد نیز می‌رسد؛ چرا که چشم‌اندازی برای اشتغال این افراد در نظر گرفته نشده و نتیجه‌ای جز یاس و ناامیدی این افراد نسبت به آینده را نخواهد داشت. در این شرایط بسیار از جوانان هستند که قصد ازدواج دارند و یا وارد زندگی مشترک شده‌اند اما پایگاه و جایگاه شغلی مناسبی ندارند، شانس خود را به آزمون و خطا می‌گذارند و وارد عرصه انتخابات می‌شوند. یکی از آسیب‌های وارد شده به انتخابات حضور افراد بدون هدف و برنامه به عرصه انتخابات است.افراد بیکار تحصیلکرده با نداشتن برنامه، بسته‌کاری و نداشتن عملکرد و تنها با پشتوانه «شانس» در کاندیداتوری انتخابات شرکت می‌کنند. همانگونه که در سال‌های اخیر حضور چهره‌های غیر تخصصی و نامربوط به حوزه شهری مانند ورزشکاران، هنرمندان و … فضا را به این سمت کشاند که هر شخصی با هر میزان توانایی و سطح برنامه می‌تواند وارد انتخابات شود و همین موضوع باعث می‌شود تا جا برای افراد شایسته تنگ شود چرا که بسیاری از مردم به سمت چهره‎ها کشیده می‌شوند.
حس مسئولیت اجتماعی این افراد حس زیبایی است اما با احساس مسئولیت واقعی و جامع فاصله زیادی دارد،امروز متاسفانه توازن میان اشتغال، تخصص، تعهد و نیازهای جامعه بهم خورده است. بحث بیکاری و فقر و … در کنار یکدیگر موجب شده تا جوان تحصیلکرده‌ای که آینده شغلی ندارد برای تامین معاش زندگی خود نیز شده شانس خود را در انتخابات محک بزند. از سویی دیگر نرخ مسئولیت پذیری در کشور کاهش یافته و دلیل دیگری برای کاهش نرخ مسئولیت پذیری در کشور شده است. در دنیا پذیرش مسئولیت گران است و هرکسی به خود اجازه نمی‌دهد وارد انتخابات شود و مسئولیت چندین هزار نفر دیگر را در حوزه خدمات شهری به عهده بگیرد چرا که نیاز به پاسخگویی در آنجا وجود دارد. اما در کشور ما نرخ مسئولیت‌پذیری ارزان است، چرا که به طور مثال پس از حادثه پلاسکو کسی پاسخگو نیست و بازخواست نمی‌شود. به هر میزان پاسخگویی در پذیرش مسئولیت بالا باشد، نرخ آن نیز افزایش خواهد یافت. همین موضوع باعث می‌شود تا جوانی بدون هیچ توانایی اجرایی و نداشتن تخصص به کاندیدا شدن روی آورد.