دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸  شماره ۱۰۸۶

نگاهی طنز به تلاش های خستگی ناپذیر شورای شهر اراک برای سرویس های بهداشتی شهر

چشمه های امید

سهراب جان بزرگی

یکی از علت های اصلی مهاجرت، زندگی در شهرهایی است که حداقل استاندارد های لازم برای زندگی را ندارند. این اتفاق در مقیاس بزرگتر قابل بسط دادن به وضعیت کشور نیز هست. وضعیت غم انگیزی که امروز فکر بسیاری از ایرانیان را درگیر خود کرده است. اما در حوزه مهاجرت درونی و از شهری به شهر دیگر نیز شهروندان اراکی برای مهاجرت به شهرهای بزرگتر و با کیفیت تر تمایل نشان می دهند. این مهاجرت می تواند دلیل های مختلفی مانند شغل، تحصیل، دسترسی به امکانات بیشتر داشته باشد. در جلسه این هفته شورای شهر اراک به یکی از مهمترین دغدغه های مردم شهر پرداخته شده است و نمایندگان منتخب مردم با تمام توان و زحمت توالت های عمومی سطح شهر را در صحن شورا به بحث و گفتگو گذاشته اند. پیمان رشیدی در صحن رسمی شورای شهر اراک در خصوص وضعیت سرویس های بهداشتی این شهر با بیان اینکه ٢ سال است که در این خصوص صحبت می شود، گفته است: به دلیل عدم ورود مستقیم شهرداری به این موضوع تاکنون تکلیف این موضوع مشخص نشده است. وی با اشاره به اینکه می توان برای سرویس بهداشتی و چشمه ها طرح جامع تدوین کرد، گفته: به نظر می رسد شهرداری باید تمرکز خود را بر ایجاد سرویس در مرکز شهر به دلیل تراکم تردد مصروف کند و حداقل در دو قسمت راسا ورود و مکان یابی کند. پی گیری های جدی و مصمم پیمان رشیدی برای «تدوین طرح جامع سرویس های بهداشتی» جای امیدواری بسیار دارد. اما در مقابل رشیدی، مرادی عضو دیگر شورا در سمت دیگر ماجرا ایستاده و معتقد است در امامزاده و مسجد ابوالحسن تقریبا ٢۴ ساعته باز هستند و ۶۴ چشمه نیز در کوچه اول بازار منعلق به شهرداری اراک وجود دارد، اما متوجه نمی شوم که چرا دائما موضوع کمبود سرویس مطرح می شود، تنها باید اطلاع رسانی درستی صورت گیرد.
در میان این دو نظریه بسیار مهم شهری، یعنی تدوین طرح جامع سرویس بهداشتی عمومی و یا اطلاع رسانی دقیق و درست از موقعیت سرویس های بهداشتی، رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر معتقد است در اماکن عمومی مانند مساجد باید مسئله استفاده از سرویس بهداشتی با ورود هیات امنا حل شود تا موضوع به شورا کشیده نشود.
به همین بهانه ابتدا نگاهی انداختم به وضعیت بهترین شهرهای جهان برای زندگی و المان هایی که یک شهر را در این وضعیت قرار می دهد. هر ساله کمپانی «مِرسر» کیفیت زندگی در شهرهای مختلف جهان را منتشر می کند. این کمپانی در تازه‌ترین بررسی خود با درنظر گرفتن معیارهای مختلف فهرست جدیدی از با کیفیت‌ترین شهرهای جهان را ارائه کرده است. این یکی از جامع ترین رتبه بندی ها در نوع خودش است که سالانه برگزار می شود و شرکت های چند ملیتی هـزینه انجام این تحقیق را می پردازند. در این بررسی نکته جالب توجه ای که وجود دارد و آن این است که شهرهای لندن و نیویورک و اراک جایی در لیست ۲۳ شهر برتر جهان از نظر کیفیت زندگی ندارند. کمپانی Mercer در این بــررسی ۴۵۰ شهر در تمام دنیا را بر اساس شاخص های زیر برای ارزیابی بهترین شهرها انتخاب کرده اند.

فضای سیاسی و اجتماعی (ثبات سیاسی، میزان جرم و جنایت و اجرای قانون)
شهر اراک در میزان جرم و جنایت از وضعیت بسیار خوبی برخوردار است. سال گذشته عباس قاسمی دادستان اراک در نشستی با اصحاب رسانه گفته بود: مواد مخدر با دارا بودن ۸ هزار پرونده، ضرب و جرح عمدی ۶ هزار و ۳۹ فقره پرونده، توهین به اشخاص عادی ۵ هزار و ۸۸۳ فقره پرونده، سرقت مستوجب تعزیر ۴ هزار و ۹۶۳ فقره، ایراد صدمات غیر عمد بر اثر تصادفات رانندگی ۴ هزار و ۵۰۰ پرونده، تهدید ۳ هزار و ۶۰۰ پرونده، خشونت‌های فردی ۲ هزار و ۲۰۰ پرونده، افترا یک هزار و ۸۶۰ پرونده، کلاهبرداری یک هزار و ۶۴۰ فقره پرونده و مفقودی چک، جرایم مربوط به چک یک هزار و ۳۳۰ فقره پرونده، ۱۰ اتهام اول دادسرای استان مرکزی است. اینها در کنار ۶ فقره قتل در شهر اراک نشان از ثبات اجتماعی بسیار بالای اراک دارد. در مورد فضای سیاسی شهر نیز ذکر همین نکته کافی است که خروجی فعالیت به اصطلاح حزبی و لیستی در انتخاباتش، همین شورای شهر محترم است. هرچند شوراهای قبلی و احزاب راستی هم تکلیفشان از چپی ها مشخص تر است و بد بودن یکی نشان از خوب بودن دیگری ندارد.

فضای اقتصادی (پول رایج کشور، مبادله ارزی، خدمات بانکی)
اراک روزگاری در حوزه اقتصادی حرفی برای گفتن داشت، البته نه برای شهروندان اش. کارخانه هایی که از دودکش هایشان پول در می آمد و برای رضای پایتخت نشین ها خرج میشد. اما خوشبختانه امروز آن دیگی که ما را می جوشاند اما برای ما نمی جوشید، دیگر زوری برای جوشیدن و جوشاندن ندارد. با شروع بحران اقتصادی در ایران، غول های صنعتی اراک یکی پس از دیگری به زانو در آمدند. در پی آن هم بانک ها هم به رسالت اصلی خودشان که همان دلالی است بازگشتند و اقتصاد شهر نیز از درون و بیرون پاشید.

فضای اجتماعی، فرهنگی (آزادی بیان، عدم سانسور رسانه ها)
در هنگام رانندگی در شهر بسیار مراقب باشید. کوچکترین اشتباه ممکن است سرتان را به باد بدهد. اکثر راننده ها مسلح به قفل فرمان و چوب بیسبال و سایر عدوات درگیری هستند که در صورتی که پراید مدل ۹۲ بی رنگشان خدایی نکرده ضربه ای دید، دکوراسیون صورت راننده خودروی دیگر را پیاده کنند، بدون توجه به اینکه شاید رانندگی شوماخر طور خودشان ایراد داشته باشد و مقصر باشند. این اعصاب خوردها در همه رده ها وجود دارند. جرات دارید کوچکترین صحبتی کنید، مثلا بگویید فلانی در حوزه ورزش خوب کار نکرد. یا فلان موزیسین با تی شرت گلدارش روی صحنه حاضر شد. یا فلان بستنی فروش اسپــانسر کنسرت «وطنم ای شکوه پا برجا» شد. همه اصناف بر سرتان خراب می شوند که مگر کار روزنامه نگار تعریف و تمجید نیست؟ بگذریم.

وضعیت بهداشت و سلامت (منابع و خدمات درمانی، بیماری‌های عفونی، فاضلاب شهری، دفع زباله، آلودگی هوا)
احتمالا گذر همه اراکی ها یک بار به بیمارستان ولیعصر اراک که به گفته سرپرست دانشگاه علوم پزشکی یکی از مجهزترین بیمارستان های غرب کشور است و همواره درصد بسیاری از بیماران از شهرها و استان های اطراف را هم میزبانی می کند، افتاده باشد. و باز هم احتمالا همه بر سر این موضوع توافق دارند که رفتنتان به داخل ولیعصر با خودتان است اما برگشت تان با خدا. سیستم فاضلاب شهری اراک که سالهاست در حال زخمی کردن خیابان ها و محله هاست، یکی از پیچیده ترین سیستم های فاضلاب جهان بعد از لندن است. دقیقا مثل تراکتور که پرطرفدارترین تیم دنیا بعد از منچستر است. احتمالا در تولید و پرورش سوسک های فاضلاب بتوانیم رتبه خوبی را در سطح جهان به دست آوریم، صادرات این محصول به کشورهای خاور دور و دوستان چینی می تواند ارز آوری خوبی برای شهر داشته باشد. وضعیت آلودگی شهـر اراک هم با دودکش های شرکت های مهندسی ساز و در مسیر باد، بسیار خوب است. بدن اراکی ها به لحاظ مواد آلی و فلزات بسیار غنی است. شاید آهن خونمان پایین باشد، اما آلومینوم اش که بالاست.

مدارس و آموزش (در دسترس بودن و استاندارد بودن مدارس بین المللی)
سیستم آموزش و پرورش چندان دخلی به اراک ندارد و در همه جای کشور به یک میزان فاجعه بار است. همین امر باعث شده تا نان مدارس غیر انتفاعی در روغن باشد و برای یک سال از یک پایه ابتدایی نزدیک به سه میلیون تومان شهریه بگیرند. آنهایی که می توانند این هزینه را پرداخت کنند بچه هایشان را کمی از سیستم آموزش عمومی ( حداقل از منظر فضای تحصیل نه دروس ) جدا می کنند. آنها هم که دستشان به دهانشان نمی رسد، مثل متوسط های با سر به پایین سقوط کرده، به دنبال قول نامه های سوری برای ثبت نام بچه هایشان در مدارس کمی به نظر بهتر در برخی محله های شهر. جا دارد این موضوع را باز تاکید کنم که اگر فرزندی داشتم، هیچگاه او را به دست این سیستم آموزشی نمی سپردم.

وسایل و خدمات حمل و نقل عمومی (آب، برق، وسایل حمل نقل عمومی، وضعیت ترافیک)
مترو را که فراموش کنید. خیابان ها هم با همان ظرفیت سالهاست که میزبان حجم بسیاری از اتوموبیل های تازه وارد اند. اتوبوس های بی خانمان که هر روز محل ایستگاه هایشان جابجا می شود. سیستم حمل و نقل عمومی فرسوده، مرکز شهری پر از ترافیک های بی مورد اراک را به شهری با کمترین سطح کیفیت حمل و نقل عمومی و ترافیک شهری تبدیل کرده است.

خدمات تفریحی (رستوران ها، تئاتر، سینما، ورزش و اوقات فراغت)
مشترک گرامی دسترسی به این بخش امکان پذیر نمی باشد.

کالاهای مصرفی (در دسترس مواد غذایی)
دسترسی به کالاهای اساسی و مواد غذایی کار چندان سختی نیست. چند ساعتی انتظار در صف های طولانی، کمی مشت خوردن، کمی مشت زدن و درگیری با دیگر شهروندان می تواند شما را به سه کیلو شکر یا دو کیلو گوشت یا چند کیلو مرغ منجمد برساند.

مسکن (اجاره خانه، خرید خانه، وسایل خانه و خدمات نگهداری از وسایل منزل)
عجیب به نظر نمی رسد با توجه به امکانات بسیار زیاد شهری در اراک بهای خرید و اجاره خانه اینقدر بالا باشد. یک آپارتمان صد متری در یکی از محله های حاشیه شهر ۶۰۰ میلیون تومان ناقابل. اجاره های سرسام آور و عدم احترام به زندگی شخصی توسط سایر شهروندان از نکات مثبت در این حوزه شهر اراک است.

محیط زیست (آب و هوا، سابقه بلایای طبیعی)
چند ماه پیش اگر بارندگی ها فقط یک روز دیگر ادامه پیدا می کرد و رودخانه مفلوک شهر سرریز میشد، به گفته استاندار مرکزی بحران به حدی می رسید که دیگر کاری از هیچ کس ساخته نبود. همگی دور هم باید به تماشا می نشستیم و از نحوه شهرسازی دقیق و درست مان لذت می بردیم. با توجه به المان های مذکور، اگر اعضای محترم شورای شهر تمرکز و وقت بیشتری را بر سرویس های بهداشتی عمومی سطح شهر بگذارند و در طرح های کارشناسی و مهندسی دقیق به افزایش این اتاق فکر ها کمک کنند می توانیم عنوان برترین شهر برای زندگی در سال ۲۰۱۷ را که به ناحق به دست وینی های اتریش رسیده از آنها پس بگیریم. در همین راستا با توجه به المان های شهری خارق العاده ای که در سطح شهر در معرض دید شهروندان قرار دارند، می توان المان جدیدی را در فرم آفتابه طلایی در ورودی شهر نصب کرد تا همه چیزمان تکمیل شود.