نکات حقوقی کاربردی ۳۵

چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۸   شماره ۱۲۲۷

نکات حقوقی کاربردی

بیمه نامه خودرو

مهدی حقدوست
کارشناس ارشد رشته حقوق
بین الملل و مدرس دانشگاه

نکته ۱- مجازات در اختیار گذاشتن خودروی فاقد بیمه نامه به دیگری

مطابق با بند «پ» ماده ۴ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: در صورتیکه خودرو، فاقد بیمه نامه بوده و وسیله نقلیه با اذن مالک در اختیار راننده مسبب حادثه قرار گرفته باشد، اگر مالک، شخص حقوقی باشد، به جزای نقدی معادل ۲۰ درصد و اگر مالک، شخص حقیقی باشد، به جزای نقدی معادل ۱۰ درصد مجموع خسارات بدنی وارد شده محکوم خواهد شد.

نکته ۲- میزان تعهد شرکت بیمه در برابر زیان دیدگان خارج از خودروی مسبب حادثه

مطابق با تبصره ماده ۱۲ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه:

۱- میزان تعهد ریالی شرکت بیمه در برابر زیان دیدگان خارج از خودروی مسبب حادثه، فقط تا ۱۰ برابر سقف تعهدات بدنی بیمه نامه می باشد.

۲- در مواردی که مجموع خسارات بدنی زیان دیدگان خارج از خودروی مسبب حادثه، بیشتر از سقف مذکور باشد، مبلغ خسارت مورد تعهد شرکت بیمه به نسبت خسارت وارد شده به هر یک از زیان دیدگان بین آنها تقسیم می گردد و الباقی خسارت بدنی هر یک از زیان دیدگان توسط صندوق تأمین خسارات بدنی پرداخت خواهد شد.

نکته ۳- میزان تعهد شرکت بیمه در برابر سرنشینان خودروی مسبب حادثه

مطابق با ماده ۱۲ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه:

۱- میزان تعهد ریالی شرکت بیمه در قبال سرنشینان خودروی مسبب حادثه، برابر حاصل ضرب ظرفیت مجاز وسیله نقلیه در سقف تعهدات بدنی بیمه نامه می باشد.

۲- در مواردی که به علت عدم رعایت ظرفیت مجاز وسیله نقلیه، مجموع خسارات بدنی سرنشینان خودروی مقصر حادثه، بیشتر از سقف مذکور باشد، مبلغ خسارت مورد تعهد شرکت بیمه به نسبت خسارت وارد شده به هر یک از زیان دیدگان، بین آنها تقسیم می گردد و الباقی خسارت بدنی هر یک از آنها توسط صندوق تأمین خسارات بدنی، پرداخت و از راننده مسبب حادثه مطالبه می شود.

۳- در هر صورت تعداد جنین و اطفال زیر دو سال داخل وسیله نقلیه به ظرفیت مجاز خودرو اضافه می شود.

نکته ۴- تعهدات صندوق تأمین خسارات بدنی

مطابق با بند «ب» ماده ۴ و ماده ۲۱ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: به منظور حمایت از زیان دیدگان حوادث ناشی از وسایل نقلیه، خسارات بدنی وارد شده به اشخاص ثالث، که به علت فقدان یا انقضاء بیمه نامه، بطلان قرارداد بیمه، شناخته نشدن وسیله نقلیه مسبب حادثه، تعلیق یا لغو پروانه فعالیت شرکت بیمه یا صدور حکم توقف یا ورشکستگی شرکت بیمه، قابل پرداخت نباشد، یا بطور کلی خسارات بدنی که خارج از تعهدات قانونی شرکت بیمه است، توسط صندوق مستقلی به نام «صندوق تأمین خسارات بدنی» جبران می شود.

نکته ۵- چگونگی پرداخت خسارت در صورت نداشتن بیمه نامه

مطابق با بند «الف» ماده ۲۵ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: صندوق تأمین خسارات بدنی بایستی بدون اخذ تضمین از زیان دیده یا مسبب حادثه، خسارت زیان دیده را پرداخت نموده و پس از آن، اگر پرداخت خسارت به سبب نداشتن یا انقضاء یا بطلان بیمه نامه باشد، از طریق مراجع قانونی، وجوه پرداخت شده را از مسبب حادثه مطالبه نماید.

نکته ۶- چگونگی پرداخت خسارت در صورت تعلیق شرکت بیمه

مطابق با بند «ب» ماده ۲۵ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: صندوق تأمین خسارات بدنی بایستی بدون اخذ تضمین از زیان دیده یا مسبب حادثه، خسارت زیان دیده را پرداخت نموده و پس از آن، اگر پرداخت خسارت به سبب تعلیق یا لغو پروانه یا توقف یا ورشکستگی شرکت بیمه باشد، از طریق مراجع قانونی، وجوه پرداخت شده را از شرکت بیمه و مدیران آن مطالبه نماید.

نکته ۷- چگونگی پرداخت خسارت در صورت شناخته نشدن وسیله نقلیه مسبب حادثه

مطابق با بند «پ» ماده ۲۵ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: صندوق تأمین خسارات بدنی بایستی بدون اخذ تضمین از زیان دیده یا مسبب حادثه، خسارت زیان دیده را پرداخت نموده و پس از آن، اگر پرداخت خسارت به سبب شناخته نشدن وسیله نقلیه مسبب حادثه باشد، از طریق مراجع قانونی، وجوه پرداخت شده را پس از شناخته شدن آن، از مسبب حادثه یا بیمه گر وی مطالبه نماید.

نکته ۸- چگونگی پرداخت خسارت در صورت خارج از ظرفیت بودن سرنشینان داخل خودروی مسبب حادثه

مطابق با بند «ت» ماده ۲۵ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: صندوق تأمین خسارات بدنی بایستی بدون اخذ تضمین از زیان دیده یا مسبب حادثه، خسارت زیان دیده را پرداخت نموده و پس از آن، اگر پرداخت خسارت به سبب خارج از ظرفیت بودن سرنشینان داخل خودروی مسبب حادثه باشد، از طریق مراجع قانونی، وجوه پرداخت شده را از مسبب حادثه مطالبه نماید.

 

حقوق شهروندی در دعاوی کیفری

نکته ۱- نوشتن عین اظهارات متهم که مفید به اقرار است و قرائت آن برای وی

مطابق با ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری:

۱- عین اظهارات متهم که مفید به اقرار است، در صورتمجلس درج می شود و متن آن برای وی قرائت می شود، سپس به امضاء یا اثر انگشت اقرارکننده می رسد.

۲- هرگاه اقرارکننده از امضاء یا اثر انگشت خودداری نماید، تأثیری در اعتبار اقرار وی نخواهد داشت.

۳- مراتب خودداری یا عجز از امضاء یا اثر انگشت متهم، بایستی در صورتمجلس قید شود و به امضاء و مهر قاضی و منشی شعبه برسد. (مجازات متخلف: مطابق با ماده ۷ ق.آ.د.ک. و ماده ۵۷۰ ق.م.ا.)

نکته ۲– رعایت مقررات مربوط به احضار و جلب متهم و احضار اشخاص دیگر

مطابق با مواد ۲۳۰، ۳۴۳ و ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری:

۱- متهمی که برای او قرار تأمین صادر شده و خودش ملتزم شده یا وثیقه گذاشته است، در صورتیکه حضورش لازم باشد، احضار می شود و هرگاه ثابت شود بدون عذر موجّه حاضر نشده است، در صورت ابلاغ واقعی اخطاریه، وجه التزام تعیین شده به دستور دادستان اخذ و یا معادل وجه قرار التزام از وثیقه سپرده شده، ضبط می شود.

۲- چنانچه متهم، کفیل معرفی کرده یا شخص دیگری برای او وثیقه سپرده باشد، به کفیل یا وثیقه گذار اخطار می شود که ظرف مدت یک ماه متهم را تحویل دهد. در صورت ابلاغ واقعی اخطاریه و عدم تحویل متهم، به دستور دادستان، وجه الکفاله اخذ و یا از وثیقه، معادل وجه الکفاله، ضبط می شود.

۳- دستور دادستان مبنی بر اخذ وجه ‌التزام یا وجه ‌الکفاله و یا ضبط وثیقه پس از قطعیت، بدون صدور اجرائیه در اجرای احکام کیفری و مطابق مقررات اجرای احکام مدنی اجرا می شود.

۴- مبلغ مازاد بر وجه قرار وثیقه، پس از کسر هزینه های ضروری مربوط به اجرای دستور، به وثیقه گذار مسترد می شود.

۵- فاصله بین ابلاغ احضاریه به متهم تا جلسه رسیدگی در دادگاه، نبایستی کمتر از یک هفته باشد.

۶- هرگاه متهم عذر موجهی داشته باشد، جلسه رسیدگی به وقت مناسبی موکول خواهد شد.

۷- هرگاه دادگاه در جلسه مقدماتی، پرونده را کامل و قابل طرح برای دادرسی تشخیص دهد، بلافاصله دستور تعیین وقت رسیدگی و احضار تمام اشخاصی را که حضورشان ضروری است، صادر خواهد نمود.

۸- چنانچه در جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده ۳۰۲ ق.آ.د.ک. دادگاه جلب بدون احضار متهم را برای محاکمه لازم بداند، دستور جلب وی را برای روز محاکمه صادر خواهد نمود. (مجازات متخلف: مطابق با ماده ۷ ق.آ.د.ک. و مواد ۵۷۰ و ۵۸۳ ق.م.ا.)

 

ادامه دارد …