یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ شماره ۸۲۹
امیر مشهدی فراهانی
کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی
نزاع آب در زمین شروع شده است. زندگی در خیلی از روستاها و شهرهای زمین غیرممکن شده است و در بسیاری از مناطق دیگر هر روز به خاطر گرفتن سهم آب بیشتر تنش ایجاد میشود. جنگ آینده، جنگ آب است»؛ در سالهای بحرانی آب، این جمله را بارها شنیدهایم و جامعهشناسان و کارشناسان محیط زیست درباره آن سخن گفتهاند و ما حتی در مقیاس محلی شاید کمتر آن را به چشم دیده باشیم. هفته گذشته شاهد کلیپی در رسانه های اجتماعی بودیم که در تفرش دراستان مرکزی بلوایی بر سر بحران آب را دوباره زنده کرد و بحران محیط زیستی برای چند ساعت به بحرانی اجتماعی بدل شد.همچنین در سال گذشته در آشتیان از شهر های استان مرکزی بر سر حق آبه یک چشمه نزاعی صورت گرفت. اعتراض به انتقال آب اتفاقی است که پیش از این هم تکرار شده است. خصوصا برای شهری که زمانی از پرآبترین مناطق کشور بود و حالا چنان با بحران آب مواجه است که بسیاری از روستاها و مردم از هراس از دست رفتن زمینهای کشاورزیشان به هیچ طرح انتقال آبی رضایت نمیدهند. بعد از اینکه سرزمینی پر آب با وجود استفاده بیرویه آب و حفر بیرویه چاهها با بحران آب روبهرو شد،در حال تبدیل شدن به بحران زیستمحیطی است که با درگیریها ممکن است به بحرانی اجتماعی تبدیل شود و نیازمند توجه مسئولان است. بحرانی که اکنون در حوزه آب پدیدار شده و ناشی از مدیریت غلط آب است؛ مدیریتی که با خطاهای فاحش، بحران آب را پدید آورد.
اینطور که پیداست با توجه به مخالفت با طرحهای انتقال آب ، ممکن است درگیریهای پراکنده بیش از پیش در استانهای کمآب گسترده شود که باید از هم اکنون برای آن تدبیری اندیشیده شود.
هدر رفت آب در بخشهای کشاورزی، شبکه آبرسانی، صنعت و مصرف خانگی گواهی است بر این که دولت و نمایندگان مردم در مجلس نتوانسته اثبات کند مسئله آب برایشان مهم است؛ چون اگر غیر از این بود، سیستمهای آبیاری کشاورزان اندکی به روز میشد یا آموزش آنها در اولویت برنامههای مسئولان قرار میگرفت
با توجه به این مسائل باید از مدیران خواست برای مدیریت مناسب منابع آب چارهای مناسب بیندیشند زیرا طبل نزاع آب در اطراف کشورمان شنیده میشود و اگر برای مقابله با این مشکل استراتژی مناسبی در نظر گرفته نشود، خیلی زود کشور با مشکلات جدیتری روبهرو خواهد شد.
دیگر از خط بحران گذشته ایم واکنون زمان عمل است نه وقت کشی و سد سازی های بی رویه وتخریب اکوسیستم محیط زیست.
اکنون باید باتوجه به کاهش نزولات جوی به خصوص برف و خشک تر شدن ایران تدبیری برای حفظ واحیای سفرهای آبهای زیر زمینی اندیشید .