شما به آن چه می گویی؟ من می گویم فرهنگ مخالفت و اختلاف نظر

یکشنبه ۱۹ دی ۹۵ شماره ۵۰۱
آزاده جمشیدی راد
خیلی خیلی طبیعی است در جامعه ای که ما زندگی میکنیم، با وجود تعداد افراد و اختلاف سطح فرهنگ و تحصیلات و.. در مورد موضوع واحدی اختلاف نظر داشته باشیم یا با موضوعی مخالفت کنیم. هیچ لزومی ندارد که در ظاهر موافق باشیم و بعد یا خودخوری کنیم یا اقدام به بدگویی یا پرخاشگری. هرکسی در مورد موضوع خاصی یا رویداد واحدی ممکن است یک نظر منحصر بفرد داشته باشد ولی بدلایلی از قبیل تایید طلبی یا نداشتن اعتماد به نفس لازم در موقع مورد نیاز یا موافقت می کنیم و یا سکوت. و بعد از اینکه زمان گذشت شروع به حلاجی و بررسی موضوع می کنیم. چون برخلاف میلمان بوده. مسلما اول از خودمان ناراحت و عصبانی می شویم و مرحله بعد اینکه شروع می کنیم به تراشیدن دلایل خیالی. اسم این ترس و عدم اعتماد بنفس لازم را گاهی سیاست، گاهی ملاحظه و.. می گذاریم ولی متاسفانه اغناکننده نیست و عصبانیت و خشم شعله ور می شود و اقداماتی از قبیل بدگویی، غیبت و… شروع می شود اگر خوش شانس باشیم به این مرحله ختم می شود ولی متاسفانه خیلی از این جریانات به خشونت، نزاع و گفت و گوی غیرمنطقی ختم می شود.
چه بهتر که ما فرهنگ مخالفت را بیاموزیم. اصلا نیاز به عصبانیت، دعوا و ایجاد محیطی مشوش نیست ما می توانیم با آرامش و خونسردی با دلایل منطقی و شخصی خودمان با رویدادی مخالفت کنیم، چه بسا با گفتگو یا طرف مقابل را راضی کنیم یا با توجه به مخالفت ما طرف مقابل توضیحات بیشتری در مورد موضوع مورد بحث ارائه کند و راضی کننده باشد و قضیه حل و فصل شود. پس در وهله اول باید بدانیم هر مخالفتی صرفا مخالفت با موضوع مورد بحث است نه مخالفت با فرد گوینده. موضوع را بهتر است اینگونه شروع کنیم، من شخصیت شما را قبول دارم ولی با این گفته موافق نیستم.
بار عاطفی این جمله بسیار دلنشین است و جلوگیری از جبهه گیری فرد مقابل می کند ولی در عین حال هدف و مقصود ما را هم می رساند.
در وهله بعد شروع به گفتن دلایل خودمان میکنیم.
لازم به ذکر است با رعایت ادب و احترام، عدم قضاوت، عدم جبهه گیری و عدم فرافکنی هم می شود مذاکره کرد و به نتیجه هم رسید.
با رعایت این امر و گفتن نظرات موافق و یا مخالف خودمان باعث می شود جلوی بسیاری از غیبت ها و بدگویی ها گرفته شود؛ اگر همه ما جرات این را داشته باشیم در حضور دیگران نظر خود را بیان کنیم مسلما نیازی به غیبت نیست و جامعه ما محیط بهتری برای زندگی خواهد شد، تنش ها کمتر می شود و رفته رفته اعتماد به نفس بهتری پیدا می کنیم از همه مهم تر با رفتارمان به کودکانمان آموزش می دهیم شما هم حق مخالفت دارید، پس هموطن از خودت شروع کن.
بیایید همگی آغازگر اصلاح فرهنگ مذاکره و اختلاف نظر باشیم.
من می گویم فرهنگ مخالفت و اختلاف نظر!