دلخوری تالاب از ما

دوشنبه ۱۲ تیر ۹۶ شماره ۶۲۰
سرمقاله
علی امیدی
بارها کارشناسان و فعالان محیط زیست نسبت به رسیدگی مسئولان به وضعیت تالاب میقان هشدار داده اند، البته مسئولین هم هر از گاهی در خصوص آن اظهار نظراتی داشته ولی در عمل آنگونه که باید شاهد اقدام موثری نبوده ایم. عدم رسیدگی به وضعیت تالاب میقان باعث شده تا در برخی از فصول سال شاهد گردوغبارهای شدید در شهر اراک باشیم. البته منشا گردو غبار اخیر، کویر مرکز ایران می باشد ولی وضعیت میقان هم آن را تشدید نموده است. ۱۲هزار هکتار از تالاب میقان به دلیل شوری بالا ،فاقد پوشش گیاهی، در معرض فرسایش بادی و مستعد ایجاد گرد و غبار است، موضوعی که عدم رسیدگی به آن، در روزهایی که شاهد گرمای هوا هستیم ریزگردها را بیش از گذشته وارد نفس های مردم شهر می کند. هرچند در برخی از مناطق حاشیه ای کویر میقان پوشش گیاهی ایجادشده است ولی این پوشش به اندازه ای نیست تا بتواند از انتشار گرد و غبار جلوگیری کند و نزدیکی این تالاب با اراک باعث شده تا ریزگردهای آن با وزش باد به سمت اراک پراکنده شود. یکی از نیازهای حیاتی تالاب‌های ایران افزایش حساسیت و توجه مسئولین نسبت به حفاظت از آنها است. حقیقت این است که بدون توجه آنها هیچ اقدامی در این رابطه پیش نمی رود. در گذشته اگر نگاه به تالاب به عنوان یک اکوسیستم طبیعی بود اما امروزه باید پذیرفت که تالاب به دلیل کارکردهای متعدد وارد زندگی انسان‌ها شده است و بی‌توجهی به آنها در واقع بی‌توجهی به حیات انسان‌ها است. بدون شک اثراتی نظیر ممانعت از افزایش طوفان و پدیده ریزگردها یکی از کارکردهای مهم تالاب ها است که باید مورد توجه جدی مسئولین باشد.