داستان تکراری گذر دلالی اراک

چهارشنبه ۲ تیر ۹۵  شماره ۳۵۱

سرمقاله-نیره یوسفی راد

انگار نه انگار  که در این خیابان چندین خانواده زندگی می کنند جمعه ها بخصوص صبح ها این خیابان پر از غریبه هایی می شود که به این خیابان می آیند که دلالی کنند. خیابان  محسنی در مرکز شهر زیر پل خیبر ، روزهای جمعه هم آرامش ندارد، آفتاب نزده عده ای می آیند و خیابان را پاتوق میکنند  برخی از دست فروشها هم به هر دلیلی اجناس خود را به این خیابان می آورند تا فروشی داشته باشند البته اجناسی از نوع دست دوم. صبح ها در زیر پل جای سوزن انداختن نیست، و دلالان و خرده فروشان و کسانی که اجناس دست دوم دارند همه جمع می شوند تا  درآمدی داشته باشند و بعضی ها هم می گویند اینجا مواد فروشان  خرده پا جمع می شوند تا مواد و قرص های متادون خود را بفروش برسانند. بارها دیدیم و شنیدیم از همین جنس تاجران خیلی راحت به خرید و فروش مواد مخدر مشغولند ، فروش لباسهای دست دوم تا خرید انگشترهای قدیمی گرفته تا مزاحمت برای نوامیس و فروش انواع  و اقسام مخدرهایی به نام دارو… رانندگان تاکسی  می گویند اینجا خیلی راحت تر از دکترها نسخه می پیچند و از جنس مخدرها دارو می دهند. ظاهرا هیچ سازمانی خود را مسئول کنترل این خیابان نمی داند و  این تنها مختص توزیع کنندگان مواد مخدر نیست بلکه اجناسی که فروخته می شود و یا تاکسی هایی که بدون سامان دهی در آنجا جمع می شود همه وهمه گویای واقعیت تلخی است که رسیدگی  و نظارت بر مهمترین خیابان شهر  که در مرکز واقع شده نیست و باید شاهد  و نظاره گر  این زشتی و ناهنجاری باشیم.