روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ شماره ۸۸۷
***
وقایع استان
مهرداد یاری
***
وقتی که لوریس جام را بالای سر می برد خیلی ها به این صحنه تاریخی نگاه می کردند و ما عاشقان فوتبال به باران مسکو،چرا که ما می دانستیم چند ساعت بعد وقتی که مسئولان ورزشگاه لوژنیکی برق این ورزشگاه را قطع کنند سکوت و خاموشی حسن ختام جام بیست و یکم خواهد بود و این یعنی یک دنیا دلتنگی یعنی پایان خوشبختی در یک ماه، پایانی که قلب ها را به درد می آورد ما چهار سال برای این قرارِ یک ماهه صبر کرده بودیم این مدت اگر برای تقویم ۴ سال و ۱ ماه است برای ما چهارصد هزار سال صبر بود که ۱ روزه گذشت.این قرار عاشقانه بین مردم و جام رویاها ۸۴ سال است که هر چهار سال در یک عصر تابستانی گذاشته می شود و طی ۱ ماه ۶۴ ملاقات پر از مکالمات احساسی و حرکات رمانتیک است اما این بار باید کمی بیشتر صبر داشته باشیم چون جام بعدی به خاطر گرمای قطر در پائیز برگزار خواهد شد یعنی ۱۵۹۰ روز صبر!ما چه می گوییم و تقویم چه می خواند اصلا تقویم چه معنایی دارد وقتی چند ساعت پس از وداع، از دلتنگی خوابمان نمی برد از حالا به بعد تا یک ماه خبری از فوتبال نیست و داغ شدن تنور فوتبال به چند مــاه زمان نیاز دارد ما فوتبالی ها در این یک ماه افسردگی را تجربه خواهیم کرد حس غریبی است گویی برای ۱۵۹۰ سال به جایی دور از خانه تبعید شده ایم و امروز نخستین روز این تبعید بزرگ است چگونه می شود خاطرات این جام را فراموش کرد؟حالا که این همه خاطره را در کنار آرشیو ۸۰ ساله مان می گذاریم چگونه قلب مان روی این خاطرات مکث نکند؟گاهی بعضی خاطرات چنان زنده اند که رنگ و بو و صداهـا را در چند قدمی مان حس می کنیم بدون اینکه حضور در برزیل یا مکزیک یا فرانسه یا هر جای دیگر را تجربه کرده باشیم،بلدی نمی خواهد اینجا رنگ ها حرف می زنند فریادها پر معنا هستند و مکان ها راهنمایند اینجا کسی خارجی نیست و زبان همه یک‌چیز است، فوتبال.جامی که با دستان رونالدینیو و صدای ویل اسمیت تمام شود را چگونـه می شود فراموش کرد؟زیباترین اختراع بشر، تو ما را زیباپرست کردی فوتبال اختراعی است که انسان را تا جایگاه خدایی بزرگ کرد همه زیبایی های جهان یک طرف ما و فوتبال یک طرف.آسمان و دریا و ماه و ابر و زمین و زمان را در خود خلق می کند این افسانه ی واقعیت پذیر،ای زیبایی بی نظیر.
به رسم هر بار باید با محلی که میزبان قرارهای عاشقانه مان بود هم وداع کنیم ۴ سال مدام روسیه روسیه کردیم و حالا وقت آن رسید که روسیه را نیز ترک کنیم خداحافظ کشورِ معمارهایِ رویا پرداز،معمارهایی که کاخ فانتزی کرملین را در کنار کلیسای جامع سنت باسیل در میدان سرخ در مرکز کشور روسیه می سازند قطعا روح شان را در کودکی جا گذاشته اند و هنوز هم دلشان برای آب نبات های رنگی تنگ می شود همان جور که دل ما بـرای تمـــام زیبایی های این کشور تنگ خواهد شد.برای تمام فریادهایی که کشیدیم برای تاسف هایی که خوردیم برای توپ هایی که گل شد و برای تورهایی که نلرزید برای شادی هایی که چسبید و اشک هایی که فرو لغزید اینجا روسیه است سرزمین صف شکن ها جایی که هرگز فتح نشده است جایی که آلمان ها هر بار در آن خفت را تجربه کرده اند اینجا وسیع است اینجا سرد است اینجا با هیچکس توافقی صورت نمی گیرد روسیه نه با برزیل و آلمان و آرژانتین سازش کرد و نه با ایران پر تلاش،مسی و رونالدو و نیمار و خامس و … در اینجا بیش از یک بازیکن ساده محبوبیت ندارند در اینجا جام را برای شایستگان کنار گذاشته بودند برای فرانسه برای متحد جنگ جهانی.اینجا سرزمین سرما است و جایی برای دشمن ها در آن نیست نه برای ایتالیا و نه برای آلمان و ژاپن و … .از این به بعد باران که می بارد ما به روسیه خــواهیم اندیشید به ورزشگاه لـوژنیکی به اشک های مودریچ به از خود بی خود شدگی پوگبا به جیمی جامپ ها به پرواز دشان به کیتارویچِ کار درستی که قواعد صدا و سیمای ایران را هم به هم زد به حلقه اتحاد بازیکنان کرواسی که اشک می ریختند و دالیچی که به آن ها می گفت باعث افتخار کرواسی هستند و بدون شک به جام دلفریبی خواهیم اندیشید که برای اولین بار زیر باران شدید بالا رفت و این بار شادی را تقدیم رمانتیک ترین مردم جهان کرد ما هیچ گاه زیباترین صحنه جام را فراموش نخواهیم کرد زمانی که اینفانتینو جام را در برابر پوتین،کیتارویچ،ماکرون و بقیه قرار داد تا آن ها بتوانند برای چند لحظه جام را لمس کنند جامی که هنوز دنیای افسانه و خیال را زنده نگه داشته جامی که مرز میان دیوانگی و عاقلی را پاک کرده است و در جایی میان جنگ و عشق و شور و تلاش و حساب و عدالت و زندگی قرار دارد.
عشق روزهای وبا،با حسرت تمام لحظاتی که در این یک ماه دیدیم و با عشق بی پایانی که به تو داریم با تو وداع خواهیم کرد خدا نگهدار فستیوال زیبایی ها خدانگهدار تئاتر اشک ها و لبخندها خدانگهدار سمفونی فریاد ها خدانگهدار رمان عاشقانه خدانگهدار سرزمین عجایب خدانگهدار دنیای رنگ ها خدانگهدار آرزوی ملت ها خدانگهدار میدان نبرد خدانگهدار جنگل رویاها خدانگهدار آدرنالین خالص و خدانگهدارت ای جادوی جهان،از همین حالا دلتنگ شدیم خیلی هم دلتنگ.شاید روزی عشق ها به پایان برسند شاید هیچوقت عاشقانه ها پایان خوشی نداشته باشند شاید معشوقه ای از دنیا برود و شاید روزی نویسنده ای در دنیا متولد نشود اما قرار عاشقانه ما تا ابدیت ادامه خواهد داشت تا زمانی که آخرین نوزاد بشر رمق داشته باشد که با توپ کاموایی بازی کند و تا وقتی که پیرترین مرد یا زن جهان توان غلتاندن قوطی کنسروشان را داشته باشند.هر بار که به خواندن رمانی عاشقانه دعوت شوم یا هر بار که من را پای فیلم عاشقانه ای بنشانند یا هر وقت که کسی از عشقش برایم تعریف کند به آن ها خواهم گفت شما چه می دانید از عشقی که خدایی، یک جهان عاشق دارد یک دنیا فراق دارد و یک روز وصال و عالمی شیدایی.
