به بهانه سخنان اخیر حاج منصور ارضی مداح مشهور پایتخت/در مدح سیاست نسرایید!

شنبه ۱۷ مهر ۹۵ شماره ۴۳۵

وقایع استان
عباس لعل بار

براستی مداحان چه کسانی هستند و چه وظایفی دارند؟ هر ساله درایام ماه محرم و صفر این سوال از طریق بسیاری از فعالان سیاسی به شکلی پرسیده می شود، فعالانی که با دیدن ورود مداحان به عرصه سیاست و سایر حوزه های غیر مرتبط به مداحان اعتراض خود را با مطرح کردن این پرسش به گوش دیگران می رسانند.
در حدود دو دهه ی اخیر شاهد ظهور و بروز مداحانی بودیم با فعالیت ها و کنشگری های جنجال برانگیز که باعث تاثیر گذاری بر قشر قابل توجهی از مردم جامعه می شوند.
در کنار احترامی که برای مداحان در ایجاد نزدیکی دلهای مردم به ائمه می توان قائل شد اما حاشیه های ایجاد شده از سوی برخی مداحان و سخنرانان را نمی توان نادیده گرفت. جابجا شدن جایگاه روحانیون با مداحان در مراسم عزاداری، کارشناس سیاسی شدن، مفسر فوتبال شدن و گاها ترویج خرافه از نکات منفی برخی مداحان می باشد که منجر به ایجاد حاشیه ها می شوند.
در حالی که هر یک از مردم ایران قادر به اظهار نظرات کارشناسانه! در تمام حوزه ها هستند مداحان نیز با ورود به تمام حوزه ها و اظهارنظرهای احساسی و فاقد کارشناسانه با برانگیختن شور جوانان حاضر در مراسم های عزاداری باعث می شوند جو آرام و امن جامعه به یکباره به سمت ایجاد آشوب و تنش کشیده شود. جالب اینجاست که این مداحان همه فن حریف با پشتیبانی شدن از سوی افراد و جناح های خاص به جایگاهی فراتر از جایگاه مداحان خبره در حیطه کاری مداحی رسیده و در ایامی غیر از ایام عزاداری با داشتن حامیان دو آتشه قادر به ایجاد جو مورد نظر خود در جامعه هستند.
رهبر معظم انقلاب بارها در خصوص برخی رفتارها و سخنان مداحان صحبت کرده اند و اشاره نموده اند که از دید رهبری عزاداری مقبول، دقیقا همان سبکی است که خودشان در حسینیه ی امام خمینی برگزار می کنند؛ عزاداری همراه با سخنرانی پر معنی و عمیق و مداحی با رفتار عقلائی و بدور از رفتارهای سخیف و سخنان زایل کننده عقل.
حاج منصور وارد می شود
در آخرین اظهار نظر مداحان و پس از واکنش‌های مختلف نسبت به بازی ایران و کره در روز تاسوعا و البته صدور مجوز بازی از سوی مراجع ذی صلاح، نوبت به حاج منصور ارضی رسید.
ارضی از مداحان مشهوری که همواره سیاست چاشنی مداحی هایش بوده، در مسجد ارگ گفت: «بمیرند آنهایی که هر غلطی که بخواهند بر زبان جاری می‌کنند. از بس که حرام خورده‌اند، الان هم می‌خواهند شب تاسوعا جوان‌ها را بکشانند؛ میدان کربلا را رها کنید بیایید میدان بازی. نقشه‌ها زیاد است، شما مردم باید بیدار باشید. شما هرکدام اعتراض کنید، آرام آرام می‌فهمند. دنبال درگیری هستند، اگر حزب ا… خشمگین شود همه شان را نابود می‌کند.»
ارضی بارها در مداحی های خود با سیاستمداران و جناح های مختلف حمله کرده است، از رییس دولت اصلاحات گرفته تا محمود احمدی نژاد و آرزوی مرگ برای برخی چهره های سیاسی.
دخالت؛ خوب یا بد؟
البته مداحانی که در عرصه های سیاسی و یا حوزه های غیر مرتبط با حوزه مداحی وارد می شوند دلایل خاص خود را بیان می کنند، به عنوان نمونه فاطمی معاون هماهنگی و برنامه‌ریزی خانه مداحان کشور مدتی پیش گفته بود: مداح باید پشتیبان رهبرش باشد؛ چرا که بی‌تعارف رهبر ما تنهاست. در حال حاضر تنها دو، سه نفر حرف می‌زنند و بقیه سکوت کرده‌اند؛ چرا فقط حاج منصور ارضی، حاج حسین سازور و حاج سعید حدادیان باید خودشان را خرج کنند و سینه خودشان را سپر بلا کنند. مگر بقیه خواب هستند؟ چرا فقط حاج محمود کریمی و حاج محمد طاهری باید مایه بگذارند. البته باید به این نکته توجه کرد که نوع گفتن، ادبیات انتقاد و اینکه نقد باید دلسوزانه و خیرخواهانه باشد هم مهم است.
وی بیان کرد: تریبونی که ما استفاده می‌کنیم، حضرت عباسی صرف یک جناح خاص نباید باشد و صرفاٌ حرف حقیقت باشد و دفاع از سیاست‌ها و منافع نظام اسلامی ایران مورد تأکید و توجه قرارگیرد. امروز به این صورت است که فقط اصلاح‌ طلب و یا اصولگرا مرگ بر آمریکا نمی‌گوید و ما در اصلاحات هم هنوز افراد انقلابی داریم.
یکی از مداحان مشهور، حاج محسن طاهری است که دراین باره نظری متفاوت دارد و می گوید: جامعه مداحان ما نمی‌تواند دولتی باشد اما خودشان می‌توانند به صورت خودجوش مقررات و ضوابطی را تنظیم کنند که باعث بهتر پوشش دادن مجالس مذهبی باشند و این اتفاق خوبی است، اما اگر بخواهند با این توضیحات چهارچوب وقوانین دولتی را زیر پای بگذارند، ذاکران و مداحان زیر بار نمی‌روند.
وی معتقد است: تمام سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی و غیر دولتی از یک مجموعه واحد خط می‌گیرند و همه در سایه‌سار منویات رهبری شکل گرفته‌اند و باید نسبت به مسائل جاری و ساری سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشورمان مطلع باشیم. دخالت در کار سیاست نه وظیفه مداحان بلکه وظیفه هیات مذهبی هم نیست، همینکه گاهی در سیر خروشان اتفاقات باشیم و لازمه وظیفه‌ی خود را ادا کنیم کافی است.
حال، با رویکردی که برخی مداحان پیش گرفته اند و سخنرانی های همراه با تفاسیر سیاسی و ابته با بیان تند و افراطی، مشخص نیست تا چه زمانی این بخش از قشر مداحان می توانند آزادانه به کار خود ادامه دهند و هراز گاهی با بیاناتی شبیه آنچه درمورد حاج منصور ارضی گفته شد با لحن تهدید آمیزی با افرادی که خلاف نظر آنان نظر می دهند صحبت می کنند؟