برده های سابق،قهرمانان فعلی /درباره مهاجرانی که به ناجیان یک کشور تبدیل شدند

شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۷   شماره ۸۸۹

***

وقایع استان

مهرداد یاری

***

همین چند روز پیش بود که فرانسه توانست برای دومین بار قهرمان جام جهانی شود و شادی را به مردم این کشور هدیه دهد آن ها ۲ سال قبل هم به فینال یورو ۲۰۱۶ رسیده بودند اما با باخت مقابل پرتغال ، دوم شدند.آن ها این موفقیت ها را مدیون بازیکنان با کیفیت شان هستند فرانسه از نزدیک دروازه تا نوک حمله بهترین بازیکنان را در اختیار دارد اما چیزی که در فرانسه بیش از همه خودنمایی می کند وجود پرتعداد بازیکنان دو رگه و اغلب آفریقایی الاصل در این تیم است کسانی نظیر امباپه، پوگبا، انزونزی، امتیتی، عادل رامی، انگولو کانته، بلیس ماتوئیدی، استیو مانداندا، نبیل فکیر، رافائل واران،کورنتین تولیسو، عثمان دمبله و… .همچنین بازیکنان سرشناسی چون کریم بنزما، لاکازت، دمیتری پایت، پاتریس اِورا، مارسیال،کینگزلی کومان،کورت زوما، موسی سیسوکو و چند نفر دیگر به تیم ملی دعوت نشدند … .
۱۵۹ سال پیش در ۲۷ آوریل ۱۸۴۸ بود که فرانسوی ها بالاخره توانستند قانون برده داری را در جمهوری دوم برای همیشه لغو کنند قانونی که در دوران انقلاب فرانسه یا به عبارتی جمهوری اول هم لغو شده بود امــا در ۱۸۰۲ ناپلئون بناپارت باز هم برده داری را در تمام مسعمرات فرانسه به قانون باز گردانده بود.
قانونی که در آن برده ها هم رده حیوانات بودند و در آن زمانی قانونی برای حمایت از حیوانات هم وجود نداشت و فرزندِ مادری که خود برده بود هم برده محسوب می شد یعنی سیــاهانی وجود داشت که برده زاده می شدند برده زندگی می کردند و برده از دنیـا می رفتند، بیشتر برده های موجود در اروپا مردم قاره آفریقا بودند آن هـا حقی نداشتند و قـرار نبـود حقوقی هم بگیرند همگی مثل حیوان در طویله ای می خوابیدند و آذوقه ای می گرفتند و در صورت کوچک ترین اشتباه به شدت تنبیه می شدند حتی شکنجه سیاه ها اغلب بازی سرگرم کننده ای محسوب می شد تجاوز به آن ها رفتار معمولی به شمار می رفت چون اساسا تجاوز یک اصل قانونی بود تجاوز به کشورها، تجاوز به اقوام،تجاوز به خانواده ها،تجاوز به حقوق انسانی و هر رفتار شنیعی که به ذهن انسـان می رسد از دید آن ها قانونی و معمولی بود.آن ها به میان قبیله ها می رفتند و بومیان را شکار می کردند برایشان فرقی نمی کرد آن کسی را که زنجیر کرده و با کشتی به کشورشان می برند پدر یا مادر خانواده ای باشد دختر نوجوان یا پسر کوچکی باشد همین که فکر می کردند شاید به درد بخورد کافی بود وقتی هم که به اروپا می رسیدند راهی برای فرار وجود نداشت چرا که تمام کشورهای این قاره برده داری می کردند هر سیاهی جز یک برده نمی توانست چیز دیگری باشد اروپا زندان بزرگی بود که زیبایی هایش برای سفیدها و رنج زیبا کردنش مال سیاه ها.گیریم که فرار هم می کردند باید به کجا می رفتند؟ نزد خانه و خانواده شان؟جایی که احتمالا باز هم دستگیر شده و به بردگی بره می شوند،آن هایی که با خانواده به بردگی برده می شدند شانسی برای فرار هم نداشتند و این زندگی این ناامیدی این بدبختی چقدر دردناک بوده است.قانون برده داری لغو شد اما اروپایی ها و آمریکایی ها آفریقا را جوری در فلاکت قرار داده بودند که تا به امروز مردم این قاره آینده شان را در اروپا تصور می کنند و هر کدام از کشورها به سمت استعمارگران خود می روند چون اغلب خویشاوندان خود را در آنجا می بینند و زندگی کردن در آن کشور برای شان راحت تر از بقیه کشورها است به همین ترتیب مردم شمال و شمال غرب آفریقا بیشتر به فرانسه مهاجرت می کنند کشور مقصد نیز باز هم از استعداد آن ها بهرمند می شوند البته این بار با روشی انسانی، درست و برابر با سفیدها.
این روند در همه زمینه ها به ویژه ورزش و فوتبال هم اتفاق افتاد و فرانسه توانست از طریق این مهاجرت ها و یا برده زاده ها افتخـارات بسیــاری را کسب کند و الماس های گرانبهایی چون زین الدین زیدان، تیری هانری، پاتریک ویرا،لیلین تورام،کلود ماکلِله، مارسا دسایی، آنلکا و تمام بازیکنانی که در بالا نام بردیم را به دست آورد و همچنین تعداد بسیار زیادی از بازیکنانی که شاید ستاره نباشند اما در موفقیت فوتبال فرانسه نقش بسزایی ایفا می کنند.
قهرمانی فرانسه در سال ۹۸ مانند لغو برده داری در جمهوری اول بود چرا که با فاش شدن یکسری حقایق اکنون همه می دانند در رختکن فرانسه ۹۸ بین بازیکنان این تیم اختلاف نژادی وجود داشته است و تا بازی فینال و هنرنمایی زیدان اختلافات تمام نشده بود اما طی ۲۰ سال اخیر اختلافات نژادی به حداقل رسید و فرانسوی ها اکنون به بازیکنان رنگین پوستشان افتخار هم می کنند چون می دانند اگر آنها نبودند هیچ جامی به خانه نمی آمد و «استا دو فرانس» برای شان آغاز سلطنت و خوشبختی نمی شد که امروز در لوژنیکی آن را تکرار کنند.
تجسم کنید فرانسه بدون زیدان را ! آیا آن وقت فرانسه با بلژیک چه تفاوتی می کرد؟ آیا فرانسه بدون امباپه و کانته و پوگبا و واران کار به جایی می برد؟ اما فرانسه رنگین پوستان را ارج نهاد و باز هم از این راه سود کرد آن ها این قهرمانی ها را مدیون رنگین پوستان به ویژه سیاهان هستند سیاهانی که همچنان در اروپا درگیر رفتارهای نژادپرستانه هستند. از طرفی اگر فرانسه این همه از استعداد سیاهان سود برد بیشتر به خاطر ایستادگی دانشمندان و جامعه شناسان گذشته خود است که آن ها را در زمره نخستین کشورهایی قرار دادند که برده داری را لغو و این لکه ننگ را اندکی کمرنگ کردند هر چند که تاریخ هیچگاه خشونت،بی عدالتی و تبعیض اروپاییان و به ویژه فرانسوی ها را فراموش نخواهد کرد.