روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
سه شنبه ۱۶ آذر ۹۵ شماره ۴۷۶
بهنام آزادی راد
مدرس دانشگاه
اگر به مناسبت روز دانشجو برگ هایی از تاریخ کشور را ورق بزنیم در خواهیم یافت دانشجویان همواره نقش تعیین کننده ای در حرکات آزادیخواهانه کشورمان ایفا کرده اند و هر آنجا که رنگ و بوی توسعه و تعالی کشور وجود داشته است، حضور چشم گیر دانشجویان جوان و وطن پرست کشورمان را می توان یافت. دستیابی فرزندان و دانشمندان جوان ایران به فناوری های نوین همچون غنی سازی هسته ای، نانو تکنولوژی، سلول های بنیادی و صنعت هوا – فضا، مرهون این حضور و تلاش خستگی ناپذیر دانشجویان کشور است. دانشجویان نماد آگاهی و بیداری هر جامعه ای هستند و بی تردید، از آغاز، نقد و آرمانگرایی جزء جداناپذیر روح تشکل های دانشجویی بوده است؛ به ویژه در دوران حاضر که جامعه ما بیش از هر زمان تشنه شنیدن نقد منصفانه عملکرد مسئولین خود به دور از غرض ورزی ها و جبهه گیری های سیاسی است انتظار می رود همت دانشجویان این جای خالی را پر کند. جامعه امروز نگاه خاص و امید فراوانی به دانشجو به عنوان ظرفیت های علمی جوان و آینده سازان کشور عزیزمان ایران دارد که این مسئله وظیفه دانشجو در برابر جامعه را مهم ساخته است. یکی از ویژگی های مهم و اساسی که بهترین ابزار برای جلوگیری از انحراف خود و جامعه است، روحیه مطالبه گری دانشجویان و شجاعت بی مثال آن ها در بیان واقعیت ها، کاستی ها و مشکلات موجود است. البته مطالبه گری باید بر مبنای واقعیت و صداقت باشد تا اعتماد مردم و مسئولان کشور را در بر بگیرد و اگر دانشجویی مطالبه ای ناحق را طلب کند بی شک در فضای بی اعتمادی به دانشجو نقش آفرین می شود. انتظار جامعه امروز از دانشجویان، تبیین و ترویج مبانی توسعه در چارچوب فرهنگ و اصالت ایرانی اسلامی ملت ایران است و این مهم جز با حرکت مستقل و فراسیاسی دانشجویان در جهت رشد و تعالی کشور محقق نخواهد شد. اگر رهبری انقلاب اسلامی امروز بار سنگین حرکت به سوی دستیابی به مرجعیت علمی در جهان را بر دوش دانشجویان می گذارند این مطالبه ای برحق و واقع بینانه است. چرا که هیچ جای دیگری جز دانشگاه را نمی توان یافت که در آن علم و آرمانخواهی گره خورده و با کمک انرژی و ظرفیت های بی نظیر دوره جوانی به حرکت درآمده باشند. اگر امروز از تشکل های دانشجویی بعنوان بازوان احزاب سیاسی بهره برداری می شود باید آن را ناشی از ضعف این تشکل ها دانست. چرا که تشکل دانشجویی یک جنبش اجتماعی و فراتر از یک حزب سیاسی است و نباید دستمایه سیاسی کاری قرار گیرد؛ همانگونه که ماهیت دانشجو یک ماهیت مقدس علمی- فرهنگی و اجتماعی است. و البته در صورتی که دانشجو نقش خود را در جامعه دریابد می تواند با مشارکت به هنگام سیاسی، نقش پررنگی در سیاست گذاری، تقنین، فرهنگ سازی و توسعه کشور ایفا نماید.
