نگاهی دوباره

دوشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۵ شماره ۴۸۵

علیرضا عسگری هزاوه
عضو هییت امنا بازار اراک

دولت تدبیر و امید برآمده از خواست عمومی مردم در مطالبه اعتدال ورزی سیاستمداران کشور می باشد. اعتدالی که هم در سخن و هم در اجرا لازمه سیاست ورزی،سیاسون باید باشد. دراین یادداشت نکاتی را در خصوص دولت تدبیر و امید و شخص آقای روحانی به اختصار بازگو خواهم کرد :
یک؛هنگامی که از رییس دولت اصلاحات در مورد آقای روحانی سوال شد ؛وی اینچنین بیان داشتند: وی ( آقای روحانی) از من هم لیبرال تر است. همین مشی لیبرالی و قائل به آن بودن برای شخص آقای روحانی مشکلات فروانی را به وجود آورد؛ ایشان که همچنان در رفتار سیاسی شان مشهود است، قلبا هم نگاه لیبرالی در اجرای سیاست های دولت پیاده کرده است . رئیس جمهور در فکر و در عمل با این مشی تا آن جاپیش میرود که حتی وزارت کشور را در اختیار جریان اصولگرا می گزارد و این خود آغاز کنشی تاکنون بین همفکران و منتقدین شده است.
دوم؛ در نقد عملکرد دولت،جناب آیت ا… هاشمی رفسنجانی به نکته دقیقی اشاره می کنند و آن هم ضعف رسانه ای دولت است. هر چند که همگان بر نگاه حاکم بر صدا و سیما اطلاع داریم ،لکن دولت با استفاده از مطبوعات و خبرگزاری های تحت اختیار خود، حتی نتوانسته است خدمات و دستاورد های ارزنده و تاریخی خود را پوشش دهد.
سوم ؛ سعید حجاریان در همان ماه های اولیه تشکیل دولت با یک نگاه کارشناسی به مجموعه وزیران اینچنین گفت : روحانی در عمل و پیگیری گفتمان تنهاست؛ این یک کلید واژه بسیار اساسی در نقد وضعیت آینده دولت و همچنین راهکاری اساسی برای شخص آقای رییس جمهور بود، وزرایی که برخی از آن ها از ابتدا نه همراهی کردند و نه به وقت لازم دیدگاههای ایشان را حمایت هم نکردند.
چهارم ؛ اخیرا در یک نشست خبری، جناب آقای بانک ، رییس هیات اجرایی حزب توسعه و اعتدال چنین مطرح کردند : در دور دوم دولت تدبیر و امید تغییر اساسی در نگاه دولت به مقوله اقتصاد و جوان گرایی وزرا مقوله اجتناب ناپذیری است. این جمله شاذ این ذهنیت را ایجاد می کند که رییس جمهور با نگاه اعتدالی و آگاهی به ضعف ها و نارسایی ها ، در دوره دوم ریاست خود حتما تغییرات چشمگیری را انجام خواهد داد تا با تکیه بر اصولی چون :اعتماد و حمایت آینده بهتری را برای این مردم ترسیم نماید.