شنبه ۲۵ اردیبهشت ۹۵ شماره ۳۳۷
سرمقاله-نیره یوسفی راد
در هفته گذشه در خبرها آمده بود یک خانم نیکوکار تمامی هزینه مراسم یادبود چهلمین روز درگذشت خواهر خود را به جای برگزاری مجلس ترحیم به منظور آزادی محکومان مالی سرپرست خانواده به این ستاد اهدا کرد. این نیکوکار تمامی هزینه مراسم یادبود چهلمین روز درگذشت خواهر خود را به جای برگزاری مجلس ترحیم به منظور آزادی محکومان مالی سرپرست خانواده به این ستاد اهدا کرد که با این مبلغ ۸۰ میلیون ریالی دو مددجوی زندان مرکزی از بند حبس رهایی یافتند. در سالهای اخیر خوشبختانه بسیاری از خانوادهها با اختصاص تمام یا بخشی از مراسم هفتم، چهلم و سالگرد درگذشت عزیزان از دست رفته خود موجبات بازگشت سرپرست زندانی خانوادههای آبرومند و منتظری به آغوش جامعه میشوند که اگر این اقدام پسندیده به یک فرهنگ عمومی بدل شود به طور قطع ضمن احسان مطلوب برای سفر کردههای دیار باقی این عمل میتواند راهگشای بسیاری از معضلات فردی و اجتماعی هم باشد. این حرکت می تواند یک اتفاق بسیار خوب و ماندگار فرهنگی در کمرنگ کردن رسوم غلطی که با تجمل آمیخته و در جامعه رواج یافته است باشد.
فرهنگ سازی دز این زمینه حتی می تواند آثار معنوی و آرامش روحی برای فرد از دست رفته داشته باشد و بسیاری از افرادی که نیازمند و بی گناه هستند را به خانواده خود برگرداند.