تله فیلمی بر پرده عرض سینما/زاپاس پنچر

دوشنبه ۱۱ مرداد ۹۵   شماره ۳۸۰

وقایع استان:

فیلم سینمایی زاپاس این روزها در پردیس سینما عصر جدید اراک در حال اکران است، زاپاس دومین ساخته سینمای «برزو نیک نژاد» است، «نیک نژاد» را بیشتر با آثار تلویزیونی او می شناسیم نویسندگی «دودکش» و کارگردانی «دردسرهای عظیم» و «قرعه» از جمله آثار آشنای او در تلویزیون است .
فیلم سینمایی «زاپاس» داستان پسری به نام سعید (با بازی جواد عزتی) را روایت می کند که در لحظه آخر مسابقه فوتبال تیم شهرستانش خودش را جلوی بازیکن حریف انداخته و با این کار از گل خوردن تیمش جلوگیری کرده و این برد باعث شده تیم فوتبال به لیگ دسته دوم صعود کند. اما در عوض تاندون پای سعید پاره شده است. سرمربی این تیم داوود (با بازی امیر جعفری) پدر نامزد سعید و شوهرخاله اوست و این گونه داستان در تلاطم رسیدن یا نرسیدن سعید به رعنا (با بازی الناز حبیبی) می افتد. چون شوهر خاله سعید خوب شدن پای او را بهانه ای برای به تعویق انداختن عقد این دو می کند. اما پدر داوود برخلاف او معتقد است سعید مرد زندگی است و از داوود می خواهد که سعید را با پریدن در چشمه امتحان کند.
اما قبل از هرچیز باید دید که اصلا «زاپاس» یک فیلم سینمایی است و باید با معیارهای یک فیلم سینمایی با آن رو به رو شد یا نه؟ تجربه کاگردان «زاپاس» در فیلم قبلی او «ناخواسته» در زاپاس نیز تکرار شده است یعنی نزدیکی فیلم به حال و هوای سریال های تلویزیونی و شباهت آن به یک فیلم تلویزیونی تا فیلم سینمایی، شاید انتخاب لوکیشن و لهجه ای آشنا که در یکی از سریال های تلویزیونی سال ها تکرار شده است، استفاده از بازیگرانی که سال هاست در تلویزیون زوج های موفق سریال های طنز بوده اند نیز این تصور را بیشتر می کند که مخاطب دارد همان سریال یا تله فیلم را بر روی پرده عریض سینما تماشا می کند.
فیلم داستان ساده و سرراستی دارد و مخاطب با چالش و دغدغه خاصی در آن مواجه نمی شود، هر چند داستان خطی و قابل حدس فیلم در میان طنز و شوخی های تلویزیونی کاراکترها می تواند مخاطب را پای فیلم نگه دارد، ولی در مجموع تماشاگر با قصه ای تازه و نگاهی متفاوت مواجه نمی شود شاید تنها وتنها اتفاق این فیلم انتخاب راوی سوم شخص و زاویه دید یک پسربچه برای روایت فیلم بود اما همین انتخاب راوی کودک نیز از جهاتی به فیلم آسیب زده و از جهاتی خود راوی نیز آسیب خورده است، اینکه در برخی موارد راوی کودک از فیلم عقب مانده و گاهی نیز تناسبی میان جهان کودکانۀ او و ماجراها و مسئله‌های نقش‌های داخل فیلم دیده نمی‌شود از طرفی به دلیل هجوها و شوخی های سطحی فیلم بازی خوب کودک دیده نمی شود.
گیشه این روزها یکی از اولویت های سینمای ایران است و شاید «برزو نیک نژاد» با همین دید «زاپاس» را ساخته است و با بازی گرفتن از چهره های نام آشنای طنز تلویزیون می خواسته گیشه خود را تضمین کرده است، ولی مسئله این است آیا مخاطب حاضر است برای دیدن شخصیت ها و بازی های تکراری هزینه کند و یا به امید دیدن بازی و داستانی متفاوت پا به سینما می گذارد ولی با همان لطیف و نامزدش و یا همای پایتخت مواجه می شود. . نیک نژاد تمام تلاش خود را می کند تا با پیوست داستان به افسانه های قدیمی منطقه رامیان فیلم را جذاب تر کند ولی به نظر می رسد پریدن در چشمه نه آنقدر برای مخاطب جذاب است و نه آنقدر خوب تعریف شده که بتواند او را هیجان زده کند در واقع اتفاقی که باید در درام‌پردازی و پرداخت کار شکل می‌گرفت که به نتیجه مطلوبی نرسیده است.
زاپاس نه یک عاشقانه تمام عیار است نه یک کمدی تمام عیار. نه با عشق لیلی- مجنونی در فیلم رو به رو هستید و نه در کل فیلم قهقهه می زنید. «زاپاس» در واقع یک تله‌فیلم ساده، روان، دیدنی، بی‌تکلف و چه بسا عبرت‌آموز است، فیلمی که می توان گفت یکی از کم حاشیه ترین فیلم ها در سال های اخیر سینمای ایران بوده است، فیلمی آموزنده با پایانی مشخص که می تواند خانواده با خیال راحت آن را تماشا کند مثل تمام آن محتوایی که در سریال های طنز مرسوم این روزهای تلویزیون می بیند.