گفتگو با مسئول کمیته آفرود و سرپرست کمیته اتومبیلرانی استان/با عاشقان خطر و هیجان

یکشنبه ۴ تیر ۹۶ شماره ۶۱۸
***
وقایع استان
یاسر هویدی
***
شاید در تلویزیون بارها دیده باشید که خودروهایی غول آسا در میان کوه و کمر و گل و لای با سرعتی سرسام آور در پی هم در حرکت هستند نام این ورزش سراسر هیجان آفرود می باشد و چند سالی است بصورت جدی در کشور ما پیگیری می گردد و توانسته جوانان و علاقه مندان زیادی را از طیف سرعت دوستان برای خود دست و پا کند. به همین بهانه، به سراغ مسئول کمیته آفرود استان مرکزی و سرپرست کمیته اتوموبیلرانی استان رفتیم و از ریز و درشت این ورزش پرهیجان گفتیم و شنیدیم که در ادامه مصاحبه وقایع استان را با رضا بابایی می خوانید:
***
آقای بابایی از چه سن و سالی این ورزش را شروع کردید و چه مقام هایی کسب نموده اید؟
تقریبا از هجده سالگی و با اخذ گواهینامه متوجه علاقه و استعدادم به اتومبیلرانی شده و ابتدا بصورت آماتور و سپس به صورت حرفه ای وارد این رشته شدم و تا همین الان نیز عاشقانه این ورزش مهیج را دنبال کرده ام. اولین مقام اتومبیل رانی استان مرکزی در سطح کشور را در سال ۸۶ کسب کردم و بنیان گذار آفرود و مسابقات مربوط به آن در استان مرکزی بودم. تا سال ۹۰ عضو تیم تهران بودم و در تهران فعالیت می کردم به دلیل اینکه تا قبل از این سال در استان مرکزی هیچگونه فعالیتی در زمینه آفرود انجام نمی شد. بین اراک و تهران در رفت و آمد بودم و می توانم بگویم الفبای اصلی و اصول ابتدایی این ورزش را در تهران آموختم.از سال ۹۰ به بعد تصمیم گرفتم بصورت جدی جاده نوردی و طبیعت گردی و آفرود را در اراک نهادینه کنم.
این ورزش مهیج را بیشتر و کامل تر معرفی کنید:
آفرود یعنی خارج از جاده ، جایی که جاده ای وجود ندارد بیراهه نوردی و رانندگی در مسیری که مشخص نیست به کجا ختم خواهد شد و این ورزش بیشتر در کوهستان و مسیر های صعب العبور و با خودروهای خاص انجام می گردد و قوانین مصوب و استاندارد خود را دارد و هرکسی با هر خودرویی نمی تواند پا به این رشته پر خطر بگذارد. در سال ۱۹۸۰ چند گروه آلمانی با خودروهای جیپ در جنگل های آمازون مسابقه ای به هدف گذراندن مسیرهای صعب العبور برگزار شد پس از آن آفرود شکل گرفت پس از ان شرکت لندرور تجهیزات بمراتب بهتری در اختیار این گروه قرار داد. با تقویت و توجه بیشتر به تیم ها و گروه های علاقه مند و کار رسانه ای در خصوص جذب علاقه مندان به مسابقات آفرود، این مسابقات تا سال ۲۰۰۳ در جنگل کوهستان باتلاق و سنگلاخ برگزار می شد که شکل جدید آن بنام رالی پاریس داکار در جهان هم اکنون هر ساله در رشته های موتور سواری و اتومبیلرانی برگزار می گردد. در ایران هم از سال ۱۳۸۱ اولین دوره مسابقات آفرو برگزار شد که فکر می کنم بین بیست نفر که اکثرا بچه های تهران بودند برگزار شد و پس از آن شرکت مرتب خودرو اسپانسر این ورزش در ایران شد ولی از سال ۱۳۸۶ مسابقات آفرود بصورت حرفه ای در ایران پیگیری و برگزار می گردد.
شکل گیری این ورزش در استان مرکزی از کجا شروع شد؟
از سال ۹۰ به بعد کم کم این ورزش در میان علاقه مندان اراکی جا باز کرد و با همت و کمک آقای احمد بهاری رییس وقت کمیته موتور سواری استان مرکزی توانستیم در سال ۹۲ اولین دوره مسابقات آفرود استان را برگزار نماییم در همان سال توانستیم مقام نائب قهرمانی مسابقات کشوری را بدست آوریم. در سال ۹۳ مسابقات قهرمانی کشور موسوم به خلیج فارس را با مقام قهرمانی به پایان رساندیم.
از ویژگی های این ورزش و از سختی ها و مشقات آن بفرمایید:
آفروید ورزشی پر خطر است که در آن ایمنی، هوش و خویشتنداری حرف اول را می زند و ماشین های ما مجهز به رول بال هستند که اگر خودرو چپ کرد برای راننده اتفاقی رخ ندهد. هر راننده ای نمی تواند پا به این عرصه بگذارد ماشین ها بایستی تقویت شده باشند و در کنار اینها راننده باید با منطق و آگاهی در مسیر قرار بگیرد این ورزش اصلا جای ماجراجویی دور از عقل نیست که اگر این اتفاق رخ دهد عواقب بدی بهمراه دارد. خوشبختانه تاکنون در استان مرکزی حادثه ناگواری نداشتیم ولی در دیگر استانها راننده هایی بودند که با غرور و ماجراجویی بی جا خانواده هایشان را داغدار کردند. رانندگانی که بدون تعقل و تفکر و فقط به علت داشتن علاقه و بدون تجهیزات ایمنی و ماشین های تقویت شده و کسب آموزشهای لازم پا به این عرصه گذاشتند و تاوان سختی هم پس دادند.
متاسفانه روی موارد ایمنی در این ورزش زیاد مانور داده نمی شود و راننده ها همیشه تصور می کنند اتفاقی برای آنها نمی افتد.بی گدار به آب زدن در این ورزش همچون سمی مهلک برای راننده محسوب می شود.راننده هایی که بدون داشتن رول بال و کمربند حرفه ای به گمان اینکه اتفاقی نمی افتد پا به این عرصه گذاشتند و متاسفانه یک عمر خود و خانواده هایشان را پشیمان کردند.
این ورزش به چه تجهیزاتی نیازمند است؟
در حال حاضر تهیه یک ماشین آفرود یا دو دیفرانسیل زیاد سخت نیست و هرکسی می تواند با هر توانایی مالی نسبت به تهیه یک خودروی دو دیفرانسیل مناسب با آفرود اقدام نماید و وارد صحنه شود ولی متاسفانه افراد تازه وارد به این عرصه تمامی موارد ایمنی و آموزشی را رعایت نمی کنند. دیگر تجهیزات تخصصی هم این ورزش نیاز دارد که هزینه آن بیشتراز خودروی اصلی آفرود می باشد. وینچ ها و انواع بکسل ها و لوازم تخصصی دیگری که از حوصله خوانندگان خارج است از دیگر الزامات بدون گذشت این رشته ورزشی می باشد.
برای جذب علاقه مندان به این ورزش چه اقداماتی انجام داده اید؟
خوشبختانه ما در استان مرکزی با روی باز همیشه علاقه مندان را جذب نموده و نسبت به ارائه آموزش های اولیه و راهنمایی های لازم بصورت رایگان اقدام کرده ایم و کمک های لازم را برای به استاندارد رساندن خودرو ها و یا تهیه خودرو از فروشنده مورد اعتماد را ارائه داده ایم و هیچگونه هزینه ای برای این عزیزان در بر نداشته است در حال حاضر تمام بضاعت ما در همین سطح می باشد.همیشه به علاقه مندان این ورزش گوشزد کرده ایم که حافظ محیط زیست باشند چون این ورزش در دل طبیعت انجام می شود عدم توانایی راننده و عدم استاندارد بودن خودرو باعث آسیب به محیط زیست می گردد. هشتاد درصد انرژی و برنامه مان را برای سافاری و طبیعت گردی بهمراه خانواده ها در اراک گذاشته ایم خانواده های زیادی را همراه کردیم و خانواده بصورت جدی پیگیر امور کمیته طبیعت گردی و سافاری هستند.و روزهای تعطیل برنامه طبیعت گردی و کویر گردی داریم.کوه و کویر و دریا مناطقی هستند که در این کمیته توسط ما و خانواده ها هدف گذاری می شوند و هر ماه و در روزهای تعطیل متناسب با هر فصل برنامه ریزی های برگزاری این تورها انجام می گردد.
وضعیت آفرود کشور را چگونه می بینید؟
متاسفانه در کشور ما آفرود مدیریت آنچنانی نمی شود. در بحث طبیعت گردی هیچ نظارتی وجود ندارد و هرکسی با خودروی دو دیفرانسی به هر نقطه ایران و از هرجایی تردد می کنند و هیچ نظارتی بر روی این اکیپ ها نمی شود. تورهای سافاری بدون آموزش و تجهیزات لازم در فصل زمستان عازم کویرها می شوند و من پیشنهاد کردم به این افراد گواهینامه سافاری داده شود تا حداقل به محیط زیست آسیبی وارد نشود و از آسیب های جسمی و جانی تا جایی که ممکن است جلوگیری شود.
در زمینه مسابقات آفرود استقبال بسیار زیاد و علاقه مندان بی شماری بدان روی آوردند اما در حال حاضر متاسفانه نه تیم ملی داریم و نه در مسابقات جهانی شرکت می کنیم و بطور کلی در مقیاس جهانی از بقیه کشورها عقب هستیم.
و در استان مرکزی چگونه است؟
در استان مرکزی اگر بخواهم بگویم امکانات مناسبی نداریم و از منطقه ای در کوه های گردو به دلیل نزدیکی به شهر و مراکز اورژانس استفاده کردیم که خوشبختانه توانسته ایم مسابقات را تاکنون در آن برگزار نماییم ما در اراک به یک پیست استاندارد تری نیاز داریم پیستی که تماشاگران و شرکت کنندگان بتوانند با آرامش بیشتری در ان حضور یافته و از این ورزش لذت ببرند.
حضور بانوان در این رشته را در اراک چگونه می بینید؟
خوشبختانه اقبال بانوان اراکی به این ورزش خیلی خوب بوده و جالب هست بدانید اولین دوره مسابقه سافاری استان بانوان با حضور سه شرکت کننده خانم برگزار شد و هر سه این خانم ها به خط پایان رسیدند خط پایانی که بعضی از شرکت کنندگان آقا از رسیدن به آن ناتوان بودند.
برای آفرود بانوان نیز برنامه هایی دارید؟
بله گروه آفرود و سافاری بانوان اراک تشکیل شده که به جد پیگیر امور هستند و ما هم بعنوان کسانی که بیشتر با این ورزش آشنا هستیم برای مراقبت و همراهی و حفظ ایمنی و سلامت محیط زیست این گروه را همراهی می کنیم.روز به روز هم میزان بانوان علاقه مند به آفرود در اراک بیشتر وبیشتر می گردد.
ناگفته نماند تفاهم نامه ای بین کمیته آفرود استان و هلال احمر و استانداری منعقد گردیده است که در شرایط حساس و هر جا که به کمک ما نیاز دارند به کمک این عزیزان برویم.
آقای بابایی اخیرا بسیاردیده می شود که خانواده ها بصورت اکیپی به کویر سفر می کنند و شب در آنجا بیتوته می کنند این امر خطراتی ندارد؟
بنظرم شب در کویر ماندن مخاطرات چندانی ندارد البته به کویرش هم بستگی دارد کویر مرنجاب یکی از بهترین مکان ها برای اطراق شبانه است ولی در فصل گرما زیاد ترددی نمی شود چون شبها سرد و روزها بشدت گرم می باشد و همچنین مرنجاب در این فصل عقرب زیادی دارد که میتواند خطراتی را بهمراه داشته باشد توصیه می کنم در فصل مناسب یکبار هم که شده به دیدن کویر مرنجاب بروید.
از کاستی ها و دغدغه های این ورزش بگویید؟
عنوان کردم نیاز به یک پیست استاندارد دائمی داریم برای اجرای تمرینات مرتب برای آقایان و بانوان که بتوانیم موارد ایمنی و آموزشی را به نحو شایسته ای به علاقه مندان منتقل کنیم متاسفانه خیلی از علاقه مندان دیگر ورزش ها اصلا آفرود را ورزش نمی دانند و در مقابل اختصاص پیست دائمی برای ما مقاومت می کنند.قطعات یدکی مورد نیاز این ورزش در ایران بسیار گرانقیمت می باشد و همیشه هزینه های زیادی برای ورزشکاران حرفه ای رشته بهمراه دارد موردی که در دیگر کشورها دیده نمی شود و قطعات یدکی و لوازمی که برای تقویت خودرو ها بایستی تهیه شود سهل الوصول تر در دسترس راننده ها قرار می گیرد ولی در ایران همیشه تعمیر وبهینه سازی خودروهای دو دیفرانسیل برعکس خرید اولیه خود خودرو با هزینه های زیادی همراه است.
تلخ ترین حادثه ای که در این ورزش شاهد بوده اید را بیان فرمایید
بدترین حادثه این ورزش در ایران همان خودروی پرادو بود که چهار نفر به کویر مرنجاب رفتند و در باتلاق گرفتار شدند و دو نفر از این گروه فوت شد و دیگر اینکه مرگ مهراس الیاسی در کلاردشت بود که یکی از راننده ها ناشی بودند که از ایشان میخواهد همراهی کنند بعنوان راهنما و در یک شیب علیرغم مخالفت مهراس راننده وارد شیب می شود و خودرو چپ شده و مهراس الیاسی از بین ما رفت.
و زیباترین خاطره شما ؟
زمستان سال گذشته و در آن بارش شدید برف معروف در جاده تهران مشغول امداد رسانی به مسافرین بودیم که از بیراهه ما جاده را دور زدیم ودیدم که یک خودروی ون چپ کرده و ما خود را به آنها رساندیم و با استفاده از وینچ خودروی آنها را به حالت اول رساندیم و ماشین آنها را روشن کردیم چون منتظر جرثقیل بودند و در آن شرایط جوی آمدن جرثقیل تا صبح طول می کشید و آن خانواده باور نمی کردند که ما توانستیم خودروی آنها را به حالت اولیه بازگردانیم دیدن آن خوشحالی و شعف در چهره اعضا آن خانواده بهترین خاطره ای است که در ذهن من باقی مانده است.
در پایان ضمن انتقاد از صدا وسیمای استان مرکزی که به دعوتها و نامه نگاری ما جامه عمل نپوشانده اند و نسبت به هماهنگی آن پوشش خبری بسیار ضعیفی دارند و اتومبیلرانی را جزو ورزش نمی دانند، در حالیکه به قول ارنست همینگوی در دنیا فقط سه ورزش وجود دارد کوهنوردی، گاوبازی واتومبیلرانی بقیه فقط بازی اند.امیدواریم که مسئولین اداره کل ورزش و جوانان استان نگاه بهتر و مثبت تری به این ورزش داشته باشند تا بتوانیم با امکانات بهتری از علاقه مندان این رشته ورزشی استقبال کنیم. همچنین از مرد دلسوز آفرود کشور و استاد بنده آقای مهران سلطانی که از قهرمانان کشور و پیشکسوتان با اخلاق این رشته هستند هم کمال تشکر را دارم و دست نگران ترین کسی که همیشه با دعای خیرش از من در برابر خطرات محافظت میکند (مادرم) را می بوسم.