روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۱۱ اسفند ۹۵ شماره ۵۴۲
وقایع استان
یاسر هویدی
صدای محسوس موزیک در راه پله ی باشگاه بدنسازی توام است با چهره خندان جوانهای ورزشکاری که ظاهرا زمان ورزش آنها به اتمام رسیده است، در مدخل باشگاه همراه با حس شیرین دیدن و مصاحبه با یک عنواندار آسیایی که همین جا در اراک گوشه سالن ورزشی اش نشسته است وارد سالن می شوم. رودرو با محمد صالحی دارنده عنوان سوم مسابقات کشوری و همچنین مقام سوم مسابقات قهرمانی آسیا از هر دری سخن گفتیم این مصاحبه جذاب را با یکی از قهرمانان خوشنام ولی گمنام دیار آفتاب از دست ندهید.
***
جناب آقای صالحی لطفا خودتان را برای خوانندگان وقایع استان معرفی و از سابقه فعالیت ورزشی و عنوان هایتان بگویید.
محمد صالحی متولد ۱۳۵۳ هستم. ابتدا فعالیت ورزشی خودم را با رشته والیبال آغاز کردم و به علت آسیب دیدگی قوزک پا این رشته را رها کردم و از سال ۱۳۷۶ ورزش پرورش اندام را زیر نظر آقای اکبری از اساتید تحصیل کرده در این رشته در اراک شروع کردم و با افزایش علاقه مندی به این ورزش تصمیم به تغییر مربی دادم که از همان سال با آقای دین محمدی از قهرمانان به نام و مربیان برجسته کشور که مقیم تهران هستند کارم را ادامه دادم و این رشته را بصورت حرفه ای ادامه دادم. در حال حاضر هم تقریبا پس از گذشت بیست سال این مربی ارزنده همچنان مسئولیت هدایت من را بر عهده دارند. از سال ۱۳۷۸ باشگاه بدنسازی تاسیس کردم و تا کنون در کنار ورزش قهرمانی به مربی گری در رشته پرورش اندام نیز مشغول هستم. در مسابقات زیادی شرکت کردم از سال ۱۳۹۲ بصورت حرفه ای در مسابقات آسیایی و جهانی شرکت کردم و از همین سال در رژیم غذایی مخصوص این رشته به ســـر می برم. دارنده عنوان سوم مسابقات قهرمانی آسیا و عنوان هفتم قهرمانی جهان هستم در مسابقات اخیر که بعنوان انتخابی تیم ملی جهت حضور در مسابقات آسیایی فیلیپین بود به لطف خدا و زحمات مربی ام توانستم مقام سوم را کسب کنم و ان شالله با نظر مثبت کمیته فنی تیم ملی ایران برای مسابقات آسیایی فیلیپین انتخاب شوم.
شاید از دید شهروندانی که آشنایی با این رشته پر مشقت ندارند این سوال به ذهن بیاید که واقعا این بدن ها بصورت طبیعی اینگونه شاخته و پرداخته می شوند یا عوامل دیگری در قضیه دخیل هستند، آیا کار به همین سادگی است؟
بدنسازی همانطور که گفتید ورزش پر مشقتی است و در همین باشگاه شاید در سال دو یا سه هزار نفر ثبت نام داشته باشیم ولی فقط صد یا صد و پنجاه نفر در این ورزش ماندگار هستند، این ورزش بسیار طاقت فرساست و ماندگاری در این رشته کار هر کسی نیست. بدنسازی ورزشی است سخت و پر دردسر با هزینه های بالا هر ورزشکار برای ماه ها بایستی تمرین های تکراری را برای افزایش وزن و یا افزایش یک سانتی متر عضله پشت سر بگذارد.
از فواید این ورزش برای خوانندگان بگویید؟
افراد در رشته های مختلفی به سراغ بدنسازی می آیند افرادی همچون من برای اهداف حرفه ای و قهرمانی وارد این ورزش می شوند، ورزشکاران رشته های دیگر برای ورزیده شدن اندام وارد این رشته می شوند و بسیاری افراد برای رفع عیوب اندامی مانند دردهای عضله و یا افتادگی شانه ها روی به این ورزش می آورند. بسیاری از مراجعه کنندگان ما برای اوقات فراغت خود وارد این ورزش می شوند که در محیطی سالم به ورزش و پرکردن اوقات فراغت می پردازند. همچنین خانواده ها علاقه دارند فرزندان شان زمان فراغت خود را در این ورزش سپری نمایند تا باعث پرورش فکر و اندام و نهایتا سلامت فرزندان شود.
آیا این ورزش مضرات و خطراتی را هم به همراه دارد؟
اگر ورود به این ورزش از سوی ورزشکار با مطالعه و در نظر گرفتن هدف فردی نباشد همان یک جلسه اول که باعث دلزدگی ورزشکار می شود هــــم می تواند مضر بوده و با آسیب دیدگی هایی همراه باشد. داشتن مشاور خوب برای ورود به این ورزش می تواند به بسیاری از آزردگی های روحی و دلزدگی هایی که از این ورزش حاصل می شود خاتمه دهد همچنین اگر ورزشکار فقط با توجه به ظاهر این ورزش و بدون علاقه و استعداد فردی پا به این عرصه بگــــذارد می تواند به مُبلغی منفی گرا برای این ورزش بدل شود که ذهن علاقه مندان واقعی هم از پرداختن به پرورش اندام دور کند. انتخاب غلط باشگاه و یا مربی هم بسیار در این رشته آسیب زا است، تجویز غلط مکمل ها از سوی مربیان بی تجربه و ناآگاه و یا مصرف خودسرانه مکمل ها اثرات مضر بسیار زیادی برای ورزشکار بهمراه خواهد داشت که ناراحتی هایی از قبیل کبد، کلیه و ریه را ناشی می شود.
جایگاه پرورش اندام را درمیان جوانان اراکی چطور می بینید؟
در شهر ما نسبت به شهرستانهای دیگر گرایش به این ورزش بسیار ضعیف است، تیم هایی مانند خراسان، لرستان، اصفهان و شیراز در هر دور از مسابقات با نفرات و استعداد های جدیدی در این مسابقات شرکت می کنند؛ ولی در اراک این ورزش مهجور مانده و اقبالی از سوی جوانان اراکی به این ورزش وجود ندارد. در مجموع هر دوره از مسابقات شرکت کنندگان دائمی حضور دارند که از دلایل آن می توان به گران بودن این رشته ورزشی اشاره کرد، همچنین کار پایه ای و استعداد یابی مناسبی برای این ورزش صورت نگرفته و از همه مهم تر مربیان با دانش بالا در این زمینه در استان وجود ندارد. استانهایی که اشاره کردم تعداد مربیان درجه یک با دانش بالا بسیار است و جوان ها از این نظر مشکل خاصی ندارند. در استان لرستان با اینکه امکانات باشگاه هایش به هیچ وجه در اندازه باشگاه های اراک نمی باشد؛ ولی در حال حاضر استعداد های زیادی را در این زمینه پرورش داده اند.
جناب آقای صالحی آیا شما برای شرکت در مسابقات اخیر که به کسب مقام سومی در کشور منجر شد از سوی هیات پرورش اندام استان مرکزی اعزام شدید؟
متاسفانه و یا خوشبختانه من از تیم استان مرکزی شرکت نکردم و با تیم استان تهران در این مسابقات شرکت کردم. در سال ۱۳۹۴ مسابقه ای در اراک برگزار شد و احساس من این بود که با کم لطفی از سوی تیم داوری مواجه شدم و به مدت یکسال از شرکت در مسابقات این رشته در استان مرکزی محروم شدم و محرومیتم شهریور ماه امسال به پایان رسید و پس از آن هم خودم تصمیم گرفتم فعلا برای تیم های استان مرکزی در مسابقات شرکت نکنم.
جایگاه ایران در این رشته چگونه است؟
جایگاه کنونی ایران را با سالهای قبل نمی توان مقایسه کرد و ایران به سرعت دارد پله های قهرمانی را در آسیا بالا می رود و به گفته فدراسیون جهانی رشد چشمگیر و فوق العاده این ورزش را در ایران شاهد هستیم و سالهای پیاپی است که قهرمان جهان هستیم و آسیا کم کم برای پرورش اندام ایران کوچک می شود. کسب قهرمانی در ایران بسیار سخت است؛ ولی همین قهرمانان به مراتب ساده تر در آسیا و جهان قهرمان می شوند دلیل آن هم نژاد و ژنتیک خوب ما ایرانی ها برای این ورزش است و در کنار آن تاسیس و تجهیز سالن های خوب با دستگاه های مجهز و پیشرفته و بروز دنیا همراه با بالا رفتن آگاهی و دانش مربیان ایرانی است. برگزاری و اعزام قهرمان های ایران بصورت منظم به مسابقات برون مرزی نیز باعث آمادگی پیوسته ورزشکاران ما در این رشته می شود. خود من سال گذشته در دو دوره مسابقه خوب بین المللی شرکت داده شدم و همین امر باعث امادگی و اشتیاق ورزشکارها برای کسب مقام می شود.
آقای صالحی شما در باشگاهتان میز مچ اندازی دارید؟
ورزش مچ اندازی یک ورزش نوپاست و کمیته مچ اندازی این رشته در اراک تحت رهبری آقای مولوی بسیار فعال عمل می کند و آقایان مولوی و آرین بشدت پیگیر پیشبرد این رشته در اراک هستند؛ ولی من اجازه نمی دهم در باشگاهم هیچ ورزش دیگری انجام شود چون بایستی صادقانه بگویم رشته و تخصص من پرورش اندام می باشد و من در زمینه این رشته ها آگاهی ندارم و نمی توانم مثمر ثمر باشم و فقط تمرکزم بر روی پرورش اندام می باشد.
بهترین خاطره از دوران ورزشی تان چیست؟
اولین حضور آسیایی من توام با مقام سوم من گردید که بهترین خاطره ورزش من محسوب می شود و اهتزاز پرچم کشور عزیزم در آن فضای پرشور خاطره ای به یاد ماندنی برایم بود. هرگاه تحت نام کشور عزیزمان ایران در مسابقات بین المللی شرکت می کنم وقتی سالن مملو از تماشاگر است و این حضور منتج به کسب مقام می گردد شیرینی و حلاوت خاصی دارد.
رژیم غذایی شما چگونه است؟
از سال ۹۲ به طور مداوم من تحت رژیم و مداوم تحت مراقبت غذایی هستم و حتی ریتم خواب و استراحت من تحت تاثیر این رشته ورزشی است و حتی در نزدیکی مسابقات هم نوشیدن آب هم تحت جیره خاصی انجام می شود.
این ورزش بر روی زندگی شما تاثیری ندارد؟
نه به هیچ وجه حتی باعث استحکام و حلاوت زندگی من گردیده به زعم من اگر ورزشکار پرورش اندامی نتواند رژیم غذایی خاصی را رعایت کند و چشم بر روی یکسری خوراکی ها ببندد نمی تواند سختی های زندگی را بخوبی تحمل کند.
و از تاثیر این ورزش بر زندگی شخصی و خانواده تان بگویید.
متاهل و دارای یک فرزند دختر هستم همسرم هم در همین رشته فعال هستند و مدیریت این باشگاه را در بخش بانوان بر عهده دارد. زندگی خانواده من حول محور این ورزش دوست داشتنی است و این باشگاه کانون فعالیت های کاری خانواده من محسوب می شود همین جا بایستی از زحمات همسرم و شکیبایی فرزندمان در مواجه با شرایط سخت اردوها و حضور مداوم در تمرینات کمال سپاس را داشته باشم.
کاستی ها و نگرانی های این ورزش از دید شما چیست؟
ورزشکار پرورش اندام تا زمانی که روی بورس است خواهان دارد و پس از دوران قهرمانی هیچگونه آینده ای در انتظار ما نیست، خصوصا افراد مثل من که باشگاه داری هم می کنند. این ورزش آسیب دیدگی های خاص خود را دارد و بیمه خاصی ما را پشتیبانی نمی کند همچنین هیچگونه بیمه ای برای دوران اتمام ورزش برای ما در نظر گرفته نشده است از سوی دیگر هزینه های سنگین باشگاه داری در مقابل ورودیه های ناچیز که هر سال نرخ آن بدون حضور ما مصوب می شود از دیگر مشکلات ما می باشد. نگهداری تجهیزات و امکانات باشگاه و سالن هزینه گزافی دارد که با درآمدش همخوانی ندارد ای کاش هر ساله برای تصویب نرخ ورودی این ورزش سخنان و مشکلات ماباشگاه داران را نیز در نظر می گرفتند نه اینکه بدون حضور نمایندگان ما نسبت به تعیین نرخ اقدام کنند.
برنامه شما برای آینده ورزشی تان چیست؟
به خواست خداوند قصد دارم حضور پر رنگ و قدرتمندی در مسابقات قهرمانی آسیا و سپس جهانی داشته باشم که توام شود با افتخار آفرینی برای میهن اسلامی مان و همچنین استعداد یابی در باشگاه اطلس برای پشتوانه سازی بهینه در پرورش استان اراک و کشور از دیگر برنامه هایم است.
پیامی برای خانواده ها ندارید؟
از خانواده ها می خواهم آگاهانه نسبت به انتخاب سالن های ورزش فرزندان خود اقدام نمایند و فرزندان خود را با آرامش به رشته پرورش اندام بسپارند و نگذارند اگر علاقه ای به این رشته در فرزندشان وجود دارد سرکوب شود و آگاهانه باشگاه و سرمربیان مجرب را برای فرزندان خود انتخاب نمایند.
