روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
سه شنبه ۲ مرداد ۹۵ شماره ۳۹۹
بازیهای پارالمپیک تابستانی ۲۰۱۶ پازندهمین دوره بازیهای پارالمپیک تابستانی است که از ۷ تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۶ در ریو دو ژانیرو، برزیل برگزار میشود.این بازی‌ها در ۲۲ رشته و ۵۲۶ رویداد ورزشی انجام میشود.
با پایان رقابت های المپیک ریو همه منتظر آغاز مسابقات پارالمپیک امسال هستند. ورزشکاران کشورمان نتایج چندان قابل قبولی در ریو نداشتند و استان مرکزی نیز هیچ نماینده ای در کاروان اعزامی ایران نداشت اما در رقابت های پار المپیک چهار نماینده از استان مرکزی حضور دارند. سه ورزشکار و یک مربی که حدود ده روز دیگر عازم برزیل هستند. نکته قابل توجه در این دوره از مسابقات حضور جواد فلفلی در کسوت مربی تیم فوتبال پنج نفره کشورمان در المپیک ریو است. این مربی محلاتی ۷ سال است سرمربی گری تیم ملی را به عهده دارد و با این تیم در سال ۲۰۱۴ قهرمان جهان شده است. در ادامه گفتگویی را به سه تن از ورزشکاران استان مرکزی در این رقابت ها انجام داده ایم.
مرتضی عابدی، عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر: مسئولین یک خسته نباشید هم به ما نگفته‌اند
خودتان را معرفی کنید.
مرتضی عابدی هستم متولد سال ۱۳۷۰ و عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر. از سال ۱۳۸۲ ورزش را شروع کردم. و از سال ۹۱ عضو تیم ملی بوده‌ام. معلولیتم از سن سه سالگی بر اثر تصادف رانندگی بوده است.
از فعالبت های دوران ورزشیتان بگویید.
سه سال است که در تیم های ترکیه بازی می‌کنم و هم اکنون عضو باشگاه گالاتاسرای ترکیه هستم. قبل از ترکیه یک سال در اراک بازی کردم، سپس دوسال عضو تیم آسایشگاه کهریزک بودم.
چطور شد که وارد تیم ملی شدید.
چهار سال پیش بود که تیم ملی جوانان شکل گرفت و بنده به آن تیم دعوت شدم و به مسابقات انتخابی جام جهانی در تایلند رفتیم و موفق شدیم در تایلند در مسابقات انتخابی جام جهانی قهرمان شویم و به تیم جام جهانی صعود کنیم. در جام جهانی توانستیم رتبه پنجم را به دست آوریم. بعد از دعوت شدن به تیم ملی جوانان همواره به تیم ملی دعوت شدم و الان نیز عضو تیم ملی بزرگسالان هستم. در مسابقات انتخابی ریو نیز در کشور ژاپن به مقام سوم دست پیدا کردیم.
چقدر به کسب مدال در ریو امیدوارید؟
امیدوار هستم که این اتفاق بیفتد و شانس مدال داریم. زیرا در مسابقات جام جهانی بزرگسالان هشتم شدیم و به امید کسب مدال به ریو میرویم. اردوی آماده سازی مان از یکم شهریور آغاز میشود و تا دهم شهریور ادامه دارد. و دهم نیز به برزیل اعزام می‌شویم.
در این راه مشکلی هم داشتید؟
ورزش معلولان همواره با مشکلات بسیاری دست به گریبان بوده است و مسئولین به هیچ عنوان به ورزشکاران رسیدگی نمی‌کنند و حتی در بعد قهرمانی نیز نگاه ویژه‌ای به ورزشکاران ندارند. در شهرهای دیگر برای ورزشکاران مراسم بدرقه برگزار شده است و جوایزی به آنان اختصاص دادند در صورتیکه در استان مرکزی این اتفاق نیفتاده است. حتی مسئولین یک خسته نباشید هم به ما نگفته‌اند. اگر هم کاری کوچکی انجام دهند جنبه رفع تکلیفی دارد و زیاد در قید ورزشکاران نیستند. به لحاظ مالی هم اکثر هزینه ها برعهده خود ورزشکاران است. از طرفی مشکلاتی همیشه همراه معلولین است. به عنوان مثال در کشورهای اروپایی شهرداری‌ها حامی معلولین هستند ولی در ایران مشکلات با بهزیستی است و مشکلات زیادی در زمینه مناسب‌سازی شهری وجود دارد که می‌بایست این مناسب‌سازی با الگوبرداری از کشورهای پیشرفته انجام شود تا از مشکلات معلولین کاسته شود.
حریفانتان در ریو را چگونه ارزیابی میکنید؟
اولین بازی با تیم ملی آلمان، سپس با تیم‌های انگلستان، آمریکا، برزیل و در پایان با الجزایر می‌باشد. دو گروه شش تیمی در ریو به مصاف یکدیگر خواهند رفت که از هر گروه چهار تیم صعود می‌کند و به مرحله حذفی راه پیدا می‌کنند. در این سطح از رقابت ها همه تیم ها با آمادگی کامل حاضر می شوند و مسیر قهرمانی بسیار دشوار است.
اکبر شوشتری، عضو تیم ملی فوتبال پنج نفره:
هدف اصلی ام کسب سکوی المپیک است
خودتان را معرفی کنید.
اکبر شوشتری هستم متولد سال ۱۳۶۳٫ عضو تیم ملی فوتبال پنج نفره نابینایان و در شهرستان محلات زندگی می کنم. از سال ۸۶ ورزش را شروع کرده‌ام و ۹ سال است که عضو تیم ملی هستم.
چه عناوینی را با تیم ملی کسب کرده اید؟
سال ۸۶ در مسابقات آسیایی اینچئون کره جنوبی مقام سوم را به دست آوردیم. در بازیهای آسیایی کره جنوبی که در سال ۹۳ برگزار شد. مقام اول را کسب کردیم و در بازیهای بین المللی تایلند نیز موفق به کسب مقام اول شدیم.
آماده سازی تیم و رقبایتان در ریو را چگونه ارزیابی می کنید؟
چهار مرحله در ساری و تهران اردو داشته ایم. مرحله بعدی اردوهایمان نیز از پنج شنبه پیش رو خواهد بود. بازی اولمان با ترکیه، بازی دوم مراکش و بازی سوم با برزیل میزبان که قهرمان جهان است، برگزار می شود. با این دید و آرزو به المپیک میرویم که روی سکو برویم. بهترین مقامی که در المپیکها کسب کرده ایم ششمی المپیک لندن بوده است.
انگیزه تان از ورود به عرصه ورزش چه بود؟
حفظ تندرستی و سالم بودن، دوری از دخانیات و همچنین الگویی برای جوانان بودن که راهشان را با ورزش انتخاب کنند. حتی فرزندان من نیز در مسیر ورزش قرار دارند و انگیزه اصلی ام هدایت جوانان در مسیر ورزش است و هدف اصلی ام کسب سکوی المپیک است.
عیسی زیراهی، عضو تیم ملی والیبال نشسته:
رسیدگی به ورزش معلولین بسیار اندک است
خودتان را معرفی کنید.
عیسی زیراهی هستم عضو تیم ملی معلولین والیبال نشسته.چهاردهم خرداد ۱۳۵۸ در محلات متولد شده ام و از سیزده سالگی ورزش را شروع کرده ام. از ۱۸ سالگی تا اکنون عضو تیم ملی بوده ام.
چه عنوان هایی را تاکنون به دست آورده اید؟
طلای المپیک سیدنی، نقره المپیک آتن، طلای المپیک چین، و مدال نقره لندن. در مسابقات جهانی ۲۰۰۶ در هلند نقره کسب کردیم و در سال ۲۰۱۰ امریکا موفق به کسب مدال طلا شدم.
تمرینات و رقبایتان را چطور می بینید؟
نوزدهم شهریور با بوسنی بازی داریم. بعد با چین و روسیه. امیدوارم به مدال طلای ریو دست پیدا کنیم. تمریناتمان از یک سال و نیم پیش آغاز شده است و تاکنون مرتبا دو هفته در تمرین و یک هفته در استراحت بوده ایم.
عضو چه تیم هایی بودید؟
۳ سال ثامن الحجج مشهد بودم. شش سال ذوب آهن ودر هرتیمی که بوده ام به مقام قهرمانی کشوری دست یافته ام.
مشکلات و توقعاتتان در این مسیر چه بوده است؟
رسیدگی به ورزش معلولین بسیار اندک است و آنگونه که به ورزش افراد سالم توجه میشود به ورزش جانبازان توجهی نمی شود. مخصوصا در استان مرکزی که به ورزش معلولین توجه زیادی نمی شود. در شهرهای دیگر به هر ورزشکار ۱۰ میلیون تومان پاداش داده اند و مراسم بدرقه گرفته اند اما در استان مرکزی هیچگاه مراسم اینچنینی انجام نشده است.
