خانه » پیشنهاد سردبیر » گزارش «وقایع استان» به بهانه روز ملی گل و گیاه/تقویم ایرانی سبز نیست

گزارش «وقایع استان» به بهانه روز ملی گل و گیاه/تقویم ایرانی سبز نیست

پنجشنبه ۲۵ خرداد ۹۶ شماره ۶۱۰
***
وقایع استان
فرشته غلامی
***
وارد خانه اش می شوم، ساختمان قدیمی از همان هایی که در داستان ها خوانده و در فیلم ها دیده ام. دور تا دور حیاطش باغچه است و حوضی در وسط حیاط قرار دارد. تصاویر زیبایی که ازفراوانی گل و درخت موجود در حیاط به چشمم می آید حس طراوت و زندگی را به من منتقل می کند. در گوشه ایوان چند گلدان بزرگ و کوچک وجود دارد به ناگاه توجه ام را به خود جلب می کند. اولین بار است که به خانه مریم می آمدم و وقتی که نگاه مشتاق مرا دید، از گلدان ها و گلهایش گفت:« هربار که گلی را می خریدم به فکر آب و نور و خاکش بودم. از کسانی که گلخانه داشتند اطلاعات دقیقی می گرفتم و حواسم به اعداد و ارقام بود اما باز هم گاهی گلهایم خشک می شدند. راستش را بخواهید نگهداری از گل کار سختی است. اما این گلها تمامی عشق و علاقه من هستند و به من شور و نشاط زندگی می بخشند.»
گل لطیف است و احساس لطافت را در روح انسان ها دوچندان می کند و رایحه خوش آن تمام وجود فرد را دگرگون می سازد. اهدای گل نیاز به مناسبت ندارد و بد نیست بعضی وقت ها شاخه ای گل به همسر، مادر، پدر، خواهر، برادر، فرزند و همکار و آن هایی که دوستشان داریم هدیه بدهیم. با اهدای گل عواطف و احساسات خود را بیان کنیم و دیگران را شگفت زده نماییم. دست کم با این کار طراوت، شادابی، خنده و صمیمیت جای سلام و احوالپرسی روزمره و تکراری ما را خواهد گرفت و در وجود طرف مقابل غوغایی شگفت انگیز به پا خواهد شد.
هدیه دادن گل یکی از رسوم متداول و دیرینه در ایران زمین بوده است که همچون نوروز پابرجامانده است. این روزها اگرچه هدیه دادن آن سادگی و تجمل را از دست داده است اما همچنان زیباترین و ارجمند ترین و در عین حال در دسترس ترین و تاحدودی ارزان ترین تحفه ها یک شاخه یا دسته گل است که به مناسبت های بسیاری هدیه می شود. این اقدام بدیع و شایسته که اکنون در بین همه جوامع و اقوام و ملل در سراسر جهان کم و بیش متداول است پیشینه بسیار دور و درازی مخصوصا در قلمروهای فرهنگی ایران و به تبع آن در حوزه پهناور نفوذ زبان پارسی، دارد. قدیم ترین و زیباترین سند درباره پیشینه دسته گل در ایران، گل و غنچه های دست داریوش در سنگ نگاره های تخت جمشید است که بیشتر از ۲۵۰۰ سال سابقه دارد. بنابر نظر تحلیل گران تاریخ، این نقوش، مراسم برپایی جشن نوروز، و به گمان برخی جشن تولد و بعضی مراسم تاج گذاری را به نمایش می گذارد. هر چه که باشد این مراسم به پیروی از سنت های کهن تری بر پا شده که در عهد داریوش با آن شکوه تجلی پیدا کرده و در عین حال شاهد ارجمند و کاملا گویایی از علاقه و توجه ایرانیان نسبت به گل و تقدیم و هدیه دسته گل است.
با توجه به اهمیت گل در زندگی ایرانیان چه در زمان های گذشته و چه در حال حاضر، ۲۵ خرداد ماه را روز ملی گل نام گذاری کردند. روزی که پس از شش سال مورد بی مهری های فراوان قرار گرفت و بدون هیچ دلیلی از تقویم ملی کشور حذف شد.
سال ۸۴ بود که با درخواست اتحادیه گل و گیاه کشور و همکاری وزارت جهاد کشاورزی، دفتر گل و گیاه و شورای عالی انقلاب فرهنگی، ۲۵ خردادماه به‌عنوان روز ملی گل در تقویم رسمی کشور نامگذاری شد. اما در سال ۱۳۹۰ روز ملی گل را از تقویم رسمی کشور حذف کردند، در حالی که این روز نه جای کسی را تنگ کرده بود و نه با هیچ یک از اصول انقلابی، اسلامی و ایرانی تعارضی داشت و همچنان هم دلیل حذف این روز مشخص نشده است.
از همان ابتدا اعتراض هایی حذف این روز صورت گرفته و به نشانه اعتراض هم فعالان صنعت گل و گیاه کشور ۲۵ خرداد هر سال را جشن گرفته و با گرد هم آمدن به چالش‌ها و دغدغه‌های خود می‌پردازند.
به گفته برخی تولیدکنندگان گل، صادرات گل و گیاه در پنج سالی که روز ملی گل توانسته بود جایگاهی را در تقویم داشته باشد، ۱۰ برابر و تنوع و کیفیت تولید نیز بالا رفته بود.
هر سال با فرارسیدن ۲۵ خرداد باد انتقادها از حذف این روز شنیده می شد و نقدهای بسیاری برآن می شد و کمپین هایی به راه می افتاد و حتی در تاریخ ۱۲ خردادماه ۱۳۹۴ مجددا درخواستی برای بازگرداندن این روز به تقویم رسمی کشور به شورای فرهنگ عمومی ارسال شد که همچنان مورد غفلت واقع شده است.
نباید از این نکته غافل شد که فلسفه نامگذاری یک روز در تقویم بدلیل اهمیت و توجه بیشتر به مساله و بیان کاستی ها و به چالش کشیدن آن است، در مورد روز ملی گل می توان یادآور شد که براساس آمارهای جهانی سرانه مصرف گل در کشورهای اروپایی سالانه ۲۰۰ شاخه و براساس آمارهای اتحادیه گل و گیاه سرانه داخل ۵ تا ۱۰ شاخه است که به زعم مسئولین به دلیل نبود شرایط مناسب و امکانات برای صادرات سالانه تعداد زیادی شاخه گل در کشور از بین می رود.
درخصوص فلسفه گل و گیاه در ایران همین بس که با مروری بر ادبیات هزارساله اش که شعر و نثر آن مالامال از اشارات متعدد و خیال انگیز به گل ها و گیاهان است و بزرگ ترین و قدیمی ترین هنر و صنعت دستی آن قالی بافی با طرح گل و گیاه است می توان اشاره کرد.
حال آنکه قدمت کشت و کار و نگهداری گل‌ها هم شاید همزمان با شروع کشاورزی بوده است. با نگاهی به تاریخ و فرهنگ ایران بنظر می‌آید که همواره ایرانیان در زمینه موضوعات مرتبط با گل‌ها جایگاه خوب و ارزنده‌ای داشته‌اند. شاید قدیمی‌ترین گلخانه های موجود در ایران که در حال حاضر هم فعال هستند قدمتی در حدود ۷۵ – ۷۰ سال دارند. زمانی که بسیاری از کشورها نامی در زمینه پرورش گل و گیاه نداشته اند، کشور ما با داشتن گلخانه های خوب و قابل قبول در زمان خود وضعیتی مناسب داشته است.
براساس آمار منتشر شده درحال حاضر ایران هفدهمین کشور تولیدکننده گل و گیاه جهان است اما رتبه صد و هفتم بازارهای صادراتی را به خود اختصاص داده است و علیرغم بالا بودن کیفیت گل‌های تولیدی به دلیل بالا بودن قیمت آن مشتری در بازارهای جهانی ندارد.
حال آنکه در استان مرکزی هم شهرستان محلات به عنوان یکی از مراکز تولید و صادرات گل و گیاه کشور شناخته شده که از ۶۰ میلیون دلار سهم تجارت گل و گیاه ایران، ۱۲ میلیون دلار را به خود اختصاص داده است.
با تمام این اوصاف و فرا رسیدن روز ملی گل که یک سال دیگر هم مورد غفلت واقع شد به جرات می توان گفت که وضعیت گل در کشور نگران کننده است و به گفته مسئولان نیمی از مردم ایران سالی یک بار هم گل نمی خرند این در حالی است که تجارت گل در جهان یکی از پردرآمدترین خدماتی است که به اشتغالزایی و افزایش درآمد سرانه مردم کمک می کند.
وظیفه دولت است که بطور جدی این روز را در تقویم ملی به رسمیت بشناسد و به کمک بنگاه های اقتصادی به افزایش مصرف گل در کشور و صادرات گل در خارج از کشور بکوشد تا بدین طریق با مصرف بیشتر گل که حس خوبی از نشاط به وجود می آورد هم با مردمانی شادتر روبرو شویم و هم با تجارت گل به اقتصاد کشور و اشتغالزایی بیشتر کمک کرده باشیم.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme
Designed & Developed by: Sepanta Group Team.